Ο επικεφαλής γιατρός και οι πέντε φυσικοθεραπευτές που στελεχώνουν το ιατρικό team της Γιουβέντους προετοιμάζουν τα μεγάλα αστέρια της “γηραιάς κυρίας” του ποδοσφαίρου, ώστε να βρίσκονται στην καλύτερη δυνατή κατάσταση σε κάθε αγώνα, καθώς και για την αποκατάστασή τους μετά από αυτόν. Φροντίζουν για την αποθεραπεία και την επαναφορά στην ενεργό δράση των τραυματιών, ενώ είναι εκεί την ώρα της “μάχης”, έτοιμοι να εισέλθουν στο χορτάρι με φορείο και να παράσχουν βοήθεια, όταν χρειαστεί.
Ανάμεσά τους βρίσκεται από τον Σεπτέμβριο η Μαρία Στεργίου (φωτογραφία), μια ανήσυχη νεαρή από το Βελβεντό Κοζάνης, που έπειτα από μια διαδρομή συνεχούς ακαδημαϊκής και επαγγελματικής εξέλιξης σε Μαδρίτη, Χετάφε, γαλλική Ριβιέρα και Τζέντα, βρήκε στο Τορίνο τον επόμενο σταθμό της καριέρας της.
Η ίδια μιλάει στο iatronet.gr για την πορεία της, τα γεγονότα που την καθόρισαν, για τα παιδικά της όνειρα και αν αυτά βρίσκουν σήμερα εφαρμογή στο Allianz Stadium και στις προπονητικές εγκαταστάσεις του πιο επιτυχημένου ποδοσφαιρικού συλλόγου της Ιταλίας.
Η πανδημία ως αφετηρία και η Ρεάλ Μαδρίτης
Το φυσικοθεραπευτήριο που λειτουργούσε στη Σιάτιστα Κοζάνης δεν χωρούσε τα επαγγελματικά όνειρα και τις ερευνητικές ανησυχίες της Μαρίας, η οποία ήθελε να ανοίξει τα φτερά της και να εξελιχθεί. Η συνεχής μελέτη και η σύγχρονη ματιά της σε νέες τεχνικές αποκατάστασης τραυματισμών, της έδιναν κάθε χρόνο βήμα στο ετήσιο συνέδριο της FIFA.
To 2020, η πανδημία κορωνοϊού ήταν η συγκυρία που την έβαλε στο δίλημμα “τώρα ή ποτέ”, όπως λέει. Έδωσε εξετάσεις και έγινε δεκτή με υποτροφία στο Universitad Europea της Μαδρίτης (φωτογραφία) για το μεταπτυχιακό πρόγραμμα σπουδών της Ρεάλ Μαδρίτης με θέμα την αθλητική διατροφή και πώς μπορεί να βελτιώσει την επίδοση των αθλητών. Στη διάρκεια των σπουδών της έκανε παράλληλη πρακτική στην ομάδα της Χετάφε.
“Ο καθηγητής μου, ο οποίος έχει κάνει το διδακτορικό του στο ΑΠΘ, κάτι είδε σε μένα και μου είπε πριν τελειώσω πως ενδιαφέρονταν να με κρατήσουν στη Ρεάλ, αλλά σε ένα καθεστώς απασχόλησης χωρίς συμβόλαιο”, θυμάται, και προσθέτει: “Τότε με ζήτησαν και στην Ακαδημία τένις Μουράτογλου στη Γαλλία, όπου πήγα και δούλεψα κανονικά ως έμμισθη”.
Την ίδια εποχή σκεφτόταν αν θα μπορούσε να εξελίξει το φυσικοθεραπευτήριο στην Ελλάδα, με ένα δίκτυο σε Κοζάνη και Θεσσαλονίκη με εξειδικευμένες υπηρεσίες για ποδοσφαιριστές, ή αν θα ήταν καλύτερο να συνεχίσει τις σπουδές της και να κυνηγήσει το επαγγελματικό της μέλλον στο εξωτερικό. Βγήκε από το δίλημμα όταν επιστρέφοντας στην Ελλάδα βρήκε το φυσικοθεραπευτήριό της κατεστραμμένο, από κάποια βλάβη στο λέβητα του επάνω διαμερίσματος, που έβγαζε τον καπνό στην επιχείρησή της. Λίγο καιρό μετά βρέθηκε πάλι στη Μαδρίτη για αποφόρτιση, βοηθούσε χωρίς αμοιβή στη Ρεάλ, μέχρι που ο καθηγητής της είπε για 9 θέσεις για διδακτορικό με υποτροφία στην αθλητιατρική.
Στην ισπανική αεροπορία
“Το αντικείμενο ήταν το ψυχοσωματικό στρες και πώς επηρεάζει την απόδοση σε όλα τα επίπεδα. Γινόταν σε συνεργασία με τις ισπανικές ένοπλες δυνάμεις και εγώ άλλο που δεν ήθελα, γιατί συνδύαζε τα δύο παιδικά μου όνειρα: Να ασχοληθώ ή με τον αθλητισμό ή με τις στρατιωτικές σχολές”, αναφέρει. Υπέγραψε εμπιστευτικά συμβόλαια και ξεκίνησε το ερευνητικό της αντικείμενο σε αεροπορική βάση στην Τορεχόν.
