Είναι πλέον ξεκάθαρο πως το μεγαλύτερο απ’ όλα τα προβλήματα που αντιμετωπίζει η περιοχή μας είναι το δημογραφικό. Η τεράστια φυγή του κόσμου προς το εσωτερικό και το εξωτερικό, αλλά και η μεγάλη μείωση των γεννήσεων έχει ήδη διαμορφώσει ένα εκρηκτικό κοκτέιλ για το τι μπορεί να περιμένουμε τα επόμενα χρόνια.
Έτσι κι αλλιώς …τρέμουμε για το τι θα φέρει η απογραφή του 2021 και τα αποτελέσματα της. Εκτιμάται τεράστια μείωση πληθυσμού στη Δυτική Μακεδονία που ισοδυναμεί με ερημοποίηση περιοχών. Μπορεί γενικώς να τα ξέρουμε όλα αυτά, αλλά ίσως είναι ακόμα χειρότερα από αυτό που εκτιμάμε. Μπορεί επιπλέον να μη δίνουμε σημασία σε πολιτικό επίπεδο, βάζοντας το θέμα χαμηλά στην ατζέντα. Είχε “πλάκα”, το γεγονός ότι πολλοί ενεργοποιήθηκαν, μόνο όταν κυκλοφόρησε το σενάριο περί μείωσης των βουλευτικών εδρών στους Νομούς Κοζάνης (από 5 σε 4) και Καστοριάς (από 2 σε 1) ως συνέπεια της αναμενόμενης μείωσης του πληθυσμού.
Είναι αφοπλιστικά τα δεδομένα που παρουσίασε ο ειδικός επί του θέματος Αναστάσιος Λαυρέντζος στην εκπομπή του ΚΡΗΤΗ TV “Αντιθέσεις” με τίτλο “Ο Δημογραφικός θάνατος της Ελλάδας” προ εβδομάδας. Μαζί με την Ανατολική Μακεδονία και Θράκη, η Δυτική Μακεδονία εμφανίζει τρομακτικά δεδομένα που πηγάζουν από την ΕΛΣΤΑΤ, σύμφωνα με τα οποία αντιστοιχεί μία γέννηση σε δύο θανάτους (!) για το έτος 2020.
Ο δείκτης είναι τρομακτικός, αν συνυπολογίσει κανείς εφαρμόζοντας απλά μαθηματικά, ότι μένουν 5-6 δεκαετίες μέχρις ότου δεν υπάρχει σχεδόν κανένας κάτοικος στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας. Την ίδια στιγμή στην Κρήτη, ένας θάνατος αντιστοιχεί σε 0,97 γεννήσεις, ενώ στην “τοπ” περιφέρεια της κατάταξης στο Νότιο Αιγαίο, σε έναν θάνατο αντιστοιχούν 1,15 γεννήσεις, δηλαδή προκύπτει κάθε χρόνο αύξηση πληθυσμού!
Η ανυπολόγιστη ζημιά που έχει γίνει έως τώρα δεν διορθώνεται. Το θέμα είναι το πως μπορεί να μαζευτεί το θέμα από εδώ και πέρα, να μην ανοίξει κι άλλο η ψαλίδα στα χρόνια που έρχεται. Δεν αρκεί καν η εθνική πολιτική για το δημογραφικό που ποτέ δεν έρχεται, πρέπει να γίνουν συγκεκριμένες τομές για την περιοχή μας, και να εκπονηθούν περιφερειακές πολιτικές που θα συνδιαμορφώσουν τις συνθήκες για καλό επίπεδο ζωής και για ελκυστικές θέσεις εργασίας σε όλη τη Βόρεια Ελλάδα. Δεν είναι μόνο το ότι πρέπει να υπάρχει κάποιος εδώ πάνω να φυλάει τα σύνορα, είναι επίσης το ότι δεν μπορούν να υφίστανται περιοχές χωρίς κατοίκους.