Θα πρέπει κάποτε, να σταματήσουμε να πανηγυρίζουμε για τα αυτονόητα.
Θα πρέπει κάποτε να σταματήσουμε να αισθανόμαστε “υποχρεωμένοι”, επειδή κάποιος πολιτικός ή κάποια κυβέρνηση, μας σερβίρουν ως έργο “μοναδικό” και “ανεπανάληπτο”, αυτό που δικαιούμαστε να έχουμε, όντας πολίτες μιας σύγχρονης ευρωπαϊκής χώρας.
Κάτι που σε άλλες χώρες, θεωρείται έργο ρουτίνας, δεν γίνεται να μας το σερβίρουν εδώ, ως “χάρη”. Δεν μας έκαναν καμία χάρη. Το έργο της ανάπτυξης ευρυζωνικών υποδομών και δικτύων, σε ορεινά χωριά της περιοχής μας, είναι πραγματικά χρήσιμο, ωφέλιμο, έπρεπε να γίνει.
Μη μας το παρουσιάζουν όμως, με τέτοιο τρόπο, σαν να πατάμε για πρώτη φορά στο φεγγάρι. Μην υποτιμούν τη νοημοσύνη μας.
Στην Ελλάδα του 21ου αιώνα, στην Ελλάδα που φέτος συμπληρώνει 38 χρόνια, ως μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχοντας διαχειριστεί όλες αυτές τις δεκαετίες, δισεκατομμύρια ευρωπαϊκών κονδυλίων, είναι δυνατόν να πανηγυρίζουμε, που επιτέλους, έχουν αξιόπιστες υπηρεσίες διαδικτύου (ίντερνετ), ορεινά χωριά της πατρίδας μας;
Αυτές ήταν η πρώτες σκέψεις που έκανα, διαβάζοντας κάποιες πομπώδεις ανακοινώσεις, για την επίσκεψη του υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης, στην περιοχή μας.
Και για να εξηγούμαι:
Το έργο είναι μια θετική εξέλιξη, διότι (επιτέλους) είναι αναφαίρετο δικαίωμα και των ορεινών χωριών, να μπορούν να χρησιμοποιούν το ίντερνετ, ως απαραίτητο εργαλείο για τη διευκόλυνση της καθημερινότητας τους. Έστω κι αυτής, της ελέω ΣΥΡΙΖΑ, καταρρακωμένης καθημερινότητας.
Επιτέλους, τα χωριά αυτά θα μπορούν, να πραγματοποιούν με αξιοπιστία, ηλεκτρονική συνταγογράφηση φαρμάκων, στα αγροτικά ιατρεία τους. Βέβαια, το εάν θα έχουν και γιατρούς, για να γράφουν τις συνταγές, είναι αλλουνού… Παππά υπόθεση.
Χαιρόμαστε που σε ορεινά χωριά, θα έχουν απρόσκοπτη πρόσβαση σε λειτουργικό διαδίκτυο, για να μπορέσουν να αναπτυχθούν κι εκεί, σύγχρονες αγροτο-τουριστικές επιχειρηματικές δράσεις. Βέβαια, το εάν θα τολμήσουν κάποιοι να ασχοληθούν, ανταγωνιστικά με το επιχειρείν, έχοντας να αντιμετωπίσουν το υπάρχον καθεστώς φορολογίας και εισφορών, είναι κι αυτό αλλουνού… Παππά υπόθεση.
Κάλιο αργά παρά ποτέ. Το έργο ήταν απαραίτητο. Η επιλογή είναι σωστή. Η εξέλιξη είναι θετική. Καλώς ενισχύονται τα χωριά, το χρειάζονταν, το δικαιούνταν.
Όχι όμως και να πανηγυρίζουμε για τα αυτονόητα.
