Αγαπητέ Γρηγόρη Μάντζιαρη, Σάκη Τσαρμανίδη,
Φίλε Σάκη, Γρηγόρη
Ξαφνικά αποσυντονιστήκαμε,αισθανθήκαμε ανήμποροι,διαλυμένοι. Δεν είναι υπερβολή. Η απώλειά σας, και μάλιστα την ίδια περίοδο, μας γέμισε λύπη, βαθιά λύπη. Ιδιαίτερα σε μας που σας γνωρίζαμε, που είχαμε επαφή, επικοινωνία και συνεργασία για μια καλύτερη ζωή, για ένα ελπιδοφόρο μέλλον. Θα μας λείψουν η ενέργεια, η ζωντάνια, οι ιδέες, οι απόψεις, οι αξίες, τα όνειρα, τα οράματά σας.
Φύγατε στην πιο παραγωγική ηλικία. Θα μας λείψουν οι πρωτοβουλίες σας στο κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι.Με συγκεκριμένες προτάσεις συμμετείχατε στις δραστηριότητες για την ανάπτυξη της περιοχής μας και της χώρας μας.
Η κοινή τοποθέτησή σας στη δεκαετία του 2000 μαζί με φίλους για αλλαγή πορείας της ευρωπαϊκής Ένωσης, η αναδιανομή του εισοδήματος,η κοινωνική αλληλεγγύη, τα προβλήματα της ανεργίας, της ποιότητας ζωής, της νεολαίας σημάδεψαν τη φιλοσοφία ζωής σας. Με στενές σχέσεις εμπιστοσύνης και αυτοσυνείδησης, με ήθος και αξιοπρέπεια, πρώτα ο Σάκης και μετά ο Γρηγόρης, αντιμετωπίσατε την ασθένειά σας. Η βαθιά κουλτούρα σας, μάλλον, σας επηρέασε για την αέναη σχέση του καρκίνου με τη ζωή. Με μεγάλη έκπληξη σας ακούγαμε να μας μιλάτε για το πρόβλημά σας, να μας διαφωτίζετε.
Εντάξει, ο καρκίνος και η ζωή συνυπάρχουν από καταβολής του ανθρώπου, ο ανταγωνισμός τους είναι σκληρός. Σε αυτή την ανταγωνιστική διαδικασία η συμμετοχή της επιστήμης αλλά και της κοινωνίας είναι σημαντικές. Βασικός στόχος είναι να νικηθεί η σοβαρή αυτή ασθένεια αλλάμέχρι τότε πρέπει να κατανοήσουμε το πρόβλημα και να πάρουμε συγκεκριμένες πρωτοβουλίες. Μήπως πρέπεικαι η περιοχήμας να κινητοποιηθεί; Μήπως πλέον η επιδημιολογική μελέτη είναι άμεση αναγκαιότητα;
Αγαπητοί φίλοι, η διαρκής, κοινή σας αναζήτηση για πολιτιστικό, κοινωνικό και πολιτικό γίγνεσθαι, η αφωνία, ο πλούτος και η έμπνευση των απόψεών σας ανέδειξαν νέες και διευρυμένες αξίες, οι οποίες για να υλοποιηθούν χρειάζεται η ενεργοποίηση όλων μας. Γιατί η αδράνεια ροκανίζει το μέλλον.
Αγαπητέ Σάκη, Γρηγόρη,
Φίλε Γρηγόρη, Σάκη
Τα όνειρά σας, τα οράματά σας δεν θα πεθάνουν.
Καλό ταξίδι…
Ρούλης Κοκελίδης