Οι άνθρωποι ποτέ δεν λένε τόσα ψέματα, όσα μετά το κυνήγι και πριν τις εκλογές. Φον Μπίσμαρκ, 1815-1898, Γερμανός καγκελάριος
Ναϊλί εμάς και βάϊ εμάς,
έρ’ταν τα νέα μέτρα,
εσέβαμε ‘ς σο βαϊνασίν
θα έρ’ταν και τα κλαίητα.
Εσκάλωσάνε το βουϊ – βούϊ
Αυτιάς και Παπαδάκης
ίλιαμ’ ατός ο Λυριτσής
κι ο σέρτ’ς. ο Καμπουράκης.
Όντες ακούμ’ κλαψίματα
κι ακούμε βουϊ-βουία,
θα καματίζ’νε τον λαόν,
να βουλών τα τρυπία.
Ατά ,ντο επαρένοιξαν
κ’ επμαίν απές αέρα,
εμπαίν, εβγαίν και τραγωδεί
΄΄πλερώστεν τα κλεμμένα. ΄΄
Θεέ μ’, πόσον επέρπαξαν
ας σο καλόν το μέλι
κ’ εφάισαν κ’ επότ’σανε
και τον Καρατζαφέρη ;
Άμον ατόν σκυλόπιστοι
ατσάπα πόσοι είναι;
Την παράν να μαλάζ’ν ατεν
κι εν απ’ οπίσ’ να κρούνε.
Φαίνεται πως η Άγγελα
θα χωρίζ’ τον Αντώνην,
γιατί τ’ Αλέξη η καϊπανά.
κι άλλο πολλά τρανόν ι !
Αείκον έν τ’ ιδίωμαν,
αείκον έν ο νόμος,
ν’ αλλάζ’νε οι πρωθυπουργοί
κι ο ψόφος πάντα ψόφος.
Θα κόφ’νε τ’ επικουρικά
Ε.ΚΑ.Σ. και τα συντάξεις,
να τρώει ο κόσμον μηλαχτά
‘σ σην φέξην και ‘ς σην χάξην.
Και ο λαόν επέρχεται
το τρανόν τη νηστείαν,
αρχήν και τέλος, όθεν ‘κ’ έχ’,
και νέ παρηγορίαν.
Περμέν’ το Θεογέννεμαν
και τη Χριστού την έλαν,
να στείλει α’τς ‘ς σον αγύριστον
και ‘ς ση κρεμού την δέβαν.
Περμέν’ το΄΄ θεασάμενοι΄΄
και το ΄΄Χριστός ανέστη΄΄
να σύρ’ και δί α’τς’ άψιμον,
όπως ιγεύ και πρέπει…