Διότι εάν συνεχίσουμε να πανηγυρίζουμε για τα αυτονόητα, η μόνη πραγματική αλήθεια της όλης ιστορίας, είναι ότι εξελίχθηκε ο ρόλος του Μαυρογυαλούρου. Ο Μαυρογυαλούρος, κάποτε κόμπαζε επειδή στο απομακρυσμένο χωριό, τους έκανε τη χάρη, να κατασκευάσει μαιευτήριο. Σήμερα κομπάζει επειδή τους έκανε τη χάρη και τους έφερε το ίντερνετ. Τέτοια “εξέλιξη” πολιτικής συμπεριφοράς, να μας λείπει καλύτερα.
Κατά τα άλλα και στα χωριά αυτά, όπως και σε όλο το Νομό Κοζάνης, ο κόσμος εξακολουθεί να έχει σκυμμένο το κεφάλι και να πιστεύει ότι τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Παντού φτώχεια, ανεργία, απελπισία και εγκατάλειψη. Αγρότες και κτηνοτρόφοι, ξαναβγαίνουν στους δρόμους. Η πραγματική οικονομία παραπαίει. Επενδύσεις δεν γίνονται. Το τραπεζικό σύστημα έχει στερέψει. Οι επιχειρήσεις δεν έχουν τη δυνατότητα να έχουν πρόσβαση σε κεφάλαια. Τα μαγαζιά κλείνουν. Η άγρια υπερφορολόγηση πνίγει κάθε παραγωγική προσπάθεια.
Κι επειδή, κάποια πράγματα είναι, αυτού του… Παππά “ευαγγέλιο”, αφού θα μιλήσει και στην Κοζάνη με θέμα την κρίση, θα υπενθυμίσω στον κ. Υπουργό, ότι:
Ο Νομός Κοζάνης και η Δυτική Μακεδονία, κατέχουν ένα από τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Η κυβέρνησή του, απέδειξε ότι δεν κάνει τίποτα, για το πρόβλημα. Αντίθετα κάνει πολλά, για να το διογκώσει.
Οι Μικρομεσαίες επιχειρήσεις της περιοχής, αφανίζονται και ο νομός βιώνει μια πρωτοφανή οικονομική κατρακύλα. Η κυβέρνησή του, δεν νοιάζεται.
Η περιοχή μας, έχει σοβαρά προβλήματα, με την υποχρηματοδότηση και την υποστελέχωση των Νοσοκομείων. Η κυβέρνησή του, τα έχει εγκαταλείψει εντελώς. Κλινικές κλείνουν, ασθενείς κινδυνεύουν καθημερινά και η κατάσταση έφθασε στο απροχώρητο.
Τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της τοπικής αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής, βρίσκονται συνεχώς μπροστά σε τοίχο κυβερνητικής αδιαφορίας. Όσες τοπικές μεταποιητικές μονάδες, επιβιώνουν, το πετυχαίνουν αποκλειστικά και μόνο, λόγω των προσπαθειών του ανθρωπίνου δυναμικού τους, αλλά είναι άγνωστο πόσο ακόμη μπορούν να αντέξουν στα εξοντωτικά μέτρα της κυβέρνησης.
Οι ερευνητικές και ακαδημαϊκές πρωτοβουλίες που αναπτύσσουν, το Πανεπιστήμιο και το ΤΕΙ Δυτικής Μακεδονίας, χάνουν την αξία τους, καθώς η έλλειψη στελέχωσης και χρηματοδότησης, παρεμποδίζει την ανταγωνιστικότητα των σπουδών και του επιπέδου τους.
Μεγάλα έργα υποδομής, απαραίτητα για την περιοχή μας, “λιμνάζουν”, καθυστερούν ή απλώς “αγνοούνται” και υπενθυμίζουν καθημερινά την κυβερνητική απουσία.
Ο Νομός Κοζάνης, ακόμη περιμένει να ακούσει, το οριστικό κυβερνητικό “πλαίσιο” του εθνικού σχεδιασμού, για τη ΔΕΗ.
Για όλα αυτά, έχει να μας πει κάτι ο Νίκος Παππάς;
Για αυτή την άθλια πραγματικότητα, που βιώνουμε όλοι μας, θα μας πει κάτι;
Θα μας κάνει τη χάρη;
Κάτανας Χάρης
π. Βουλευτής νομού Κοζάνης