Με δική της πρόταση, τα ευρήματα της μελέτης αναφορικά με την επίδραση του στρες στην απόδοση του στρατιώτη, προσαρμόστηκαν στον αθλητισμό και βρήκαν εφαρμογή στη Ρεάλ. “Εγώ πιστεύω ότι το στρες που έχει ένας ποδοσφαιριστής που χάνει πέναλτι μπορεί να συγκριθεί με αυτό ενός στρατιώτη στο πεδίο της μάχης”, σημειώνει και προσθέτει: “Ιδιαίτερα αν αυτό το πέναλτι έχει ως επίπτωση να χάσει η ομάδα μια πρόκριση ή ένα τρόπαιο. Υπάρχουν περιπτώσεις αθλητών που χρειάστηκαν ψυχοθεραπεία δύο μηνών για να μπορέσουν να επανέλθουν”.
Όπως διευκρινίζει η Μαρία Στεργίου, παρόλο που το διακύβευμα – μια χαμένη πρόκριση απέναντι στον κίνδυνο για ανθρώπινη ζωή – δεν είναι το ίδιο, η διαφορά είναι πως οι αθλητές δεν έχουν εκπαιδευτεί στο πώς θα διαχειρίζονται την αποτυχία, κάτι που τα στελέχη του στρατού έχουν μάθει να κάνουν από την είσοδό τους στη σχολή.
Από τη Τζέντα στο Τορίνο
Το 2023 η Ελληνίδα φυσικοθεραπεύτρια δέχτηκε πρόταση από την Αλ Ιτιχάντ στη Τζέντα της Σαουδικής Αραβίας (φωτογραφία), προκειμένου να στελεχώσει το team που θα έστηνε την πρώτη επαγγελματική γυναικεία ποδοσφαιρική ομάδα στη χώρα. Δέχτηκε και μετακόμισε εκεί, λίγους μήνες μετά το μεγάλο αστέρι της Ρεάλ, Καρίμ Μπενζεμά, ο οποίος την ίδια περίοδο είχε πάρει μετεγγραφή στην ανδρική ομάδα της Αλ Ιτιχάντ. Το συμβόλαιο ενός έτους ανανεώθηκε για ένα επιπλέον. Την περασμένη άνοιξη, κι ενώ η ίδια ήθελε τα φύγει λόγω προβλημάτων στις εργασιακές συνθήκες, άρχισε να αναζητεί τον επόμενο επαγγελματικό της σταθμό, στέλνοντας βιογραφικά σε ποδοσφαιρικές ομάδες της Ευρώπης. Στο ίδιο διάστημα ολοκλήρωνε και το διδακτορικό της.
“Μου τηλεφώνησαν από τη Γιουβέντους και έδωσα συνέντευξη με τον γιατρό της ομάδας και ένα στέλεχος της γραμματείας. Προκρίθηκα στους 6 επικρατέστερους, κι έγινε δεύτερη συνέντευξη, στην οποία συμμετείχαν περισσότεροι, μεταξύ των οποίων και ο sports director της ομάδας, ο Φρανσουά Μοντεστό, που παλιότερα έπαιξε στον Ολυμπιακό”.
Στη δεύτερη, πιο εξειδικευμένη συνέντευξη, ρωτήθηκε πώς θα αντιμετώπιζε συγκεκριμένες ιατρικές καταστάσεις, αλλά και πώς θα χειριζόταν κάποιες άλλες, συναδελφικά. Άφησε καλές εντυπώσεις και προκρίθηκε στους δύο επικρατέστερους. Ενώ αρχικά είχε επιλεχθεί ο δεύτερος, ένας Γάλλος συνάδελφός της, με μεγάλη εμπειρία στην εθνική ομάδα της Γαλλίας, τελικά προσλήφθηκαν και οι δύο. “Μου είπαν θέλουμε κι εσένα σαν επένδυση, γιατί ως προσωπικότητα και ως επαγγελματίας μπορείς να σταθείς επάξια σε μια αντρική επαγγελματική ομάδα”, λέει.
Η εμπειρία και ένα μήνυμα
Στους λίγους μήνες που βρίσκεται στο ιατρικό team της Γιουβέντους, η Μαρία Στεργίου έχει προσαρμοστεί στο κλίμα της ιστορικής ομάδας και έχει αναπτύξει άριστες σχέσεις με τα αστέρια της. Η ίδια και οι συνεργάτες της φροντίζουν για την πρόληψη και αποκατάσταση τραυματισμών των ποδοσφαιριστών στην προπόνηση, εφαρμόζουν πρωτόκολλα για την αποθεραπεία και την επαναφορά τους στην ενεργό δράση, ενώ προτείνονται καινοτόμες πρακτικές βάσει ευρημάτων της επιστημονικής έρευνας.
“Επειδή κάποιοι με ρωτάνε αν έχω βάλει μάνατζερ ή υποψιάζονται ότι για κάποιο λόγο και αιτία έχω έρθει εδώ, τους απαντώ πως ούτε το πανεπιστήμιο της Ρεάλ με έφερε ούτε κάποιος άλλος. Με έφερε η αφοσίωση στη δουλειά μου, η πειθαρχία μου, το βιογραφικό μου και η ταπεινότητά μου”, είναι το μήνυμα που εκπέμπει, καταλήγοντας: “Πάντα είχα και έχω χαμηλά το κεφάλι, προσπαθούσα και προσπαθώ να εξελίσσομαι, ενώ τους αντιμετωπίζω όλους με τον ίδιο σεβασμό, από τον πρώτο παίκτη της ομάδας μέχρι αυτόν που καθαρίζει”.
Πηγή: iatronet.gr
