Γιατί να μην μοιράζουν διδακτορικά οι βουλευτές; – O Ανεμοδείκτης (19/4)

Αντιγράφουμε από τη στήλη «Το ΣΤΙΓΜΑ» του ΕΟΡΔΑΪΚΟΥ ΠΑΛΜΟΥ:
«Με παρέμβαση του τάδε Βουλευτή, χορηγεί Integrated master το δείνα Τμήμα του Πανεπιστημίου; Κάπου να υπάρχει κι ένα μέτρο με τις ανακοινώσεις και τις δηλώσεις των Βουλευτών. Λίγη σοβαρότητα δεν βλάπτει. Σε λίγο θα μας πουν ότι μοιράζουν και Διδακτορικά, με τη μέθοδο “κατόπιν ενεργειών μου”.»
***
Να μας συγχωρεί ο συντάκτης του παραπάνω σχολίου αλλά διαφωνούμε οριζόντια αλλά και κάθετα μαζί του.
Διότι αν αφαιρέσεις από τους Έλληνες βουλευτές μια σειρά δραστηριοτήτων που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με το “κατόπιν ενεργειών μου”, τότε θα τους έχεις αφαιρέσει ένα μεγάλο τμήμα της πολιτικής τους δράσης, το οποίο σχετίζεται ακριβώς με αυτό.
Με το ότι μπορούν, δηλαδή, να παρεμβαίνουν σε πολλά και ποικίλα θέματα, ακόμα και αν αυτά δεν ανήκουν, εξ ορισμού, στο πολιτικό πεδίο δράσης ενός μέλους του Κοινοβουλίου μας.
***
Είναι γνωστό σε όλους, και κατά κάποιο τρόπο… θεσμοθετημένο, πως ο Έλληνας βουλευτής είναι αρμόδιος για τις μεταθέσεις στρατιωτών, θέμα που καλύπτει μεγάλο μέρος των εν γένει δραστηριοτήτων του και από το ποσοστό επιτυχίας του μπορεί να κριθεί και η επανεκλογή του.
Έτσι, όταν έρθει η ώρα και η μητέρα πατρίδα καλέσει το αγόρι κάποιας οικογένειας για να εκπληρώσει την στρατιωτική του υποχρέωση, η πρώτη ενέργεια που γίνεται από το μέλος της οικογένειας που έχει επιφορτιστεί να διατηρεί σχέσεις με βουλευτικό γραφείο είναι να σπεύσει σ’ αυτό και να καταθέσει αρμοδίως το ονοματεπώνυμο του στρατεύσιμου, σε ποιο κέντρο εκπαίδευσης θα παρουσιαστεί, τον Αριθμό Στρατιωτικού Μητρώου του (Α.Σ. Μ.) και το πού επιθυμεί να μετατεθεί.
Με το θέμα μπορεί να μην ασχολείται ο/ η ίδιος/ α ο/η βουλευτής αλλά σίγουρα το έχει αναλάβει σε μόνιμη βάση κάποιος εκ των συνεργατών του/ της, ο/ η οποίος/ α εφόσον όλα πάνε καλά και γίνει η μετάθεση όπως τη θέλουν θα φροντίσει να την ανακοινώσει στην ενδιαφερόμενη οικογένεια, λέγοντας πως «όλα πήγαν καλά χάρη στις ενέργειες του/ της κ. βουλευτή/ ού και η μετάθεση έγινε όπως τη θέλαμε» (σ. σ. η χρήση του πρώτου πληθυντικού, «θέλαμε» γίνεται για να δοθεί η εντύπωση πως το θέμα τη μετάθεσης του στρατιώτη δεν ήταν κάτι που απασχολούσε μόνο τον ίδιο και τους οικείους αλλά και τον/ την κ. βουλευτή σαν να ήταν πραγματικά δικό του θέμα!)
***
Στο πολιτικό γραφείο και τον/ την κ. βουλευτή προσέρχονται οι ψηφοφόροι τους και για άλλους λόγους.
Από το να τους κλείσει ραντεβού σε κάποια δημόσια υγειονομική δομή, ειδικά όταν υπάρχει μακροχρόνια λίστα αναμονής, να βάλει το χεράκι του/ της μπας και ξεκολλήσει η σύνταξη την οποία ο/ η ενδιαφερόμενος/ η, σε διαφορετική περίπτωση, κινδυνεύει να πάρει όταν σβήσει τα κεράκια για τα ογδόντα του/ της χρόνια, μέχρι και να μεσολαβήσει και για την έκδοση κάποιου τραπεζικού δανείου.
***
Κι όλα αυτά διότι, κακά τα ψέματα, έχουμε συνηθίσει όλοι μας να καταφεύγουμε στον/ στην βουλευτή είτε προσπαθώντας να υπερνικήσουμε τα εμπόδια που θέτει στους πολίτες του ένα κράτος σαν το ελληνικό που για κάθε… λύση έχει ένα πρόβλημα και όχι το αντίθετο, είτε επειδή γνωρίζουμε πως η ύπαρξη «μέσου» λειτουργεί πάντα και άρα, κορόιδα είμαστε εμείς να μην το χρησιμοποιήσουμε όταν οι άλλοι το κάνουν σε κάθε περίπτωση κερδίζοντας αυτό που θέλουν;
Κάπως έτσι ο/ η βουλευτής έχει κερδίσει μόνιμη και σταθερή θέση στο μεγάλο οικογενειακό μας κάδρο όπου υπάρχουν ο οικογενειακός γιατρός, ο δικηγόρος και ο λογιστής μας.
Δεν είναι πάντα ο/ η ίδιος/ α στο κάδρο, καθώς δεν εκλέγονται και συνέχεια, αλλά εκείνος/ η που έχουμε ψηφίσει κάθε φορά, ή λέμε πως ψηφίσαμε.
***
Κοντολογίς, υπάρχει ένας φαύλος κύκλος που τροφοδοτείται εξίσου και από τα δύο συμβαλλόμενα μέρη (βουλευτής- ψηφοφόρος) καθώς κάπου βολεύει και τους δύο!
Οπότε, αφού κάνουν τόσα για μας γιατί να μην αρχίσουν να δίνουν και διδακτορικά οι βουλευτές μας;
Απλώς να φροντίσουν να συνεννοηθούν μεταξύ τους έτσι ώστε να μην δίνουν όλοι τα ίδια, για να υπάρχει μια ποικιλία διδακτορικών και να μπορούμε να διαλέξουμε ποιο μας ταιριάζει.