Τις ημέρες αυτές, που γινόμαστε μάρτυρες μιας πρωτοφανούς ανθρωπιστικής κρίσης, πρέπει να μας διακατέχει πνεύμα αλληλεγγύης προς τον πάσχοντα συνάνθρωπο.
Οι χιλιάδες των προσφύγων, που ξεριζώθηκαν από τις εστίες τους και υποφέρουν τα πάνδεινα πρέπει να μας ενεργοποιήσουν όλους. Ιδιαίτερα στην προσφυγομάνα Εορδαία που έχει νωπές μνήμες από τον εκτοπισμό των κατοίκων της, από τις αλησμόνητες πατρίδες.
Είναι επιτακτική ανάγκη να ενεργοποιηθούν φορείς πολίτες, σωματεία και πολιτιστικοί σύλλογοι.
Δεν μπορεί να υπάρχει πολιτισμός όταν δίπλα μας υποφέρουν, διώκονται και πεινούν συνάνθρωποι μας. Ας είναι άλλου χρώματος και άλλης θρησκείας. Φέτος μπροστά στις σπατάλες του τσικνίσματος και της αποκριάς ας σκεφθούμε τις χιλιάδες παιδιών, που ζουν μέσα στο κρύο και στα στρατόπεδα. Ας πάμε όλοι στους καταυλισμούς προσφύγων και να βοηθήσουμε όπως μπορούμε.
Οι αδιάκριτοι
