“Με δραχμή αμέσως καλύτερα” γραμμένο με μαύρα γράμματα σε λευκό φόντο το σύνθημα του Αυτοδύναμου Κινήματος Επαναστατικής Πολιτικής (γνωστότερου ως ΑΚΕΠ) τραβά την προσοχή του διαβάτη του Κέντρου της Αθήνας. Όσοι ζούμε στην Αθήνα, σίγουρα το έχουμε δει και αρκετοί από εμάς το έχουμε παραφράσει στα social media με κάποια αφορμή. Υπάρχει, όμως και ένα άλλο σύνθημα του ΑΚΕΠ, που το βλέπουμε σπανιότερα, αλλά μοιάζει πειστικότερο: “Με ευρώ συνεχώς χειρότερα”.
Παρότι, το πρώτο σύνθημα έγινε σλόγκαν, αυτό δεν σημαίνει ότι υπάρχουν πολλοί που το πιστεύουν. Ακόμη και οι ένθερμοι υποστηρικτές της δραχμής, παραδέχονται πως τον πρώτο καιρό μετά από ενδεχόμενη αλλαγή νομίσματος, τα πράγματα θα είναι πολύ δύσκολα. Τα επιχειρήματα υπέρ της δραχμής έχουν απαντηθεί πολλάκις άλλωστε, τα τελευταία χρόνια, με την επιστράτευση εικόνων καταστροφής.
Για να δούμε όμως το δεύτερο σύνθημα: “Με ευρώ συνεχώς χειρότερα” δεν λέει μόνο το ΑΚΕΠ, αλλά οι περισσότεροι ευρωσκεπτικιστές στις χώρες της Ευρωζώνης. Εσχάτως και οι άλλοτε υπέρμαχοι της Ενωμένης Ευρώπης και του ευρώ άρχισαν να αναρωτιούνται κατά πόσο το υπάρχον μοντέλο της Ένωσης και του νομίσματος μπορεί να λειτουργήσει καλύτερα ή αν κάθε εκλογική αναμέτρηση από εδώ και στο εξής στις ιδρυτικές χώρες θα είναι μια αναμέτρηση δίχως αύριο για την Ένωση και μια πιθανή αποχώρηση χώρας- μέλους στις υπόλοιπες, όπως παραλίγο να γίνει στην Ελλάδα και έγινε στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Τα αποτελέσματα των βουλευτικών εκλογών της Ολλανδίας και των Προεδρικών εκλογών της Γαλλίας έφεραν ανακούφιση στην Ευρώπη. Ιδιαίτερα, η άνετη επικράτηση του Μακρόν δημιούργησε ενθουσιασμό καθώς στο πρόσωπο της Λεπέν συσπειρώθηκαν αντιευρωπαϊκές δυνάμεις της Αριστεράς και της Δεξιάς. Ο ενθουσιασμός αφορούσε τη δυνατότητα των φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων να επικρατήσουν σε εκλογική διαδικασία, μετά την ήττα του Brexit και τη ραγδαία ενίσχυση των φυγόκεντρων τάσεων σε πολλές χώρες.
Την άνοδο όμως των αντιευρωπαϊκών δυνάμεων δεν την προκάλεσε η επικοινωνιακή ένδεια των ηγετών, αλλά η εφαρμογή πολιτικών που προκάλεσαν την πτώση του βιοτικού επιπέδου σημαντικού μεριδίου των εκλογέων και συνδυάζονται στη σκέψη τους με το ευρώ. Εκείνοι είναι, που στράφηκαν προς τον Βίλντερς, τη Λεπέν, τους Ποντέμος ή τον Γκρίλο, συν κάποιες άλλες επιμέρους ομάδες διαφορετικές σε κάθε χώρα.
Και στην περίπτωση του 39χρονου Προέδρου της Γαλλίας η δυνατότητά του να εφαρμόσει πολιτικές που θα βελτιώσουν την οικονομική θέση των λεγόμενων “χαμένων της παγκοσμιοποίησης” είναι αυτή που θα κρίνει την ενίσχυση ή την αποδυνάμωση των πολεμίων της Ένωσης και του ευρώ. Αν αποδειχθεί ότι με “ευρώ συνεχώς χειρότερα”, τίποτε δεν θα μπορεί να αναστρέψει αυτή την πορεία.
Όπως επισημαίνει, όμως, ο Αμερικανός Οικονομολόγος Tyler Cowen αυτή την περίοδο η γεωπολιτική αρχίζει να ευνοεί το ευρώ. Μετά τη Γαλλία και την Ολλανδία, η Γερμανία παίρνει τη σκυτάλη για να απορρίψει στην κάλπη τα κόμματα που αντιτίθενται στο ευρωπαϊκό σχέδιο. Το Ηνωμένο Βασίλειο αποχωρεί από την Ένωση, πληρώνοντας το κόστοςτης αποχώρησης, ενώ οι μεγαλύτερες εστίες πολιτικών προβλημάτων φαίνεται να είναι η Ουγγαρία και η Πολωνία, που δεν συμμετέχουν στην Ευρωζώνη.
Αυτή η πραγματικότητα διευκολύνει τις φιλοευρωπαϊκές δυνάμεις ανά την ήπειρο να αναπτύξουν ένα κοινό αφήγημα, που θα συνοδεύεται από τις αντίστοιχες πολιτικές και το οποίο θα βασίζεται στα προτερήματα του ευρώ και όχι στον φόβο για τα εθνικά νομίσματα. Οι δυνάμεις που υποστηρίζουν το ευρωπαϊκό σχέδιο οφείλουν να κάνουν αυτό για το οποίο καυτηριάζουν τους αντιπάλους τους, δηλαδή ότι συνεργάζονται ανεξαρτήτως χώρας ή πολιτικής αφετηρίας. Και να εξηγήσουν απλά και εύληπτα σε κάθε μια γλώσσα, όσο οι αφίσες του ΑΚΕΠ, ότι με Ευρώ σταδιακά καλύτερα.
* Ο κ. Δημήτρης Σ. Παπαγγελόπουλος είναι Σύμβουλος Στρατηγικής & Επικοινωνίας και μέλος της Εκτελεστικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας. Μπορείτε να τον ακολουθήσετε στο twitter: @dpapangel
