Η τσικνοπέμπτη του 1958 και οι λάτρες του.. ..“Καρνάβαλου” – Από την στήλη του κ. Γ. Καζαντζή στον Παλμό 09/03/2016

Είναι γεγονός, φίλες και φίλοι, πως, όταν αναφέρουμε τη λέξη αποκριές, η σκέψη μας μεταφέρεται, περισσότερο, στο έθιμο του καρναβαλιού και όχι στο μεγάλο τριώδιο, με τις εορταστικές ακολουθίες, που μας οδηγούν στο αποκορύφωμα του Θείου δράματος και την ΑΝΑΣΤΑΣΗ Του Κυρίου μας.
Το φαινόμενο αυτό, δεν παρατηρείται στην πόλη μας και γενικότερα, θα λέγαμε, στην Επαρχία μας, πλην ολίγων μεμονωμένων περιπτώσεων, κυρίως, από μικρά παιδιά, χάριν παιδιάς και ορισμένους μερακλήδες του ποτηριού, μιας κάποιας ηλικίας, που βρίσκουν την ευκαιρία συγκέντρωσης, με τη μέθοδο της ιμιτασιόν παρέας, για τα … μάτια.
Έτσι, οι καλοί φίλοι, της φώτο μας και γνωστοί μερακλήδες, του ποτηριού και λάτρες του ήχου της Ποντιακής λύρας, με το πρόσχημα της τσικνοπέμπτης και της αναμνηστικής φωτογραφίας κατευθύνθηκαν στο γωνιακό καφενείο του Προκοπίδη για .. τη συνέχεια.
Στη φώτο μας, από αριστερά: Ελευθεριάδης Ιωάννης, ο μαέστρος λυράρης, Αναστάσιος (Τάσος) Κυριακίδης- από τη Σπηλιά-μετοίκησε στις Η.Π.Α, Ελευθεριάδης Αναστάσιος (Ανέστης) – αυτοκινητιστής από το 1936, Σανδαλίδης Απόστολος– από τα Κομνηνά, Ελευθεριάδης Παναγιώτης-Παππούς του φίλου μας κτηνίατρου, Γιώργου, και τέλος, ο ποδοσφαιριστής και αθλητής δρόμων μεγάλων αποστάσεων, Καραγκιολίδης Θεμιστοκλής (Μουτουλής) .