Φιλική – μαθητική παρέα, της πιάτσας (κέντρου), σε… φροντιστήριο εκμάθησης ΤΑΒΛΙ το 1959

Κάποιος φωστήρας της μαθητικής παρέας και προφανώς, φίλος του τάβλι, διέδωσε, πως, καθηγητής των μαθηματικών τον πληροφόρησε και τον συνέστησε να ασκηθεί στο τάβλι, δεδομένου ότι, η κάθε ζαριά του ενεργοποιεί, τάχιστα, το μαθηματικό στοιχείο του εγκέφαλου του παίκτη για τη σωστή και γρήγορη κίνηση της φυγής, η, το πιάσιμο της .. μάνας ή της παραμάνας ή ακόμα και κάποιο άλλο πουλάκι του .. αντίπαλου παίκτη, γιατί το μέτρημα δια των δακτύλων και αργό είναι και όχι πάντα σίγουρο.
Έτσι, οι καλοί μας φίλοι, που .. αγαπούν υπερβολικά τα μαθηματικά, διέκοψαν για λίγο την, κατ’ οίκον, μελέτη τους, η, την παρακολούθηση της βασανιστικής ώρας των μαθηματικών του σχολείου και δια της γνωστής μεθόδου “του… σκασιαρχείου”,
βρέθηκαν, όλως τυχαία, στο “φροντιστήριο τάβλι” για να ακονίσουν γρήγορα και θετικά το μυαλουδάκι τους.
Πιστεύουμε, πως, το ξεκίνημά τους έγινε από το.. Εβραίικο, αν και η θέση, από τα πούλια, δεν δείχνουν το…σωστό δρόμο τους.
Στη φώτο μας, από αριστερά, οι καλοί μας φίλοι:
Σειρά 1η, καθιστοί: Κοτζαμπάσης Κώστας, Τάσιος Μιχάλης, Μουστάκας Γιώργος και Πολυτίδης Νικήτας.
Σειρά 2η, όρθιοι: Πέκος Βασίλης, Καζαντζής I. Σπύρος και Γεωργίου Πέτρος.