Άβολες στιγμές…
Στην πολιτική εκτός από τις καλές και τις κακές στιγμές, υπάρχουν και οι άβολες. Μια απ’ αυτές απεικονίζεται στη φωτογραφία που δημοσιεύουμε.
Ο απερχόμενος Περιφερειάρχης κ. Γιώργος Κασαπίδης και ο νεοεκλεγείς κ. Γιώργος Αμανατίδης στέκονται ο ένας δίπλα στον άλλο παρακολουθώντας τη Θεία λειτουργία, αλλά αν τους προσέξει κάποιος δεν θα έλεγε πως αισθάνονται και πολύ άνετα και οι δυο.
Λογικό και ανθρώπινο για δύο πολιτικούς που διεκδίκησαν την ίδια θέση και κατά τη διάρκεια αυτής της διεκδίκησης υπήρξαν και στιγμές που οι τόνοι ανέβηκαν μεταξύ τους.
***
Πάντως δεν είναι η πρώτη φορά που συναντιούνται μετά το εκλογικό αποτέλεσμα της 15ης Οκτωβρίου που δυσαρέστησε τον ένα και ευχαρίστησε τον άλλο.
Το βράδυ των εκλογών και αφού είχε ξεκαθαρίσει ποιος εκλέγεται, ο κ. Κασαπίδης επιδεικνύοντας πολιτικό πολιτισμό έσπευσε στο εκλογικό κέντρο του διαδόχου του από την 1η Ιανουαρίου 2024, του κ. Αμανατίδη, και τον συνεχάρη.
***
Άλλο όμως το βράδυ εκείνο και άλλο οι συναντήσεις που ακολούθησαν και πρόκειται ν’ ακολουθήσουν μέχρι τις 31 Δεκεμβρίου 2023, καθώς υπάρχουν και πολλές γιορτές μέχρι τότε, όταν θα συναντηθούν και πάλι.
Συναντήσεις αναπόφευκτες πλέον, όπως και η αμηχανία που φαίνεται να επικρατεί μεταξύ τους.
***
Υ.Γ. Η στάση του σώματος προδίδει ότι αισθάνονται άβολα και οι δύο. Αλλά η κατεύθυνση των βλεμμάτων τι μπορεί να υποδηλώνει; Τη διαφορά απόψεων, ή την προσπάθεια να μην διασταυρωθούν και υποχρεωθούν ν’ ανοίξουν κουβέντα;
Το νόημα της ημέρας!
Μια και ανοίξαμε την κουβέντα για τις άβολες στιγμές της πολιτικής, ας προσθέσουμε μια ακόμα που αφορά τους πάντες, όσους ασχολούνται με τα κοινά και κάποια στιγμή βρίσκονται ενώπιον ενός… απειλητικού μικροφώνου και μιας κοφτής, και που δεν σηκώνει καμιά αντίρρηση, δημοσιογραφικής ερώτησης- απαίτησης: «Θα μας πείτε κάτι επ’ ευκαιρία της ημέρας;»
Όπου «ημέρα» κάποια εθνική ή θρησκευτική επέτειος στην οποία οι πολιτικοί προσέρχονται έχοντας φορέσει τα καλά τους, χαρούμενοι και χαμογελαστοί όχι μόνο επειδή έτσι επιβάλλεται, πάλι λόγω της ημέρας, αλλά και διότι, θεωρητικά πάντα, είναι μια από τις ευκολότερες του δημόσιου βίου τους (σ. σ. σπάνια θα τους προσεγγίσει μια τέτοια μέρα κάποιος για να τους υπενθυμίσει μια ανεκπλήρωτη χάρη, ή για να τους θέσει ένα άλυτο πρόβλημα. Αλλά ακόμα και να συμβεί κάτι τέτοιο μπορούν να το προσπεράσουν σχετικά εύκολα λέγοντας αρχικά «χρόνια πολλά» και προσθέτοντας «σήμερα, μέρα που είναι, δεν μπορούμε να συζητάμε γι’ αυτά. Περάστε αύριο απ’ το γραφείο μου ή τηλεφωνήστε με από Δευτέρα… Μια Δευτέρα, κάποια Δευτέρα, από Τρίτη…)
***
Πού βρίσκεται, λοιπόν, το άβολον του πράγματος;
Μα στην απάντηση που πρέπει να δώσουν στο… απαιτητικό μικρόφωνο και τον/ την αδημονούντα δημοσιογράφο να τελειώνει μαζί της/ του για να πάει και στο επόμενο δημόσιο πρόσωπο για να θέσει την ίδια ερώτηση.
Μια απάντηση που πρέπει να εμπεριέχει οπωσδήποτε το νόημα της ημέρας.
Σας φαίνεται εύκολο και απλό;
Για ρίξτε μια ματιά στα διάφορα βίντεο που κυκλοφορούν με τις δηλώσεις των πολιτικών και θα καταλάβετε τι εννοούμε.
***
Υπάρχουν δε δύο περιπτώσεις.
Οι προετοιμασμένοι και οι απροετοίμαστοι.
Οι πρώτοι είναι συνήθως οι έμπειροι. Έχοντας πάρει ήδη την… κρυάδα κατά τις πρώτες μέρες της δημόσιας παρουσίας τους, οι περισσότεροι υποθέτουμε εμείς, προετοιμάζονται κατάλληλα απ’ το σπίτι.
Ό,τι έχουν να πουν, το μαθαίνουν σαν ένα ποίημα, που μόλις χρειαστεί παίρνουν μια βαθιά ανάσα, το απαγγέλουν και όλα καλά.
Υπάρχουν φυσικά και οι εξαιρέσεις και πρόκειται για εκείνους που δεν είχαν ποτέ έφεση στην… απαγγελία ποιημάτων από τότε που πήγαιναν σχολείο, οπότε δυσκολεύονται και με τις δηλώσεις. Γι’ αυτό θα πρέπει να δείχνουμε κατανόηση. Εξάλλου, δεν είναι όλοι για όλα και ο καθένας έχει τα ταλέντα του.
***
Υπάρχει και η περίπτωση των απροετοίμαστων.
Αυτοί είναι συνήθως οι άπειροι που δεν γνωρίζουν τι τους περιμένει και νομίζουν πως η συμμετοχή σε μια παρέλαση ή μια γιορτή θα είναι εύκολη και… αναίμακτη.
Γι’ αυτό μόλις δουν το… απειλητικό μικρόφωνο τα χάνουν και συνήθως οι δηλώσεις τους δημιουργούν σε όσους τις ακούσουν το εύλογο ερώτημα: «Τι να ήθελε, άραγε, να πει ο ποιητής;»
***
Απροετοίμαστοι βέβαια δεν είναι μόνο οι άπειροι αλλά και ορισμένοι απ’ τους έμπειρους που αν και βρίσκονται πολλά χρόνια στο δημόσιο βίο επιδεικνύοντας υπερβολική αυτοπεποίθηση καταφεύγουν στον αυτοσχεδιασμό, χωρίς ατυχώς για εκείνους και δυστυχώς για εμάς που τους ακούμε να τους δικαιώνουν τα αποτελέσματα.