Ο Σαμαράς εβρόντεξεν
κι άστραψεν Θοδωράκης
ο Τσίπρας, πώς εγέντoνε
‘γούμενος, πατριάρχης.
Ο Τσίπρας, ο μαυράχαρον
χορεύ’ άμον, ντο κρούνε,
εύρεν ταμεία εύκαιρα
κι ωτία ντο ‘κ’ ακούνε.
‘Σ σα χίλια εννιακόσια
και το σαράντα έναν
εποίκαν την Ελλάδα μουν
με τ’ ομμάτια κλαμένα.
Άμον τον άγρεν τον καπλάν
ο Σόιμπλερ τερεί μας,
πότε θ’ ευρήκ’ μας μαναχούς
να σύρ’ και καρτελίζ’ ‘μας.
Αδά κρεμός ακεί κρεμός
‘ς σην μέσεν καταράχτες,
κι ο Σόϊμπλερ να λέει ‘μας εν
Έλληνες, ήστουν βλάκες…
Ο Σόϊμπερ κι ο Σαμαράς
οι δύος έναν είναι,
τα λόγια τουν μαύρον φαρμάκ’
και πικρασέας χύν’νε.
Κι ας σην Ευρώπην απες ‘κες
‘κι δίν’νε διχερέαν
οι άλλ’ πα είν’ άμον εμάς
μουσκάρια μαλερέα..
Απάκρας την Ελλάδα μουν
σύρν’ ατέν τα ξυλέας,
ούς να ευρίεται μιγκίν
κι άρχοντας κακκαλέας.
Το χρέος, τ’ ανεπλέρωτον,
άμον γομάρ ερρούξεν,
Τσίπρας και πώς να σκών’ ατό,
‘ς σα γόνατα ερρούξεν.
Ατό το χρέος χρέος ‘κ’ έν,
ατο άγρεν θερίον.
εσάς θα τρώει το ζητίον
κ’ εμάς θα τρώει το βίον.
Κι αέτς ευρέθαμ’ εύκαιροι
‘ς ση Σόιμπλερ τα χέρια,
εμείς να θέλουμ’ δανεικά
κι ατός τ’ έμορφα μέρια.
Σόιμπλερ, ας εξέρτς ατό,
το τσίπ τ’ ορθόν το λόγον
τον παλαλόν πάν’ λέγ’ν ατό
γιαμ έρται ας σον τρόπον…
Λεξιλόγιο: αναλεί = μαλακώνει ,γίνεται διαλλακτικός. ο καπλάντς = ο τίγρης, σασιρεμένος = σαστισμένος. διχερέαν = βοήθεια με τα δύο χέρια. Μαλέρια (α) = αδύναμα, ισχνά. μιγκίν = διέξοδος, κακκαλέας = ο αρενωπός, ο άφοβος. γομάρ’ = φορτίο. ζητίος = ζητιανιά. βίον = το βιός. το τσίπ’ = το πλέον
