Η προδιάθεση του ανθρώπου, η οποία είναι φυσική και λογική, να προσδοκά το καλύτερο αποτέλεσμα που θα έχει κάθε στιγμή στη ζωή του, λειτουργεί αναπόφευκτα προς την κατεύθυνση επηρεασμού της ψυχολογίας του καθενός, πρέπει να λαμβάνεται πάντα υπόψιν και σίγουρα πρέπει να λαμβάνεται υπόψιν και στη μάχη με την πανδημία του κορονοϊού.
Στην αρνητική κατεύθυνση, φυσικά. Τόσο στη χώρα μας, όσο και παντού στον πλανήτη, όπως βλέπει κάποιος από τις σχετικές εικόνες που διαβάζει και βλέπει στα διεθνή ΜΜΕ, οι κοινωνίες έχουν αναπόφευκτη και σωρευτική κόπωση.
Ένας χρόνος … υπό περιορισμό των προσδοκιών και της δράσης , δεν είναι μια κατάσταση την οποία μπορεί να διαχειριστεί εύκολα ο κάθε άνθρωπος . Πόσο μάλλον να διαχειριστεί η καρδιά και η ψυχή του καθενός .
Αυτός είναι ένας από τους βασικούς λόγους που τα μηνύματα των ειδικών και οι προτροπές τους, σε αυτή τη φάση, δεν έχουν ανάλογη αποτελεσματικότητα με την πρώτη περίοδο. Με τις προφανείς και δραματικές συνέπειες στη θυελλώδη εξάπλωση της πανδημίας παντού.
Συνταγή επιτυχίας δεν υπάρχει, γι’ αυτό και δεν έχει εφαρμοστεί.
Σήμερα όμως είναι ανάγκη να επιστρατεύσει ή κάθε μία και ο κάθε ένας όλες τις δυνάμεις του για να αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος, για την υγεία την κοινωνική και οικονομική μας ζωή.
Ζητούμενο, είναι με τη βεβαρημένη ψυχολογία, να υπάρξει αντίδραση για να αλλάξουν η καθημερινότητα και οι προοπτικές του μέλλοντος μας που επιδεινώθηκαν.
Με την πρόγνωση λοιπόν που δεν είναι αισιόδοξη, καλείται η Ελληνική κοινωνία, πολιτεία και πολίτες, να προσέξει και να νικήσει ακούγοντας τους ειδικούς..
Για να αγκαλιάσει ξανά την ελπίδα στη ζωή της, όπως προ κορονοϊού.
*του Γιώργου Τοπαλίδη
