Του Αναστασίου Ζ. Μπέλλου, Δημοδιδάσκαλου
« …. ελθόντων ημών εις Μακεδονίαν ουδεμίαν έσχηκεν άνεσιν η σαρξ ημών …»
Β΄ Κορ 7:5
Με τον προμετωπιαίο ανωτέρω στίχο του Αποστόλου Παύλου ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Σερβίων & Κοζάνης κ. Παύλος προλογίζει τον 9ο μονογραφικό τόμο μου ‘Το Μητροπολιτικόν κάθισμα Τιμίου Προδρόμου και Βαπτιστού Ιωάννου εις Νέαν Νικόπολιν Ι. Μ. Σερβίων & Κοζάνης» (σελ. 112, εκδ. ΙΜΣΚ, Κοζάνη 2009) και αναφερόμενoς στην ενθρόνισή του (20-6-2004) γράφει για τον προορισμό των Θ. Λειτουργιών ιδίως στην μαρτυρική ιστορική Μακεδονία.
Και τώρα, καθώς στις 28-29 Αυγούστου τιμόντες τη «Μνήμη αποτομής της Τιμίας κεφαλής του Ιωάννου Βαπτιστού», θυμήθηκα πολλά και ξανα-ευχαριστώ τον Μητροπολίτη μας για τους επαίνους για την προσφορά μας στην Εκκλησία και τον τόπο μας.
Στο βιβλίο αυτό υπάρχει ευσύνοπτο υλικό για το πανηγύρι τ’ Αη-Γιάννη στο Σκαφίδι (Νέα Νικόπολη), για τις Νικοπόλεις των αλησμόνητων πατρίδων των από το 1924 προσφύγων στο Κουτσιούκ Ματλί των Οθωμανών.
Έτσι είναι τα θεία χαρίσματα και από το 1938 επισήμως έχουμε εκεί το πανηγύρι τ’ Άη-Γιάννη, στο εκκλησάκι πρώτα και μοναστηριακό συγκρότημα τώρα, με αρχονταρίκι και κελιά, όπως το αναμόρφωσε και συνεχίζει με πολύ κόπο και δωρεές ο Μητροπολίτης μας κ. Παύλος. Εκεί, στο «κάθισμα», όπου και διαμένει με την συνοδεία του, τον Βοηθό Επίσκοπο κ. Χριστοφόρο και τους δύο διακόνους – μοναχούς Νικηφόρο και Άνθιμο.
Πανηγυρίζουν με Εσπερινό, Θ. Λειτουργία και όλο το τυπικό προσδοκώντας στην δημιουργία μοναστικής αδελφότητας προς πνευματική καταφυγή όλων μας.
Το πανηγύρι αυτό, που κλείνει κάθε φορά το καλοκαίρι, το απολαμβάνουμε και μας επιτρέπει να τελειώσουμε με τον Δεσποτικό: «επιβάλλεται και ορθώς υμνείται ο ζωοδότης Κύριος».
Χρόνια πολλά.
Κοζάνη 27-8-2025
Α.Ζ.Μ.
