Επειδή βρισκόμαστε σε προεκλογική περίοδο, η κυβέρνηση θεωρεί ότι όλα είναι επιτρεπτά για να μπορέσει να αλλάξει τα καταστροφικά δεδομένα που έχει δημιουργήσει με την πολιτική της.
Έτσι προσπαθεί να εκμεταλλευτεί και την τουρκική προκλητικότητα προς όφελός της δημιουργώντας εντυπώσεις που όχι μόνο δεν έχουν βάση αλλά στις οποίες δεν πιστεύει ούτε η ίδια. Όμως πολλοί πέφτουν θύμα αυτής της προσέγγισης και προσπαθούν να την ενισχύσουν δίνοντας έμφαση με τεχνητό τρόπο στις τουρκικές δηλώσεις.
Έτσι η προκλητικότητα της Τουρκίας εργαλειοποιείται για να φανεί ότι υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα, όμως από την άλλη πλευρά η ίδια κυβέρνηση θέλει να μας πείσει ότι αυτή μπορεί να το διαχειριστεί και είναι ικανή να προωθήσει το πλαίσιο εμπιστοσύνης.
Έτσι βρισκόμαστε σ’ ένα θέατρο του παραλόγου που αποδεικνύει μία έλλειψη υπευθυνότητας για τα εθνικά θέματα, αλλά βέβαια αυτό δεν μας ξαφνιάζει αφού όλος ο σκοπός της κυβέρνησης δεν είναι πια η εξουσία σε κρατικό επίπεδο αλλά στο κομματικό. Το πρόβλημα είναι ότι αυτός ο χειρισμός είναι πολύ χαμηλού επιπέδου όσον αφορά στην εθνική στρατηγική.
