Πολλές φορές, φίλες και φίλοι, αναφερθήκαμε στο σημαντικό ρόλο που έπαιξε η Ελληνική Μέριμνα, τόσο κατά την διάρκεια του εμφύλιου πολέμου ή, αν θέλετε, της Κομουνιστικής ανταρσίας με τη βοήθεια της στις αγωνιζόμενες ένοπλες δυνάμεις, όσο και μετά τη λήξη του πολέμου, με τη βοήθεια της στον επαναπατρισμό των χιλιάδων προσφύγων στα χωριά τους, κάτι που δημιούργησε η εμπόλεμη κατάσταση 1946-1949.
Η προσωπική εργασία και η προσφορά όλων των μελών της δεν μπορούσε να καλύψει τον τεράστιο όγκο των απαιτουμένων δαπανών της προσφοράς γ’ αυτό και οργάνωνε διάφορες εκδηλώσεις (θεατρικές παραστάσεις-μουσικές συναυλίες, ενίοτε και κανένα έρανο για να ανταποκριθεί, όσο μπορούσε καλλίτερα, στο έργο της.
Στην προσπάθεια της αυτή, βρήκε αρωγό και συμπαραστάτη τη σχολή μουσικής του Γιώργου Πατρικίδη που με τους μικρούς μαθητές, αναλάμβανε τις εκδηλώσεις του είδους αυτού.
Στη Φώτο μας του 1951, τα μέλη της Διοίκησης της Ελληνικής Μέριμνας με την αεικίνητη πρόεδρό της, Τσουκαλά Ραλλού και η παιδική ορχήστρα με τον φιλάνθρωπο αθλητή και δάσκαλό της, Γιώργο Πατρικίδη.
ΣΕΙΡΑ 1η:Γονατιστοί οι μικρές-μικροί καλλιτέχνες μας: Τσαχτσίρα Πολυτίμη και Βουνοτρυπίδης Νίκος με το ακορντεόν τους, Πατρικίδη Φειδίας με την κιθάρα του, Παληός Μιχάλης (Λάκης) και Πατρικούς Ροβέρτος με το ακορντεόν τους.
ΣΕΙΡΑ 2η1: Ο μουσικοδιδάσκαλος, Γιώργος Πατρικίδης, εν μέσω δύο βιολιών, του Κούση Αντ. Κωστάκη και του Κούση Νικ. Θοδωρή.
ΣΕΙΡΑ3η: Η Τορνικίδου Αθανασία με το ακορντεόν της και ακολουθούν τα μέλη της Διοίκησης του παραρτήματος της, “Ελληνικής Μέριμνας”, Κουρτίδου Καίτη, Καρυοφυλλίδου Έλλη, Φραγκούδη Μαριάνθη, η Πρόεδρος, Τσουκαλά Ραλλού, Ακριτίδου Εύα, Βαϊκατάρη Μαρίκα, Χατζημίχου Ελένη, Δασκαλοπούλου Ελπινίκη και με το ακορντεόν, το αηδόνι της σχολής και της πόλης και όχι μόνο, Φρίντα Πολιτίδου- Στόϊντελ, ή, όπως την μετονόμασαν, γνώστες της τέχνης, “ΜΟΥΣΧΟΥΡΗ η Β’”.
