Σεμνός, παραδοσιακός και με καθαρό βλέμμα ο αυτοδίδακτος συμπατριώτης μας καλλιτέχνης Αντώνης Καρακατσάνης, μας υποδέχθηκε στον χώρο του και μας άνοιξε την καρδιά του…
Ο πρώτος καμβάς ξεκίνησε από το Δημοτικό Σχολείο και με το πέρασμα των χρόνων έγινε η αγαπημένη ενασχόλησή του. Δεν φοίτησε σε κάποια Σχολή Καλών Τεχνών, όμως διάβαζε πολλά ανάλογα βιβλία, που τον βοήθησαν να εξελιχθεί σε έναν ταλαντούχο Ζωγράφο.
Δημιούργησε χιλιάδες πίνακες αντλώντας το θέματά του από τον άνθρωπο, τη φύση και το περιβάλλον, συνδυάζοντας με υπέροχο τρόπο την ποιότητα του σχεδίου, την εκφραστική δύναμη του χρώματος, την γνησιότητα και την αλήθεια…
«Όταν πιάνω τα πινέλα ξεχνιέμαι ώρες ατελείωτες και προσπαθώ να αποτυπώσω στον καμβά ότι έχω φαντασθεί ή εμπνευσθεί γιατί η ζωγραφική είναι για μένα τρόπος έκφρασης και δημιουργίας» επισημαίνει ο κ. Καρακατσάνης.
Στον εικαστικό του χώρο υπάρχουν και πολλές θαυμάσιες Αγιογραφίες. «Όταν ξεκινώ να κάνω μία αγιογραφία κάνω πάντα πρώτα την προσευχή μου» δηλώνει ο ίδιος.
Αποκαλύπτοντας τα ‘’μυστικά’ της τεχνικής του υπογραμμίζει ότι χρησιμοποιεί λάδια και ακρυλικά, ενώ ‘’παίζει’’ με τα χρώματα πετυχαίνοντας τη σωστή συμφωνία τους πάνω στον καμβά.
Όταν φτάνουμε στο βιοποριστικό του επάγγελμα αυτό, του κουρέα, δηλώνει κατηγορηματικά: «Ήμουν πάντα ερωτευμένος με την Ζωγραφική, τον κουρέα τον έκανα για να ζήσω».
Στην ερώτηση σχετικά με το εάν έχει μέλλον η ζωγραφική για κάποιον που θέλει να την ακολουθήσει, απαντά ότι πρόκειται για μία μοναδική και σταθερή τέχνη, αλλά χρειάζεται και η παράλληλη ενασχόληση με κάποια άλλη δουλειά, για την επιβίωση.
Η εικόνα που πήραμε μαζί μας φεύγοντας από το ‘’φιλόξενο’’ εικαστικό σπίτι του κ. Καρακατσάνη είναι ότι όλο του έργο χαρακτηρίζεται από την έμφαση που δίνει στην εικαστική ποιότητα και στην βαθύτερη σχέση του με τις παραδοσιακές αξίες της τέχνης.
Του ευχόμαστε να είναι γερός και να συνεχίζει να δημιουργεί καθώς η ζωγραφική αποτελεί το συναισθηματικό και πνευματικό καταφύγιό του.
