Εντάχθηκε στο μηχανογραφικό των μαθητών της Γ’ Λυκείου η σχολή των πυροσβεστών της Πτολεμαΐδας- Γράφει ο Πολυχρόνης Ρουσσάκης

‘-Διαβάζω σε ειδησιογραφικά μέσα  – το θέμα του τίτλου του άρθρου μου και διερωτώμαι και ερωτώ τους ιθύνοντες νόες της πόλης μας –πολιτικά και μη πρόσωπα- ερωτώ ακόμη και τους ίδιους τους πολίτες – και το τολμώ από σήμερα:
-α/. Κάποτε ιδρύθηκε στην πόλη μας η σχολή Δημοτικής Αστυνομίας – (τρεις εν συνόλω εν Ελλάδι, εξ αυτών δύο στον Ν. Κοζάνης – Τσοτίλι – Πτολεμαΐδα(!!) – αγάπη ή διαπλεκόμενος δόλος;) –  και μας ήρθε και ο τότε Υπουργός Δημόσιας Τάξης κ. Χρυσοχοϊδης και μας μίλησε και δια την ”βίου μάθηση”!  -Πάπαλα ο Υπουργός – πάπαλα η Σχολή Δημοτικής Αστυνομίας – πάπαλα και η δια βίου εκπαίδευση κα αξιοποίηση εκείνων των κτιριακών υποδομών– και συνάμα σε γείτονα πόλη και καλά κάνουν –
ετοιμάζεται η Πανεπιστημιούπολη!
-β/. Ακολούθησε η ενοποίηση –διοικητική την ονόμασαν- του Μποδοσάκειου και του Μαμάτσειου νοσοκομείων και ”ουδείς”  στο  Δ.Σ του νέου φορέα – από την πόλη μας
-γ/.ΔΥΠΕ (Διεύθυνση Υγείας Περιφέρειας) Δυτ. Μακεδονίας – η μόνη Διοικητική Περιφέρεια που μέσα στα διοικητικά της όρια – δεν εδρεύει η Υγειονομική της Διεύθυνση ( εδρεύει στην Θες/νίκη) και φυσικά και η μόνη που δεν έχει και Περιφερειακό Νοσοκομείο!!!  -Το Μποδοσάκειο είναι ευρωπαϊκών προδιαγραφών και σε λάθος πόλη – ενώ όλα τα άλλα ούτως ειπείν – Νομαρχιακά ή άλλα Νοσοκομεία– είναι προδιαγραφών και υποδομών μεσοπολέμου!
-δ/. Η Μαιευτική κλινική του Μποδοσάκειου νοσοκομείου άλλοτε υπολειτουργεί – άλλοτε δεν λειτουργεία και φυσικά έτσι υπονομεύεται κα η λειτουργία της Μαιευτικής Σχολής και ενδεχόμενα – όπως ακούστηκαν δειλα δειλά τέτοιες φωνές – να ζητηθεί η μεταφορά της σε γείτονα πόλη(!). –Τυχαίο! –Δεν νομίζω – κι ας κατηγορηθώ!
-ε/. Και καταλήγω λέγοντας – μήπως η λειτουργία της Σχολής Πυροσβεστικής – λειτουργήσει ακριβώς κατ΄ όνομα πυροσβεστικά – και συμψηφιστικά με την απομάκρυνση της μαιευτικής σχολής από την πόλη μας και αφού επιτευχθεί αυτό – μετ΄  ού πολύ να δούμε και το κλείσιμο της σχολής πυροσβεστικής – όπως εκείνης της δημοτικής αστυνομίας;
-Αγαπητοί μου συμπολίτες – δεν είμαι υποψιασμένος γιατί έτσι το θέλω – αλλά γιατί έτσι πολλάκις έχει αποδειχθεί ότι – κοιτάμε το προφανές και δεν βλέπουμε το αληθές! –Αρκούμεθα στο χειροκρότημα της ημέρας και όχι στο διηνεκές καλό του τόπου!
Με εκτίμηση
Ρουσσάκης Σαρ. Πολυχρόνης