Ήταν η εποχή που ο Γερμανός κατακτητής, μετά την νικηφόρα πορεία των συμμάχων, εγκατέλειπε, μία, μία, της χώρες που κατέκτησε.
Ήταν η περίοδος που η Πτολεμαϊδα ανέπνεε τον ζωογόνο αέρα της ελευθερίας της και στην πόλη κυκλοφορούσαν οι μαχητές της αντίστασης οπλισμένοι σαν αστακοί. όμως, η όλη συμπεριφορά τους και οι πράξεις τους δεν ενέπνεαν κάποια σιγουριά στους πολίτες για ένα περήφανο και ελεύθερο μέλλον. Κάτι μαγειρεύονταν στα κρυφά και αυτό το κάτι δεν άρεσε στους πολίτες και τους έκανε σκεπτικούς, μελαγχολικούς και προβληματισμένους.
Από αυτόν τον προβληματισμό διακατέχονταν και οι νεαροί εικονιζόμενοι της φώτο μας, μπροστά στο φαρμακείο του, Παναγιωτίδη Παναγιώτη, με κατεβασμένα τα ρολά και την πόρτα ημίκλειστη, αντί να χαίρονται και να πανηγυρίζουν την πολυπόθητη απελευθέρωση της χώρας.
Δυστυχώς για τη χώρα μας και τα παιδιά της, ο προβληματισμός τους αυτός δικαιώθηκε με τα επακόλουθα αιματηρά γεγονότα της κομμουνιστικής ανταρσίας τηn περίοδο 1945-1949, ….
Στη φώτο μας, από αριστερά: Ο Μιχάλης Παν. Παναγιωτίδης, ο Κώστας Βελονίδης, ο Θόδωρος Δαδούλης και ο Κίμων Μελανοφρύδης.
