Στο ανθισμένο τούτη την εποχή Βελβεντό, στο κάτασπρο και πανέμορφο εξωκλήσι το αφιερωμένο στους γονείς της Παναγίας (Ιωακείμ και Άννα) και στη Θεοτόκο Μαρία ως Ζωοδόχο Πηγή, τελέσαμε (6-4-1015) Πέμπτη της Διακαινήσιμης Εβδομάδας τον αναστάσιμο Εσπερινό για την Παναγία- Ζωοδόχο Πηγή.
Στη Παναγία μας οφείλονται όλα τα καλά και τα όμορφα του βίου των χριστιανών και των ανθρώπινων υπάρξεων, όπου γης, όλης της κτίσης.
Είναι αυτή στην οποία αποδίδει την ανακαίνιση του κόσμου όλου ο άγιος Νικόλαος ο Καβάσιλας: “Όταν γεννήθηκε η Παναγία, ανακαινίστηκε ο κόσμος όλος”.
Είναι αυτή, που χαρακτηρίζεται από τον ιερό υμνογράφο (και είναι) ως το “άνθος της αφθαρσίας” (Χαίρε, το άνθος της αφθαρσίας) ως η ‘’γη της επαγγελίας’’ (Χαίρε, η γη της επαγγελίας, εξ ης ρέει μέλι και γάλα) και που τιμάται από την Εκκλησία ως Πηγή η Ζωοδόχος.
Είναι αυτή, που ούσα Παρθένος, κυοφόρησε, ανάνδρως, τον Υιό και Λόγο του Θεού (γι’ αυτό και Ζωοδόχος) γέννησε και πρόσφερε στο ανθρώπινο γένος (ως Πηγή αέναης προσφοράς-δωρεάς σε καθεμιά ύπαρξη διψώσα) τον Ιησού Χριστό.
Στο Αναλόγιο έψαλαν τους αναστάσιμους ύμνους ο Γιώργος Πιτσιούγκας και η Δήμητρα Κίτση-Βαλωμά. Στο “Χριστός Ανέστη” συμμετείχε όλο το εκκλησίασμα.
“Ρέει χάρις άφθονος εκ σου, Θεοτόκε Παρθένε χύδην πηγάζουσα, χωλοί σκιρτώσιν εν σοι, λεπρών καθαρίζεται πληθύς, και δαίμονες πνίγονται” (Παρασκευή της Διακαινησίμου, Κανών της Θεοτόκου, Ωδή γ’.)
Χριστός Ανέστη! Αληθώς Ανέστη!
π. Κωνσταντίνος Ι. Κώστας
παπαδάσκαλος
