Ο Σαμαράς ξεσαμαρεύ’
τα πολλά τα γομάρια,
η Άγγελα απέκοψεν
τα γλυκά τα ισμάρια.
Ψηλόλεγνος ‘κ’ επόρεσεν
να σ’κών’ κι άλλα λιθάρια,
τη εφτωχίας η στράτα
άν’ πάει ‘, κι πάει ομάλια…
Κι αέτς πα επαρέδωσεν
τ’ άνθεν την εξουσίαν
‘ς σον Τσίπραν, τον αριστερόν,
για να κλώθ’ τα ζευλία.
Εδέκεν α’, τον ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ.,
ντο έσκωσεν κιφάλ ι
κ’ εκείν’, τη σκύλλ’ την Άγγελαν,
θα φορίζ’ το δουκάλ ι.
Άντσαχ θ’ ευρήκουμε να τρώμ’
μαλέζ’ κι ολίγον τρίμαν…
Θα ίνουμες τη τσιζματί
και τη Θεού το κρίμαν.
Νασάν εμάς, αν επορεί
κ’ ευρήκ’ τ’ έναν την άκραν,
Ναϊλί εμάς, αν δειλιά,
και ίνεται φορφάκα.
Γουρπάν ισ’, Τσίπρα μ’ κ’ Έλλενα μ’,
εστά άμον Ρωμαίος,
άμον εμάς Τραντέλλενοι
ξάει ‘κι πλερών’νε χρέος…
Κι αν ‘κ’ επορείς να τοπλαεύς
χαζούρια τα παράδας,
θα ίνεσαι μουσκαροπέτσ’
και χάν’ς την εμορφάδα σ’.
Ο κόσμον θα ψηφίζ’νε εσέν,
ο λαόν θα σταυρών τ ‘σε,
εσύ πα τέρ’, ντο θα εφτάς,
τερ’, από πάν’ Θεός έν.
Αλέξη ,πουλί μ’ ,γιάβροπο μ’,
εσύ εσέν ορία,
΄΄πλεόνασμαν΄΄ εγέντονε
κάκκαλα και μαλλία…
