Τι είναι ο καρκίνος του πνεύμονα
Ο καρκίνος πνεύμονα αποτελεί μία κακοήθη νόσο που αναπτύσσεται από τον ανεξέλεγκτο πολλαπλασιασμό παθολογικών κυττάρων στον πνευμονικό ιστό. Τα κύτταρα αυτά διαφοροποιούνται από τους υγιείς ιστούς, δημιουργώντας όγκους που μπορούν να διηθήσουν και να επεκταθούν. Η νόσος διακρίνεται σε δύο βασικές κατηγορίες: τον Μη Μικροκυτταρικό Καρκίνο Πνεύμονα (ΜΜΚΠ), ο οποίος αντιστοιχεί περίπου στο 85% των περιστατικών, και τον Μικροκυτταρικό Καρκίνο Πνεύμονα (ΜΚΠ), που εμφανίζεται σε μικρότερο ποσοστό.
Παράγοντες κινδύνου και προδιαθέσεις
Ο καρκίνος πνεύμονα σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με το κάπνισμα, καθώς 70–90% των περιπτώσεων εμφανίζονται σε ενεργούς ή παθητικούς καπνιστές. Ο καπνός περιέχει πλήθος καρκινογόνων ουσιών, οι οποίες επιβαρύνουν άμεσα τους πνεύμονες. Σημαντικό ρόλο παίζουν επίσης περιβαλλοντικοί και επαγγελματικοί παράγοντες, όπως η έκθεση σε ραδόνιο, ατμοσφαιρική ρύπανση, αμίαντο, ουράνιο και άλλα επικίνδυνα χημικά. Ορισμένες χρόνιες αναπνευστικές παθήσεις, όπως η ΧΑΠ και η Ιδιοπαθής Πνευμονική Ίνωση, αυξάνουν περαιτέρω τον κίνδυνο.
Η κληρονομικότητα αποτελεί έναν ακόμη κρίσιμο παράγοντα, καθώς η ύπαρξη ιστορικού καρκίνου πνεύμονα σε στενούς συγγενείς μπορεί να υποδηλώνει γενετική προδιάθεση.
Ποια συμπτώματα μπορεί να εμφανιστούν
Στα πρώιμα στάδια, ο καρκίνος πνεύμονα συχνά δεν προκαλεί συμπτώματα, γεγονός που καθυστερεί τη διάγνωση. Όταν εκδηλωθούν, τα πιο συνηθισμένα περιλαμβάνουν επίμονο ή προοδευτικά επιδεινούμενο βήχα, βράχνιασμα, απώλεια όρεξης και βάρους, δύσπνοια, έντονη κόπωση και συχνές λοιμώξεις του αναπνευστικού συστήματος. Η εμφάνιση ενός ή περισσότερων από αυτά τα σημεία απαιτεί άμεση ιατρική αξιολόγηση.
Πώς γίνεται η διάγνωση
Η διάγνωση πραγματοποιείται συχνά τυχαία, μέσω απεικονιστικών εξετάσεων όπως ακτινογραφία ή αξονική τομογραφία θώρακος που γίνονται για άλλο λόγο. Αν υπάρχουν ύποπτα συμπτώματα, ο γιατρός θα ζητήσει στοχευμένες εξετάσεις, κυρίως αξονική τομογραφία, με σκοπό την αναγνώριση πιθανών βλαβών.
Η οριστική διάγνωση βασίζεται στη βιοψία του ύποπτου ιστού, η οποία μπορεί να γίνει με διαδερμική βελόνα, βρογχοσκόπηση ή χειρουργικά. Για τη σταδιοποίηση και την εκτίμηση της έκτασης της νόσου χρησιμοποιούνται εξετάσεις όπως PET/CT και, εφόσον χρειάζεται, μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου. Η ακριβής σταδιοποίηση είναι καθοριστική για την επιλογή της κατάλληλης θεραπείας.
Σύγχρονες μέθοδοι αντιμετώπισης
Η θεραπεία εξαρτάται από το στάδιο της νόσου κατά τη διάγνωση. Στα αρχικά στάδια, η χειρουργική εξαίρεση αποτελεί την θεραπεία πρώτης επιλογής. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η επέμβαση μπορεί να γίνει με ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές, οι οποίες μειώνουν τον μετεγχειρητικό πόνο και διευκολύνουν την ταχεία ανάρρωση.
Όταν ο ασθενής δεν μπορεί ή δεν επιθυμεί να χειρουργηθεί, η ακτινοθεραπεία αποτελεί αποτελεσματική εναλλακτική. Σε πιο προχωρημένα στάδια εφαρμόζονται συνδυαστικά θεραπείες όπως χημειοθεραπεία, ανοσοθεραπεία, στοχευμένες θεραπείες, χειρουργική ή ακτινοθεραπεία, ανάλογα με τις ανάγκες και τα κλινικά χαρακτηριστικά.
Σε ποιον ειδικό πρέπει να απευθυνθείτε
Η αντιμετώπιση του καρκίνου πνεύμονα απαιτεί διεπιστημονική προσέγγιση και εξατομικευμένο θεραπευτικό πλάνο. Ο ασθενής χρειάζεται αξιολόγηση από ομάδα εξειδικευμένων ιατρών, όπως πνευμονολόγους, ογκολόγους και θωρακοχειρουργούς, ώστε να διασφαλιστεί η βέλτιστη θεραπευτική στρατηγική.
Για υπεύθυνη αξιολόγηση, έγκαιρη διάγνωση και ολοκληρωμένη αντιμετώπιση του καρκίνου πνεύμονα, μπορείτε να επικοινωνήσετε με τον Θωρακοχειρουργό Δρ. Γεώργιο Σωτηρόπουλο.
