Τὰ λόγια τοῦ ἁγίου Χρυσοστόμου γιὰ τὸ αἰώνιο αἴτημα τῆς ἀναστάσεως ἀνθρώπου καὶ ἐρχομοῦ ἀνάμεσά μας ἀπέχουν ἀπὸ μᾶς 1600 χρόνια περίπου καὶ εἶναι ἐπίκαιρα. Ὅμως ὑπάρχουν καὶ παλιότερα λόγια ποὺ μνημονεύει ὁ Λουκιανὸς 120-192 μ.Χ στὸ «Περὶ Πένθους» ἔργο του. Ἀντλεῖ τὶς μαρτυρίες του περὶ Ἅδη καὶ διάθεσι ἀνόδου ψυχῶν στὸν ἐπάνω κόσμο ἀπὸ προγενεστέρους του. Βεβαίως ἡ ὄρεξι τοῦ Λουκιανοῦ ἦταν φιλοπαίγμων καὶ εἰρωνικὴ γιὰ ὅλα τὰ μεταφυσικά. Ἴσως καὶ αὐτὸς στὴν συνάντησί του μὲ τὸν πλούσιο νὰ ζήτησε τὰ ἴδια ἀπὸ τὸν πάτερ Ἀβραάμ, ὅπως ἐνδεχομένως νὰ ἔπραξαν καὶ ὅλοι οἱ τοῦ ἰδίου πνεύματος.
Βλέποντας αὐτὰ ἀποδεικνύεται, ὅτι εἶναι διαχρονικὴ ἡ ἀγωνία τῶν ἀνθρώπων ὅλων τῶν ἐποχῶν. Ἐπαναλαμβάνεται δὲ συνεχῶς ὁ λόγος, «φεύγουν ἀπὸ τὴν παροῦσα ζωὴ πολλοὶ ἄνθρωποι, ὅμως δὲν ἦλθε κανεὶς ἀπὸ ἐκεῖ, γιὰ νὰ μᾶς πῆ τὶ εἶδε καὶ τὶ ἄκουσε σαὐτὸν τὸν περίφημο, ἄλλο κόσμο».
Δανειζόμαστε γιὰ τὸ δύσκολο τοῦτο θέμα καὶ πάλι τὰ λόγια τοῦ ἁγίου ἑρμηνευτῆ μας Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου.
«Αὐτὰ ἀκριβῶς εἶναι λόγια ποὺ λένε πολλοί. Ποῦ εἶναι αὐτοὶ ποὺ σήμερα λένε, «Ποιὸς ἦλθε ἀπὸ ἐκεῖ; Ποιὸς ἀναστήθηκε ἀπὸ τοὺς νεκρούς; Ποιὸς μᾶς εἶπε ὅσα συμβαίνουν στὸν Ἅδη;». Πόσα τέτοια καὶ παρόμοια δὲν εἶχε πεῖ στὸν ἑαυτό του ὁ Πλούσιος ἐκεῖνος κατὰ τὸν καιρὸ ποὺ γλεντοκοποῦσε; Διότι δὲν παρεκάλεσε ἔτσι ἁπλᾶ νὰ ἀναστηθῆ ἕνας ἀπὸ τοὺς νεκρούς. Ἐπειδὴ κι αὐτὸς ἀκούγοντας τὰ λόγια τῶν Γραφῶν τὰ καταφρονοῦσε, τὰ κορόϊδευε καὶ θεωροῦσε παραμύθια τὰ λεγόμενα. Ἀπὸ αὐτὸ ποὺ ἔπασχε ὁ ἴδιος αὐτὸ σκέπτεται καὶ γιὰ τοὺς ἀδελφούς του. Λέει ὅτι καὶ αὐτοὶ σκέφτονται σὰν κι ἐμένα. Ἂν δὲ κάποιος ἀναστηθῆ ἐκ νεκρῶν δὲν θὰ ἀπιστήσουν στὰ λόγια του, δὲν θὰ καταγελάσουν, ἀλλὰ θὰ τὰ προσέξουν.
