Στα 1813, φιλοπρόοδοι Κοζανίτες έκτισαν πλάι στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, στο κέντρο της πόλης, ένα θολωτό οικοδόμημα, στο οποίο εγκατέστησαν τη βιβλιοθήκη. Δίπλα ανοικοδομήθηκε ένα ακόμα κτίριο που έφερε την την επιγραφή “Οίκος Βελτιώσεως” προκειμένου να …”συνέρχονται οι πεπαιδευμένοι ίνα μελετώσι, φιλολογώσι και διαλέγωνται”.
Ήδη από τα μέσα του 17ου αιώνα -περί το 1650- είχε προηγηθεί η λειτουργία μιας σχολικής βιβλιοθήκης με δεκάδες σπάνια παλαίτυπα ως επίκεντρο της πνευματικής κίνησης και του διαφωτισμού. Στα 1923 παραδόθηκαν στον Δήμο 6.976 τεκμήρια και αυτή είναι η αρχή της ιστορίας πίσω από τη Δημοτική Βιβλιοθήκη Κοζάνης, η οποία μεταστεγάστηκε στα 1930 στην ανεγερθείσα επέκταση του Δημαρχείου, με δωρεά των αδελφών Κοβεντάρου. Η βιβλιοθήκη αποτελούσε μέχρι το 1985 τμήμα του Δήμου Κοζάνης και σήμερα αποτελεί αυτοτελές ΝΠΔΔ του Δήμου.
Η Κοβεντάρειος Δημοτική Βιβλιοθήκη της Κοζάνης, από τις μεγαλύτερες στην Ελλάδα, διαθέτει 153.000 τόμους, περισσότερα από 380 χειρόγραφα, 315 κώδικες και πολλές σπάνιες εκδόσεις, μεταξύ των οποίων και ένα από τα 17 σωζόμενα πρωτότυπα της Χάρτας του Ρήγα Φεραίου.
Από τις σπουδαιότερες βιβλιοθήκες στην Ελλάδα, διάσημη για τα πολύτιμα αρχέτυπα και παλαίτυπά της, στα οποία συγκαταλέγονται το “Μέγα Ετυμολογικό Λεξικό” (τυπωμένο στη Βενετία το 1549) και το “Λεξικό της Σούδας” (σε βενετσιάνικη έκδοση του 1514) η θησαυρισμένη λογιοσύνη της Δημοτικής Βιβλιοθήκης έχει γερές ιστορικές ρίζες και είναι ένα καμάρι της πόλης καθώς λειτουργεί ως θεματοφύλακας του πρώιμου και ακμαίου νεοελληνικού Διαφωτισμού.
Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ……
