Περίοδος εγκαινίων εκλογικών κέντρων. Μοιραία η στήλη στρέφεται και θρέφεται πάλι από την εκλογική επικαιρότητα. Το ερώτημα της ημέρας είναι: Τι κοινό υπάρχει μεταξύ ενός έργου τέχνης και των εκλογών;
Μέσω του έργου τέχνης ένας καλλιτέχνης επιχειρεί να αναδείξει το δικό του μήνυμα, τη δική ερμηνεία του κόσμου, τη δική του πρόταση βελτίωσης της ποιότητας ζωής μας. Το ίδιο ακριβώς επιχειρεί και ένας πολιτικός να αναδείξει στις εκλογές. Εκθέτει το έργο του και καλεί τους συμπολίτες του να το επιβραβεύσουν. Σε κάποιο ακροατήριο απευθύνονται και οι δύο πλευρές και επιζητούν αμφότερες να πείσουν τους συνομιλητές τους για την αξία του έργου τους. Να χτίσουν γέφυρες επικοινωνίας, για να περάσουν το μήνυμά τους.
Το διαδίκτυο και τα social media προσφέρουν δωρεάν δίαυλο επικοινωνίας και διάχυσης μηνυμάτων, όμως περικλείουν και μεγάλους κινδύνους, λόγω της διαδραστικότητας. Πολύ απλά μπορεί ο κάθε κακόπιστος να δημιουργήσει θόρυβο, ο οποίος θα πολλαπλασιαστεί ταχύτατα, αν δεν ελεγχθεί εγκαίρως.
Το πρόβλημα και στις δύο περιπτώσεις αρχίζει όταν λείπει ο ειδικός της επικοινωνίας και μοιραία ο πολιτικός ή ο καλλιτέχνης χάνονται στη μετάφραση. Δεν ξέρουν ούτε πού πάνε ούτε από πού έρχονται.
Μια έκθεση ενός έργου- είτε έργου τέχνης είτε πολιτικού έργου- είναι ένα σύστημα επικοινωνίας που συγκροτείται από τρεις παράγοντες: τον δημιουργό, τον θεατή/ακροατή και τον ενδιάμεσο. Ο ενδιάμεσος είναι ο επιστήμονας που αναγνωρίζει τα σημεία, μπορεί να διαχωρίσει το έργο από τον συμβολισμό και είναι ικανός να συνθέσει νόημα για τον θεατή. Μπορεί, πολύ απλά, να κάνει ανάλυση και να εντοπίσει αναλογίες ανάμεσα στη χρήση των αντικειμένων και στη χρήση της γλώσσας. Είναι δηλαδή ο ειδικός της επικοινωνίας.
Ακόμη και όταν γνωρίζει άριστα τη δουλειά του- ο καλλιτέχνης ή ο πολιτικός-, αυτό δεν αρκεί. Γιατί γνωρίζει μόνο το 50%. Απαιτείται να γνωρίζει άριστα και το άλλο 50%, που είναι το κοινό του. Αυτό, όμως, δεν γίνεται εμπειρικά, είναι μια ξεχωριστή επιστήμη, με δικά της εργαλεία και μεθόδους.
Οι εποχές των χειροκροτημάτων κάτω από το μπαλκόνι, παρήλθαν. Τα πάντα σήμερα κρίνονται στην αρένα της αμφίδρομης επικοινωνίας. Πολλοί υποψήφιοι δεν το αντιλαμβάνονται, παραμένοντας αυθεντικοί εκφραστές του λειτουργήματος του κοινωνικού διασκεδαστή.
Έρρωσθε!
-… στην εποχή της πολυσημίας ο ειδικός της επικοινωνίας δεν είναι πολυτέλεια αλλά διαμορφωτής νοήματος…-