Φιλική παρέα 15ντάριδων της πιάτσας σε ώρα διασκέδασης σε μία από τις πολλές αλάνες η, αν θέλετε, οικοπεδικές εκτάσεις ελεύθερες που διέθετε η πόλης μας, την εποχή εκείνη, σε όλο το μήκος και πλάτος της… εξουσίας της το 1947-1948.
Πρόκειται για ένα ομαδικό υπαίθριο παιχνίδι «Τζαμί» από δύο ισομερείς ομάδες παικτών και τα υλικά αντικείμενα ένα μικρό τοπάκι λαστιχένιο ή από καουτσούκ και μερικά κεραμίδια παλαιού τύπου τα λεγόμενα Τούρκικα.
Όμως, έλλειψη χρημάτων της εποχής μας οδηγούσε στο κουβάρι της κουρελούς που η μαμά μάζευε για να κάνει κουρελούδες, τις λεγόμενες κιλίμια, για να στρώσει σε χωμάτινους διαδρόμους του εσωτερικού σπιτιού και όχι μόνο ….., έτσι εξασφαλίζονταν το τοπάκι, όσο για τα κεραμίδια μας τα εξασφάλιζαν τα γύρο γειτονικά και όχι μόνο σπιτάκια των καλλών μας συμπατριωτών όταν το ένοιωθαν μετά από κάποια …. Βροχή.
Όσο για το τίμημα των νικητών ήταν, η καβάλα ή, η μίμηση κραυγής κάποιου ζώου ή κάτι της στιγμής που έρχονταν στο μυαλό του έρχονταν εκείνη την ώρα/
Όμως και η κακοπιστία είχε το λόγο της με το διορισμό μάρτυρα κοινής αποδοχής !!!
