Απόγευμα Τετάρτης 24 Ιουνίου στην Πτολεμαΐδα! Ο ουρανός έτοιμος να αρχίσει να κλαίει…πάλι! «Όχι σήμερα, σκέφτομαι, ας δούνε τα παιδάκια μας μια καλή παράσταση και μετά». Ευτυχώς πριν λίγες μέρες η Κινηματογραφική ομάδα άλλαξε την ημερομηνία της προβολής της ταινίας γιατί όπως έγραψαν: είχε μια όμορφη εκδήλωση για τα παιδιά, και η φράση αυτή με προβλημάτισε και έψαξα να δω τι πρόκειται να γίνει. Και ξαφνικά η παράσταση που αναζητούσα και δεν κατάφερα να δω όλο τον χειμώνα ήρθε να με συναντήσει. Η πρωτοβουλία ανήκει στην Περιφέρεια, τον Δήμο Εορδαίας και το Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας Π.Ε. Κοζάνης Ορίζοντες.
Έφτασα στο θέατρο με μερικές ψιχάλες να με κάνουν τόσο εμένα όσο και την μικρή μου ανεψιά να γυρίζουμε το βλέμμα μας ψηλά. Μπα..θα φύγει… «έλα φυσήξουμε να φύγει το σύννεφο μακριά»! Και φυσήξαμε… και έφυγε… Ο κόσμος λίγος. Πολύ λίγος. Πήραμε τις θέσεις μας και περιμέναμε να ξεκινήσει η παράσταση.
Ήμουν προετοιμασμένη για μια παράσταση που στήνεται και ξεστήνεται εύκολα και φανταζόμουν από το είδος θεάτρου που εκπροσωπεί πως οι αλλαγές στους ρόλους θα γίνονται με αντικείμενα. Κάποτε πίστευα στα σκηνικά, τώρα που μεγάλωσα πιστεύω στην ουσία. Τα ηχεία και η κονσόλες σκεπασμένα, τα βλέμματα όλων και κυρίως των οργανωτών κοιτούσαν με αγωνία την εξέλιξη του καιρού αλλά τελικά, χωρίς πολύ καθυστέρηση, το παραμύθι ξεκίνησε.
Με «όπλα» ένα τραπέζι και χρηστικά αντικείμενα και με τεχνικές από το σωματικό θέατρο και την παντομίμα και στοιχεία γκροτέσκο στην κίνηση, η παράσταση κατόρθωσε να κρατήσει τα παιδιά σε ετοιμότητα και να περιμένουν με αγωνία την συνέχεια. Οι ηθοποιοί, αεικίνητοι και οι τρεις γεμάτοι ενέργεια και νεύρο χωρίς περιττές αλλαγές στην φωνή αλλά με εκφραστικότητα και δυναμισμό άλλαζαν τους ρόλους χωρίς να χρειαστεί να εξηγήσουν κάτι στα παιδιά τα οποία τους κοιτούσαν κυριολεκτικά μέσα στα μάτια.
Οι μουσικές επιλογές ρυθμικές και χαρούμενες, ήταν μέσα στο κλίμα και υπερθεμάτιζαν τις ιστορίες ενώ παράλληλα ξεσήκωναν τα παιδιά. Τα χρηστικά αντικείμενα χωρίς να είναι τίποτε το ιδιαίτερο έδιναν την ατμόσφαιρα και οδηγούσαν την φαντασία εκεί που έπρπεπε. Την πράσινη μάσκα θαλάσσης για την μεταμόρφωση του βάτραχου..την βρίσκω τουλάχιστον εμπνευσμένη. Χρήσιμα και όσα πρέπει τα ηχητικά εφέ έβαζα στην σκηνή όσα…λείπανε. Π.χ. στην σκηνή που ο πρίγκιπας και η πριγκίπισσα φεύγουν με τα άλογα, ο ήχος του αλόγου σε συνδυασμό με την κίνηση των ηθοποιών σ’ έκαναν να βλέπεις τα άλογα… όλα… και τα 100!
Δύο παραμύθια των αδελφών Γκρίμ κι ένας αγαπημένος μύθος από τον Αίσωπος! Τρεις ιστορίες που έχουμε ακούσει πολλές φορές παρουσιάστηκαν χθες μπροστά μας σε μια «αφήγηση» διαφορετική. Με έξυπνους αυτοσχεδιασμούς, με αναφορές στο σήμερα και με κέφι από ολόκληρη την ομάδα, τόσο από όσους ήταν μπροστά αλλά και πίσω από την σκηνή, και γελούσαν με τα «καμώματα» των ηθοποιών. Τρεις ιστορίες για την αλήθεια, τα μυστικά, την υπεροψία και την ταπεινότητα αλλά και για όλα όσα ο καθένας από μας και κυρίως, το κάθε παιδί, αναγνώρισε στις ιστορίες.
Η ομάδα «Τόπι» με τρόπο δημιουργικό, έστησε μια παράσταση έξυπνη και κυρίως, άκρως ενδιαφέρουσα για τα παιδιά. Χωρίς ίχνος διδακτισμού ψυχ-αγωγεί τα παιδιά (και τους μεγάλους) προσφέροντας αυτό που οφείλει να προσφέρει ένα άρτιο παιδικό θέαμα: την αγωγή της ψυχής.
Σήμερα η παράσταση παρουσιάζεται στην Κοζάνη. Μην την χάσετε.
Μάρθα Μαυρίδου
Δρ. Παιδικής Λογοτεχνίας
Info:
Κείμενο – Σκηνοθεσία: Δημήτρης Πλειώνης
Παίζουν: Κωνσταντίνος Δανίκας, Μαρίνα Πανηγυράκη, Δημοσθένης Φίλιππας
Πότε: Πέμπτη 25 Ιουνίου 2015
Πού: Υπαίθριο Δημοτικό Θέατρο Κοζάνης (σε περίπτωση βροχής η παράσταση θα δοθεί στην αίθουσα «Φίλιππος»
Είσοδος: Ελεύθερη. Όσοι επιθυμούν μπορούν να προσφέρουν τρόφιμα για τις ανάγκες του Κοινωνικού Παντοπωλείου
Διοργάνωση: Περιφέρεια Δυτικής Μακεδονίας, Δήμος Κοζάνης, Κέντρο Πρόληψης των Εξαρτήσεων και Προαγωγής της Ψυχοκοινωνικής Υγείας Π.Ε. Κοζάνης Ορίζοντες
