Ο τίτλος που ακολουθεί είναι από χθεσινό θέμα στον ΠΤΟΛΕΜΑΙΟ και στο e-ptolemeos.gr :
«Εορδαία: Επιδρομές αγριόχοιρων σε καλλιέργειες»!
Στο κείμενο του θέματος σημειώνεται δε ότι «Ανυπολόγιστες καταστροφές προκαλούν σε αγροτικές καλλιέργειες οι συνεχώς αυξανόμενοι πληθυσμοί αγριόχοιρων στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας και στην Εορδαία…»
***
Η εμφάνιση αγριόχοιρων στην περιοχή προφανώς και δεν είναι κάτι πρωτοφανές και καινούργιο, αλλά έρχονται και αυτά τα ζωντανά να προστεθούν:
- Στα αδέσποτα ζώα που εξακολουθούν να περιφέρονται σε δρόμους και πλατείες των πόλεων μας,
- Στις αρκούδες που από ζώα του βουνού και του λόγγου έχουν μετατραπεί σε οικόσιτα και συχνά πυκνά επισκέπτονται αυλές, κοτέτσια και ό,τι άλλο διαθέσιμο για φαγητό υπάρχει σε αγροτικές κοινότητες.
***
Όλα τα προαναφερόμενα είδη του ζωικού βασιλείου δεν είναι πολλά σε ό.τι αφορά την ποικιλία τους, μόλις τρία είδη, αλλά είναι ήδη πολλά σε ποσότητα.
Έτσι, μπορούμε να αναρωτηθούμε, μήπως γίναμε, τελικά, ως περιοχή ένας απέραντος… ζωολογικός κήπος;
***
Θέλοντας να δούμε το… ποτήρι μισογεμάτο και εκτιμώντας πως αυτό που έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι, «ουδέν κακόν αμιγές καλού» μπορεί να έχει και στην περίπτωση μας εφαρμογή σκεφτήκαμε το εξής:
Αφού ως Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας εξακολουθούμε να κρατάμε σταθερά την τελευταία θέση στον εθνικό τουριστικό χάρτη της χώρας, παρόλο που δοκιμάσαμε διάφορες ιδέες, λύσεις και πολιτικές, μήπως να δοκιμάσουμε αξιοποιώντας κι αυτή, το ότι, δηλαδή, έχουμε γίνει ένας απέραντος… ζωολογικός κήπος;
Γιατί όχι;
Λίγα φαντασία χρειάζεται, μεράκι και καλή οργάνωση.
***
Σε ό,τι αφορά τα αγριογούρουνα, που καλό είναι να ξεκινήσουμε από εκεί μια και το θέμα σύμφωνα με το ρεπορτάζ του ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΥ είναι πιο επείγον, μπορούμε ν’ αρχίσουμε να οργανώνουμε σαφάρι για το κυνήγι τους και να προσκαλούμε να συμμετάσχουν κυνηγοί απ’ όλη τη χώρα, αλλά και από το εξωτερικό ακόμα, δίνοντας τους και τα σχετικά κίνητρα.
Για παράδειγμα, να τους προσφέρουμε έναν αριθμό φυσιγγίων δωρεάν και εφόσον αποφασίσουν τα θηράματα που θα έχουν κτυπήσει να τα καταναλώσουν εδώ να αναλαμβάνουν τοπικοί σεφ να τα μαγειρέψουν με μια συμβολική αμοιβή, χρησιμοποιώντας υλικά του τόπου μας (σ. σ. την όλη δράση ίσως να γίνεται να την εντάξουμε και σε κάποιο ευρωπαϊκό πρόγραμμα σχετικό με την ανάπτυξη του τουρισμού. Λογικά πρέπει να υπάρχει ένα τέτοιο πρόγραμμα. Για τόσα και τόσα άλλα υπάρχουν).
Με τον τρόπο αυτό θα διαφημίσουμε, επίσης, τόσο την τοπική γαστρονομία όσο και τα εξαιρετικά προϊόντα που παράγει η περιοχή μας.
***
Επίσης, θα μπορούσαμε να οργανώνουμε εκδρομές για να δουν από κοντά οι τουρίστες που ζουν στα μεγάλα αστικά κέντρα πώς ένα άγριο πλάσμα της φύσης, όπως είναι οι αρκούδες, έχει καταφέρει να προσαρμοστεί και να εγκλιματιστεί τόσο καλά μέσα σε μια κατοικημένη περιοχή.
Το ότι οι κάτοικοι αυτής της περιοχής αναγκάστηκαν να τραπούν σε φυγή ή να κλειστούν στα σπίτια τους περιμένοντας να χειμωνιάσει και να τους σώσει η χειμέρια νάρκη, είναι μια λεπτομέρεια που καλό είναι να μην αναφερθεί στους επισκέπτες, γιατί θα χαλούσε όλο το… μύθο.
Οι περιηγήσεις των τουριστών θα γίνονται με ασφαλή, τεθωρακισμένα, λεωφορεία, τα οποία εφόσον αγοραστούν και για να μην κάθονται μπορούν να εξυπηρετούν και τους μόνιμους κατοίκους τις μέρες που δεν θα υπάρχουν τουρίστες.
***
Τα αδέσποτα των πόλεων μας δεν νομίζουμε πως προσφέρονται για τουριστική αξιοποίηση, ειδικά για τους Έλληνες τουρίστες, αφού στις περισσότερες πόλεις της χώρας μας υπάρχει, πάνω κάτω, η ίδια κατάσταση.
Θα μπορούσαν όμως να αποτελέσουν πόλο έξης για τουρίστες από το εξωτερικό, από προηγμένες φυσικά χώρες, οι οποίοι ίσως θα ήθελαν να δουν και να θαυμάσουν το πώς καταφέραμε να γεμίσουμε τις πόλεις μας με αδέσποτα.
Ίσως μάλιστα κάποιοι απ’ αυτούς να φιλοτιμηθούν και φεύγοντας να υιοθετήσουν μερικά απ’ αυτά.
Ποτέ δεν ξέρεις…
Τόσα και τόσα, υποτίθεται πως δοκιμάσαμε μέχρι τώρα για να λύσουμε αυτό το πρόβλημα, ας δοκιμάσουμε κι αυτό.