Πολυμήχανοι οι Κοζανίτες, αφού η άρρηκτη σχέση τους με το δημόσιο
χώρο, βρέξει- χιονίσει, μέρα-νύχτα, έχουν-δεν έχουν, κατακλύζει τους
ανοιχτούς χώρους και βαθμιαία γεννάει το δημόσιο λόγο. Αυτή η σχέση,
ξεκινώντας από προσωπικούς σεβντάδες, καταλήγει σε φαεινές λύσεις για
κοινά, δημόσια πράγματα, είτε για τον τόπο μας, είτε για τη χώρα.
Ευρηματικοί οι συμπατριώτες μου, αφού στο μπελιά που μας βρήκε,
επινόησαν τρόπο διαμαρτυρίας, την αυτοκινητοπομπή, ακίνδυνο μεν, αλλά
θορυβώδη κι επικίνδυνο για τους κρατούντες.
Εποχούμενοι, λοιπόν, έστειλαν το άγγελμα οργής: ΦΤΑNΕΙ ΠΙΑ ΤΟ LOCK
DOWN!, αφού ο οικονομικός θάνατος προηγείται του θανάτου από τον ιό.
Αλλά, ταυτοχρόνως έστειλαν και το μήνυμα αμυδρής ελπίδας για τη λήψη,
σωτήριων μέτρων από την κυβέρνηση.
Δεν προανήγγειλαν την επερχόμενη πανδημία της φτώχειας, αλλά βεβαίωσαν
τη συνύπαρξη των πανδημιών, διαμαρτυρόμενοι ταυτοχρόνως για τους
ποικίλους θανάτους που μας ζώνουν: την ανεπάρκεια του Δημόσιου
Συστήματος Υγείας, όσο θαυματουργοί κι αν αποδείχτηκαν οι λειτουργοί
του, τις ακροβασίες στη Δημόσια Εκπαίδευση, την αδιαφορία για όσα
αντιλαϊκά νομοθετούνται που θα συρρικνώσουν τη ζωή μας στη συνέχεια…
Αντέδρασαν στην αδικία που υφίσταται η Αστυνομία, περιοριζόμενη στον
ρόλο του τιμωρού, του φοροεισπράκτορα, αντί του διακριτικού
επιβλέποντα.
Στιγμιαία έσπασαν με τη διαδοχή των αυτοκινήτων τους την απομόνωση κι
εξανέμισαν τις αποστάσεις σμίγοντας τις εκπομπές τους, ενώ με τις
κόρνες τους δεν σφύριξαν μόνο τα αμετακλήτως επερχόμενα, αλλά και τα
πιθανά καταλλήλως εφαρμοζόμενα.
Με την πομπή τους προανήγγειλαν το λιώσιμο του φόβου, την αφύπνιση της
ικανότητας να υπακούμε με κριτική σκέψη, να αντιστεκόμαστε όπου
χρειάζεται!
Αυτή, λοιπόν, η πρωτοπόρα πομπή προσπεράστηκε με φευγαλέες αναφορές
από τους πανελλήνιας εμβέλειας σταθμούς, από τους δωρολήπτες των 20
εκατ. ευρώ, καταχωνιάστηκε από το φόβο της αναθάρρησης κι άλλων
πόλεων, θάφτηκε στο αγγελτήριο του φόβου του θανάτου, στις υποσχέσεις
των άτακτων εμβολιασμών, στις ανούσιες συνεντεύξεις, στα
κυβερνομαγειρέματα.
Είμαστε, όμως, όλοι εμείς, τα τοπικά μέσα ενημέρωσης κι οι απλοί
πολίτες, οι δρώντες πολίτες, που θα πολλαπλασιάσουμε την κινηματική
πράξη των Κοζανιτών.
Ο ιστορικός Εμπορικός Σύλλογος Κοζάνης αποδείχτηκε και πάλι
καινοτόμος, αδέσμευτος, με μόνη δέσμευση το κοινό καλό, την τοπική
πρόοδο, συντονίζοντας την κουφόβραση όλων των σακατεμένων εργασιακών
κλάδων, ακόμα και των γειτονικών πόλεων, ενώ ήταν εμφανής η απουσία
των τοπικών γκεσεμιών, της τοπικής αυτοδιοίκησης, ακόμα κι από τη
συνδιοργάνωση, με βάση στην αφίσα.
Η απουσία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης στη διαχείριση της πρωτόγνωρης
κατάστασης, πρωτόγνωρος, όμως, ήταν κι ο σεισμός του ΄95,
αποκορυφώθηκε τούτες τις μέρες, αφού άλλοι αιρετοί δηλώνουν αναρμόδιοι
ως μη νομοθετούντες, επομένως, αμέτοχοι στη διαχείριση προβλημάτων
που ανέκυψαν από την πανδημία, λησμονώντας πως, όπως η αγάπη όλα τα
μπορεί, έτσι κι η αυτοδιοίκηση για ΟΛΑ νοιάζεται, ή τουλάχιστον
νοιάζεται διαμαρτυρόμενη!
Κι άλλοι, επίσης, αιρετοί, συμπλέοντας με την κυβέρνηση και
λησμονώντας την αυτοδιοικητική αρχή της πρόταξης της υπεράσπισης του
τοπικού καλού, ρίχνουν στάχτη στα μάτια με χλιαρές ή ανακόλουθες
αντιδράσεις!
Ελπίζω πως όλοι τους δεν λησμόνησαν πως στη φουρτούνα πνίγονται οι
αδέξιοι καπετάνιοι, συμπαρασύροντας δυστυχώς κι άλλους… κατά την
παροιμία, στη φουρτούνα ο καλός καραβοκύρης φαίνεται!
Τάσα Σιόμου
ΥΓ. Αφιερωμένο στις νέες δυνάμεις που αναδύονται σε περιόδους κρίσεων!
