Θ. Μαλκίδης
Το έγκλημα που άλλαξε την Ελλάδα
«Η νίκη θα είναι δική μας αν βασιλεύση εις την καρδιάν μας μόνο το αίσθημα το ελληνικό……»
Η Επανάσταση πάντοτε αποτελούσε και συνεχίζει να αποτελεί πρότυπο και παράδειγμα, εμπεριέχοντας λόγο, έργο, πράξη, πρόσωπα. Ανάμεσα σ΄ αυτά κυρίαρχη θέση έχει ο Καποδίστριας ως μία μορφή, παρόλα τα ανθρώπινα, αγωνιστική, έντιμη, που με ανιδιοτέλεια προσέφερε, εν τέλει και τη ζωή του στην Ανάσταση του Έθνους μας, Η προβολή της Ελληνικότητας, ως πρότυπο βίου, κυβέρνησης, πολιτικής, προσφοράς, αποτελεί αν μη τι άλλο ως την κυρίαρχη παρέμβαση του Κυβερνήτη, του μοναδικού με αυτήν την προσφώνηση, στην πατρίδα.
Η άφιξη του Καποδίστρια στις 24 Ιανουαρίου του 1828 στην Αίγινα, που ήταν η έδρα της κυβέρνησης, αποτελεί μία ιστορική στιγμή για τον εθνικό και πολιτικό μας κόσμο. Εκεί με μια εμπνευσμένη, όπως αναφέρεται, ομιλία τον προσφώνησε ο Θεόφιλος Καΐρης, αλλά την εικόνα που συνάντησε περιγράφει ο ίδιος ο Καποδίστριας, στη συνομιλία του με το Γεωργάκη Μαυρομιχάλη: «Είναι καιροί που πρέπει να φορούμε όλοι ζώνη δερματένια και να τρώμε ακρίδες και μέλι άγριο. Είδα πολλά εις την ζωήν μου, αλλά σαν το θέαμα όταν έφτασα εδώ εις την Αίγινα δεν είδα κάτι παρόμοιο ποτέ, και άλλος να μην το ιδεί… «Ζήτω ο Κυβερνήτης, ο σωτήρας μας, ο ελευθερωτής μας» εφώναζαν γυναίκες αναμαλλιάρες, άνδρες με λαβωματιές πολέμου, ορφανά γδυτά, κατεβασμένα από τις σπηλιές. Δεν ήτον το συναπάντημα μου φωνή χαράς, αλλά θρήνος. Η γη εβρέχετο με δάκρυα. Εβρέχετο η μυρτιά και η δάφνη του στολισμένου δρόμου από τον γιαλό ως την εκκλησία. Ανατρίχιαζα μου έτρεμαν τα γόνατα, η φωνή του λαού μου έσχιζε την καρδιά μου….» . Και καταλήγει ο Καποδίστριας λέγοντας: «Κατεβαίνω ως πολεμιστής εις το στάδιον, θα πολεμήσω ως κυβέρνησις, δεν λαθεύομαι τον έρωτα των προνομίων που είναι φυτευμένος εις ψυχές πολλών, το ονειροπόλημα των λογιοτάτων, ξένων πρακτικών ζωής, το φιλύποπτο, κυριαρχικό και ανήμερο αλλοεθνών ανδρών. Η νίκη θα είναι δική μας αν βασιλεύση εις την καρδιάν μας μόνο το αίσθημα το ελληνικό. Ο φιλήκοος των ξένων είναι προδότης». Το παραπάνω απόσπασμα αποτελεί, ένα από τα πολλά τεκμήρια της πολιτικής προσωπικότητας, αλλά και κυρίως του ανθρώπου Ιωάννη Καποδίστρια. Στη σημερινή περίοδο, της επονομαζόμενης κρίσης, της παρακμής, της οικονομικής, κοινωνικής, πνευματικής και πολιτικής πτώχευσης, οι παραπάνω διαπιστώσεις για την «νίκη με αίσθημα ελληνικόν» του Κυβερνήτη, αναζητούν ικανούς ανθρώπους και πολιτικούς, Έλληνες και Ελληνίδες……
