Συνήθως έτσι γίνεται. Τα μικρά χωριά βγάζουν μεγάλους επιστήμονες. XXXLarge στη ψυχή, XXXLarge και στο πεδίο της επιστημονικής γνώσης.
Ο Νικόλαος Παούνης δε θέλει συστάσεις και δεν είναι «γέννημα» του πολέμου στην Ουκρανία. Υπήρχε και πολύ νωρίτερα. Επάγγελμα: Διεθνολόγος. Και μόνον που το λες νοιώθεις 100 κιλά να σε βαραίνουν στους ώμους.
Βαρύς ο τίτλος και αν με ρωτάς πως ένα παιδί από το Πεδινό Αμυνταίου έφθασε (το λες και σε χρόνο dt) να παίζει στα δάχτυλα τα όσα περικλείονται σε τούτη την ασήκωτη λέξη, ένα θα σου πω.
Ο τίτλος αυτός όχι απλά δε σου χαρίζεται αλλά για να τον κατακτήσεις θέλει κόπο. Θέλει να λιώσεις παντελόνια πολλά, να ξενυχτήσεις, να πιείς πολλούς καφέδες, να θυσιαστείς, να στερηθείς, να κάνεις υπερβάσεις, να είσαι πάντα ένα βήμα μπροστά από τον ίδιο σου τον εαυτό.
Το Βιογραφικό του προκαλεί ίλιγγο αλλά εκείνο που πραγματικά θα πρέπει να μας κάνει όλους υπερήφανους που ο Νικόλας (ένα δικό μας παιδί, ένας Δυτικομακεδόνας) φιγουράρει σε Δελτία Ειδήσεων, συζητήσεις, ενημερώσεις, αναλύσεις κλπ κλπ, είναι το γεγονός ότι δεν επιλέγεται για να μιλήσει απλά ως Διεθνολόγος αλλά ως ένας από τους πιο διαβασμένους, καταρτισμένους, ενημερωμένους και προσγειωμένους σύγχρονους επιστήμονες.
Επιστημονικές μελέτες, κείμενα εργασίας και συγγράμματα φέρουν την υπογραφή του ενώ στο οπλοστάσιό του υπάρχει ήδη «βαρύ πυροβολικό» που δεν είναι άλλο από τα δύο συγγραφικά του πονήματα.
Με πληθωρική την αίσθηση του χιούμορ και με μία συμπεριφορά που έχει κατακτήσει τους Πανεπιστημιακούς τους μαθητές, τους συναδέλφους και συνεργάτες του, ο Νικόλας από «φέρελπις νέος» έχει γίνει στολίδι της Εγχώριας (και όχι μόνο) Επιστημονικής κοινότητας καταστέλλοντας, μάλιστα, την τάση που έχει η Ελλάδα να «τρώει τα παιδιά της». Άξιος !!!
