ΟΙ λέξεις αποτελούν τον συνδετήριο
μηχανισμό, μεταξύ του “είναι” και της
“συνείδησης”.
Συνθέτουν προτάσεις, που μπορεί να
είναι λιτές, ολιγόλογες, φλύαρες ,
δυσκολονόητες, ακραιφνείς και ένα σωρό
άλλα πράγματα.
Πάντα όμως μεταφέρουν νοήματα,
συγκλίνουν με ιδεολογικά σχήματα και
εξυπηρετούν σκοπιμότητες.
Εννοιολογικά όμως, τι σημαίνει
εθνοκάθαρση, τι σημαίνει γενοκτονία
και τι εθνομηδενιστική βλακεία.
Ας τα πάρουμε με την σειρά, εν είδη
του θέματος, που προέκυψε με τον
αποκρουστικό, απαίσιο, και υπερφίαλο
κύριο ΦΙΛΗ.
Οι λέξεις αυτές προσδιορίζουν
συμπλέοντες, συναφείς και
προσθετικές έννοιες.
Ο νομικός ορισμός του όρου “γενοκτονία”
αναφέρεται ρητά στο άρθρο 2 της
Σύμβασης για την Πρόληψη και την
Τιμωρία του Εγκλήματος της Γενοκτονίας
του ΟΗΕ ήδη από το 1948. Στο κείμενο αυτό,
λοιπόν, ο όρος γενοκτονία αναφέρεται σε
πράξεις που σκοπό έχουν την καταστροφή
ολόκληρου ή μέρους μιας εθνικής,
φυλετικής ή θρησκευτικής ομάδας.
Τέτοιες πράξεις είναι η δολοφονία
μελών της ομάδας, η σωματική ή
πνευματική ζημιά σε μέλη της ομάδας
καθώς επίσης και η ηθελημένη
δημιουργία συνθηκών φυσικής
καταστροφής ολόκληρης ή μέρους της
ομάδας
Από την άλλη, ως “εθνoκάθαρση” ορίστηκε
από Επιτροπή του ΟΗΕ το 1993 η προσπάθεια
δημιουργίας εθνικά ομοιογενών
γεωγραφικών περιοχών μέσω βίαιου
εκτοπισμού πληθυσμών που ανήκουν σε
ιδιαίτερες εθνικές ομάδες. Η
εθνοκάθαρση προϋποθέτει την πλήρη
απομάκρυνση και των τελευταίων
υπολειμμάτων της στοχευμένης ομάδας
μέσω της καταστροφής πολιτισμικών
στοιχείων, όπως είναι τα μνημεία, τα
νεκροταφεία και οι τόποι λατρείας
Σε μια αυστηρότερη και γενικότερη
μορφή της η εθνοκάθαρση είναι η
εξάλειψη μιας μη επιθυμητής ομάδας σε
μία κοινωνία, είτε με τη μορφή της
γενοκτονίας ή της αναγκαστικής
μετανάστευσης
Όλα τα άνωθεν βέβαια, μια φλυαρία
συνιστούν που μας κάνει να
απομακρυνόμαστε από τον κεντρικό
πυρήνα του προβλήματος.
Ακριβώς επειδή το όλο ζήτημα είναι
ιστορικοπολιτικής και εθνικής
σημασίας καλό είναι να ξεμπλέξουμε από
τις ανούσιες νομικίστικες ερμηνείες.
Οι δυο έννοιες, είναι αλληλένδετες και
η μια προϋποθέτει την άλλη, αυτό που
αλλάζει είναι η φρικαλεότητα των
πρακτικών για την υλοποίηση τους.
Δεν μπορείς να κάνεις εθνοκάθαρση
χωρίς την χρήση γενοκτονίας.
Τα υλικά επίτευξης αυτών των σκοπών
είναι τα ακριβώς τα ίδια..
Βία , δολοφονίες ναζιστικές πρακτικές
κάθε είδους.
Και το αντίθετο, δεν μπορείς να κάνεις
κάποια γενοκτονία χωρίς να αισθάνεσαι
την αναγκαιότητα της εθνοκάθαρσης.
Οι έννοιες, αίτιο – αιτιατό,
γενοκτονία-εθνοκάθαρση συμπλέκονται.
Η εθνομηδενιστική βλακεία έχει γίνει
κοινός τόπος στην χώρας μας.
Από την μια μεριά είναι μιάσματα τύπου
κυρίου ΦΙΛΗ.
Από την άλλη, όλοι αυτοί που κραυγάζουν
με έντονο θυμικό όταν προκύπτουν
τέτοια θέματα και αναζητούν μάγισσες
να κάψουν.
Από το να χοροπηδούν στις πλατείες των
πόλεων και να ηδονίζονται με μουσικούς
διθυράμβους, καλό θα ήταν να
μεριμνήσουν σε μια συλλογική
προσπάθεια, να γραφεί επιτέλους η
επίσημη ιστορία όχι της γενοκτονίας ,
άλλα ολόκληρη η «μακραίωνη ιστορία του
Ποντιακού Ελληνισμού».
Βέβαια υπάρχει και ένας ακόμη πόλος
δυσδιάκριτος σε αυτή την ιστορία.
Γιατί ο κύριος ΤΣΙΠΡΑΣ ανέχεται αυτόν
τον κύριο..
Η απάντηση είναι απλή, στις ημέρες μας
όλοι πρέπει να την κατανοήσουν.
Τάδε έφη
Ο ΠΟΛΙΤΙΔΗΣ ΧΡΗΣΤΟΣ
4112015