Δεν πέφτουν τα κρούσματα κορωνοϊού στο Ν. Κοζάνης, παραμένουν σταθερά ψηλά παρ’ όλο που η διάρκεια του lockdown είναι η μεγαλύτερη στην Ελλάδα. Όλους μας προβληματίζει το γιατί. Όλοι αναρωτιόμαστε το γιατί.
Επειδή είμαστε μικρή κοινωνία, και στις μικρές κοινωνίες γνωριζόμαστε μεταξύ μας, ξέρουμε πάνω-κάτω, ποιοι από τους συμπολίτες μας την πάτησαν και έγιναν φορείς του ιού. Το καλύτερο που έχουμε να κάνουμε, είναι να ρωτήσουμε αυτούς γιατί δεν πέφτουν τα κρούσματα.
Όχι φυσικά για να τους τιμωρήσουμε, αλλά να μάθουμε από το πάθημα τους, να μας διδάξουν το πόσο σημαντική είναι η υγεία μας, και να μας προειδοποιήσουν για τυχόν αβλεψίες μας στην τήρηση των μέτρων. Αυτή η “κοινωνική διδασκαλία” είναι άλλωστε ένα μεγάλο όπλο έναντι στους συνωμοσιολόγους που λένε πως δεν υπάρχει ο ιός. Είναι η μαρτυρία ανθρώπων της διπλανής πόρτας, ανθρώπων που ίσως από τύχη δεν είμαστε εμείς στη θέση τους.
Ας είμαστε ειλικρινείς. Ξέρουμε πως ο ιός είναι παντού. Ξέρουμε ότι σε πολλά σπίτια γίνονται μαζώξεις, κάποιες από τις οποίες έχουν ήδη καταλήξει μοιραίες. Ξέρουμε πλέον και ποια λάθη μπορεί ενδεχομένως να κάναμε στη διαχείριση του ιού. Ας διδαχθούμε από αυτά. Ας τηρήσουμε τα μέτρα, για να μην την “πληρώσουμε” όπως ο διπλανός μας.
