Αγαπητοί φίλοι, ένας από τους θρησκευτικούς και εθνικούς θεσμούς, που συνέβαλαν στη διαμόρφωση και διάσωση των εθνικών συνειδήσεων στον Πόντο, υπήρξαν τα ιστορικά μοναστήρια με τους ιερούς ναούς τους.
Ένα από τα μοναστήρια ήταν η σταυροπηγιακή μονή του Αγίου Γεωργίου του Χουτουρά, με τον ομώνυμο καθολικό ναό κοντά στην ιστορική Αργυρούπολη.
Το μοναστήρι του Χουτουρά υπήρξε ένα από τα αρχαιότερα, στο οποίο ο Αλέξιος ΄Γ ο Κομνηνός το 1365 αφιέρωσε το παρακάτω χρυσόβουλο ΄΄ Ελέω Θεού εν Χριστώ τω Θεώ πιστός βασιλέας και αυτοκράτωρ πάσης Ανατολής Αλέξιος, ο Μέγας Κομνηνός΄΄
Πήρε το όνομά του από το ομώνυμο βουνό και χωριό Χουτουρά και γιόρταζε στις 23 Απριλίου. Ο ναός ήταν χτισμένος έξω από μια σπηλιά, στην οποία διέμεναν μοναχοί. (σπηλαιώδης μονή.)
Ο Αλέξιος ΄Γ Κομνηνός παραχώρησε στη μονή τα κτήματα των χωριών Γουζινλίκι, Ξύρξαν, Αγκλουζνέν, Μαυραγγελή, Μουγελά, Προδρόμου.
Ο ναός καταστράφηκε το 1624 επί ντερέμπεηδων και ξαναχτίστηκε από τον ευγενή αργυρουπολήτη Γεώργιο Στρατικέα .Το 1679 η μονή και ο ναός έγινε σταυροπηγιακός και υπάχθηκε στον πατριάρχη Ιάκωβο της Κωνσταντινούπολης.
Οι αρχιμεταλλουργοί της Αργυρούπολης πήραν τη μονή υπό την προστασία τους.
Στις αρχές του 1700 την εκκλησία ανοικοδόμησε ο αρχιμεταλλουργός από τα Φυτίανα, Στέφανος Βαρτιγιάν, με τον ηγούμενου Ευθύμιο Φυτιάνο.
Τότε το 1706 χτίστηκε ο βυζαντινός ναός του Αγίου Γεωργίου, πιστό αντίγραφο των ναών του Αγίου Όρους. Το ναό επιζωγράφισε ο καλύτερος αγιογράφος της Αργυρούπολης, ο ιερέας Γρηγόριος Σιμενών ή Σιμενώδης.
Το 1827 ο Σεραφείμ Φυτιάνος μετέβη στο πατριαρχείο και επανάφερε τα σταυροπηγιακά δικαιώματα της μονής με απόφαση της Ιεράς συνόδου. ( Απόγονός του πιθανόν να ήταν ο Σεραφείμ Φυντανίδης, διευθυντής της εφημερίδας Ελευθεροτυπία).
Ο Σεραφείμ ύστερα από ενέργειές του κατόρθωσε και έπεισε το Σουλτάνο, Μαχμούτ ΄Β τον αναμορφωτή, να παραχωρήσει στη μονή βακουφικά δικαιώματα και τα κτήματά της να μην είναι απαλλοτριωτέα. Την ίδια εποχή, το 1880, ανακατασκεύασε και πάλι τον κατεστραμμένο ιερό ναό του Αγίου Γεωργίου.
Το 1897 ο ηγούμενος της μονής, Κύριλλος Ξενίδης από την Κρώμνη , ξανάχτισε το ναό, που γκρεμίστηκε λόγω κατολίσθησης του εδάφους, με τη συνδρομή των ομογενών εμπόρων της Αργυρούπολης. ( Ο ναός καταστρέφονταν συχνά ,γιατί υπαναχωρούσαν τα θεμέλιά του λόγω κατολίσθησης του βουνού).
Τον περίλαμπρο ναό, που βλέπουμε στη φωτογραφία, τον έχτισαν οι αρχιμάστορες: Λάζαρος Τσορούχ και Κυριάκος Μαχαιρίδης ενισχύοντας τα θεμέλια με τσιμέντο…
Ο ναός λόγω της θέσης του φαίνεται φαντασμαγορικός από μακριά και σηματοδοτεί την αίγλη και την αρχοντιά των χριστιανών της Αργυρούπολης.
Τα εγκαίνια του ναού, μόλις αποπερατώθηκε το 1901, έγιναν από το μητροπολίτη Αργυρούπολης, Γερβάσιο Σουμελίδη, με την συλλειτουργία τριανταπέντε ιερέων .
Η μονή είχε αξιόλογη βιβλιοθήκη αποτελούμενη από 200 χειρόγραφους τόμους, από τους οποίους οι 30 γράφτηκαν μετά το 1600.
Στον περίβολο του ναού είναι θαμμένοι : Ο μητροπολίτης Θεοδοσιουπόλεως, Παϊσιος και ο επίσκοπος Κολωνίας, Χριστόφορος ο Φυτιάνος.
Σήμερα ο επισκέπτης της μονής Χουτουρά βρίσκεται απέναντι σ’ ένα σωρό ερειπίων του περίλαμπρου αυτού βυζαντινού ναού, που τον δόξασαν Έλληνες βασιλιάδες και Τούρκοι Σουλτάνοι….
Υ.Γ. Είναι αναγκαίο τέτοια μνημεία να αναπαλαιωθούν ακόμα και σήμερα από το τουρκικό κράτος και την UNESCO, γιατί η ιστορική τους αξία είναι ανεκτίμητη και έχουν παγκόσμια ακτινοβολία….