Ὁ Ἀβραὰμ ὅμως τὶ ἀπάντησε; «Ἐὰν δὲν ἀκούσουν τὸν Μωϋσῆ καὶ τοὺς προφῆτες, οὔτε καὶ ἂν ἀναστηθῆ ἕνας ἀπὸ τοὺς νεκροὺς δὲν θὰ τὸν ἀκούσουν». Τὸ ὅτι αὐτὸ εἶναι ἀληθές, ὅτι δηλαδὴ ὅποιος δὲν ἀκούει τὶς Γραφές, δὲν θὰ ἀκούση οὔτε κι ἂν ἀναστηθοῦν νεκροί, ἡ ἀπόδειξί του εἶναι οἱ Ἰουδαῖοι. Αὐτοὶ ἐπειδὴ δὲν ἄκουσαν τὸν Μωϋσῆ καὶ τοὺς προφῆτες, δὲν πίστεψαν κι ὅταν εἶδαν νεκροὺς ἀναστημένους. Διότι τὴν μιὰ φορὰ ἐπιχειροῦν νὰ φονεύσουν τὸν Λάζαρο καὶ τὴν ἄλλη ἐπιτίθενται στοὺς ἀποστόλους, ἂν καὶ εἶχαν ἀναστηθῆ ἐκ νεκρῶν πολλοὶ κατὰ τὴν σταύρωσι.
Γιὰ νὰ μάθης, ὅτι ἡ διδασκαλία τῶν προφητῶν εἶναι ἀξιοπιστότερη ἀπὸ τὰ λόγια τῶν ἐκ νεκρῶν ἀναστημένων, ἐξέτασε ἐκεῖνο. Ὅτι δηλαδὴ κάθε νεκρὸς ἀναστημένος εἶναι δοῦλος. Ὅμως ὅσα λέγουν οἱ Γραφές, τὰ εἶπε ὁ Δεσπότης μας. Ὥστε κι ἂν ἀκόμη ἀναστηθῆ ἕνας νεκρός, ἢ ἂν κατεβῆ ἄγγελος ἐξ οὐρανοῦ, οἱ ἅγιες Γραφὲς θὰ εἶναι ἀξιοπιστότερες ἀπὸ ὅλα. Διότι τὶς Γραφὲς τὶς νομοθέτησε ὁ Δεσπότης τῶν ἀγγέλων καὶ ὁ Κύριος τῶν νεκρῶν καὶ τῶν ζώντων.
Τὸ ὅτι ζητοῦν περιττά, ὅποιοι ζητοῦν νὰ ἀναστηθοῦν νεκροὶ καὶ νὰ κατέλθουν ἀπὸ ἐκεῖ, κοντὰ σὲ ὅσα εἴπαμε, μποροῦμε νὰ τὸ ἀποδείξουμε καὶ μὲ τὰ ἀνθρώπινα δικαστήρια. Ἡ κόλασι δὲν φαίνεται στοὺς ἀπίστους. Ὅμως στοὺς πιστοὺς εἶναι ἐμφανὴς καὶ φανερή. Τὰ δικαστήρια ὅμως φαίνονται καὶ κάθε μέρα ἀκοῦμε, ὅτι ὁ ἕνας τιμωρήθηκε, ἡ περιουσία τοῦ ἄλλου δημεύθηκε, ἄλλος τιμωρήθηκε στὰ καταναγκαστικὰ ἔργα, ἄλλος κάηκε καὶ ἄλλος καταστράφηκε μὲ ἄλλον τρόπο βασανισμοῦ καὶ τιμωρίας. Ἀλλὰ ἐνῶ ἀκοῦν αὐτὰ οἱ πονηροὶ καὶ κακοῦργοι καὶ πλάνοι δὲν σωφρονίζονται. Πολλὲς φορὲς πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς ἀφοῦ συνελήφθησαν, ξέφυγαν τὴν τιμωρία καὶ διέρρηξαν τὴν φυλακὴ καὶ δραπέτευσαν, ἀλλὰ πρόσθεσαν πάλι τὰ ἴδια καὶ διέπραξαν χειρότερα ἀπὸ αὐτά».
Σάββατο 16.1.2021
ἐν μέσῳ πανδ(ζ)ημίας
ἀρ.νι.μα.
