(Διαβάζω στο διαδίκτυο: ‘’Επίθεση κατά ελεγκτών στην Θεσσαλονίκη, ιδιοκτήτη ταβέρνας που σε κανένα τραπέζι δεν βρέθηκε απόδειξη!!
Ο ιδιοκτήτης παρότρυνε τους πελάτες να λυντσάρουν τους ελεγκτές!!
Σχόλιο μου: –Το κράτος εν διωγμό!)
–Και παράνομος (όχι απλά παράτυπος) ο καταστηματάρχης και νταής!
–Η ανοχή του κράτους σε τέτοια φαινόμενα ‘’τύπου Ύδρας’’ γεννά την ενοχή του και δυστυχώς, αυτό συνέβαινε από συστάσεως αυτής της χώρας και συμβαίνει και μέχρι σήμερα (διαχρονική εθνική ασθένεια) σε τούτη την ψωροκώσταινα, κυρίως, λόγω ευτέλειας ιδιοτελών επιδιώξεων των πολιτικών της, με μόνο γνώμονα και στόχο, την πλάνη των πολιτών και
την κλεπτοθηρία ψήφων υπέρ των, έναντι των κάστοτε αντίστοιχων διεκδικητών πολιτικών αντιπάλων τους, αμφότεροι γαρ, (ξευτ)ευτελείς τυχοδιώκτες της πολιτικής εξουσίας. Και κατά συνέπεια, αντί μια πληγή
να επουλώνεται και να γιατρεύεται άμεσα, αφήνεται ανοιχτή να αιμορραγεί και δεν αργεί να έρθει ή ώρα που γίνεται ‘’γάγγραινα’’ – και τότε χρειάζεται χειρουργείο και ακρωτηριασμός και μόνικη πια
αναπηρία! –Και ο έχων επίγνωση, λέει και ένα ‘’ευχαριστώ Θεέ μου, που με βοήθησες και ζώ, γιατί θα μπορούσα να είχα πεθάνει»! Και ερχόμενοι στην πραγματικότητα, όλο τούτο, κατέστησε το κράτος αφενός αδύναμο οικονομικά, αφετέρου εξασθενημένο νομικά!
–Αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα σε μια χώρα, όταν δηλαδή οι πολιτικοί της είναι πρόσωπα που δεν μπορούν να υποσχεθούν στους πολίτες ότι οι ίδιοι αξίζουν την ψήφο τους για τις προσωπικές τους ικανότητες, αλλά γιατί αν τους ψηφίσουν θα τύχουν οι ίδιοι οι ψηφοφόροι μεροληπτικής αντιμετώπισης εκ μέρους τους! –Με άλλα λόγια, διαχρονική σχέση πολιτικών και πολιτών, απλά *Αντικαθρέπτισμα ανικάνων* ή άλλως πως, *όμοιος ομοίω αεί πελάζει* και ένας φίλος πάντα συνήθιζε να προσθέτει με νόημα, *..και η κοπριά στα λάχανα*! –Τώρα, ποιόν εννοούσε κοπριά και ποιόν λάχανο, ποτέ δεν μου το εξήγησε, όσο
κι αν επέμενα!
-Έτσι γεννήθηκαν οι ””κομματικοί στρατοί”’ – έτσι υπήρξαν στρατιές ”κομματόσκυλων εξίσου ανικάνων των κομματοτροφέων μεντόρων τους” – έτσι εδραιώθηκε και γιγαντώθηκε ο ”πολιτικός μενδελισμός” –έτσι ετούτη την χώρα την συνδιοίκησε στην θεωρία και την διοίκησε στην πράξη ο ‘’συνδικαλισμός στρατιάς αγραμμάτων’’ και έτσι οι ανίκανοι επέπλευσαν τρεφόμενοι και συντηρούμενοι από το πολιτικό πλακτόν των κομμάτων, μιας θάλασσας, που υποκείμενη των φυσικών νόμων και δη
εκείνου της βαρύτητας, οδηγούσε και οδηγεί στον πάτο, όσους έχουν ειδικό βάρος, μεγαλύτερο εκείνου του αέρα! –Ζήτωσαν λοιπόν οι αεριτζήδες!
-Έτσι γεννήθηκε στην Ελλάδα ο κύριος ”Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;” – και κάθε ετερόφωτος – δυστυχώς – επισκίαζε τον αυτόφωτο!
-Κι όταν μια κοινωνία, συνίσταται από ετερόφωτους -φεγγάρι και αστέρια- ζει αενάως στην νυχτιά της!
–Καληνύχτα Έλληνες – κοιμηθείτε – θα αργήσει πολύ για να ξημερώσει σε τούτη την χώρα!
Ρουσσάκης Σαρ. Πολυχρόνης
