ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ
Ο έρωτας είναι ένα δυνατό συναίσθημα, αλλά στην εφηβεία είναι εντονότερος απ’ ότι στις άλλες ηλικίες, ίσως επειδή είναι η τρυφερότερη και η πιο ευαίσθητη ηλικία απ’ όλες κι έχει τόσο θετικές όσο και αρνητικές συνέπειες.
Γιατί η ανάγκη για έρωτα εκφράζεται τόσο έντονα στην εφηβεία;
Επειδή πρόκειται για μία περίοδο που γυρεύουμε με πάθος να μάθουμε ποιοι είμαστε και πως θα είμαστε αργότερα. Γυρεύουμε να χτίσουμε μια δυνατή σχέση με κάποιον που μας νοιάζει. Γι’ αυτόν τον λόγο υπάρχει τέτοιος πόθος να νιώσουμε ερωτευμένοι στην εφηβεία.
Ποια τα θετικά και ποια τα αρνητικά του έρωτα στην εφηβεία;
Στο σχολείο αντιμετωπίζει τους καθηγητές του και τους συμμαθητές του με καλύτερο τρόπο και θετικότερη διάθεση, εφόσον ο έρωτας είναι ένα συναίσθημα, που σε κάνει να βλέπεις τα πάντα από την καλή τους μεριά. Επίσης αντιμετωπίζει θετικά τους γονείς του, τους γύρω του, τους σημαντικούς άλλους της ζωής του.
Όταν όμως κάποιος ερωτεύεται, ταυτόχρονα κλείνεται στον εαυτό του, απομονώνεται από τους άλλους, για να σκεφτεί.
Μερικοί έφηβοι παραπονιούνται για την αντίδραση των γονιών τους. Ο έρωτας τους δεν είναι λοιπόν σοβαρός;
Οι έφηβοι βιώνουν πολύ έντονα συναισθήματα, πολύ βαθιά. Οι γονείς πρέπει να το σεβαστούν. Ο ρόλος των γονέων είναι επίσης να θέτουν όρια: μια σχέση χρειάζεται χρόνο για να ωριμάσει και τρέφεται από την εμπιστοσύνη. Δεν πρέπει όμως οι έφηβοι να καταντήσουν εξαρτημένοι από μια σχέση, σαν να είναι ναρκωτικό και σαν να μην υπάρχει τίποτα άλλο στον κόσμο.
Όταν μια δυνατή ερωτική σχέση τελειώνει, τι πρέπει να κάνουμε για να μην καταρρεύσουμε και να μην σκεφτούμε πώς ποτέ πια δεν θα ερωτευτούμε;
Είναι αλήθεια πως, όταν ο άλλος φεύγει είναι σαν να παίρνει τα πάντα μαζί του. Η αίσθηση πως δεν πρόκειται ποτέ πια να ερωτευτούμε οφείλεται στην απογοήτευση. Όμως ο πόθος του έρωτα θα ξανά γεννηθεί με άλλο πρόσωπο, εμπλουτισμένος από την προηγούμενη σχέση και έτοιμος να μας αποκαλύψει άλλες πτυχές της προσωπικότητάς μας. Αυτό όμως το μαθαίνουμε μόνο βιώνοντας το!
Μπεσπάρα Ανθία Β3
Μουμουλίδου Φένια Β3
ΠΗΓΕΣ:
Φ. Ντολτό-Κ. Ντολτό, Έφηβοι, προβλήματα & ανησυχίες
Ζαμμέ- Αμπλάρ, Ψυχολογία,
Τι μου συμβαίνει
ΓΙΑ ΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ
Γιατί παθαίνω πανικό στα διαγωνίσματα;
Είναι λογικό να είσαι λίγο αγχωμένος στα διαγωνίσματα. Το σημαντικό είναι να μπορείς να το ελέγξεις. Το ξέρεις πως είναι καλό σημάδι όταν είσαι λίγο αγχωμένος; Είναι ο φόβος πως δεν θα τα καταφέρεις το οποίο σε κάνει πιο απαιτητικό με τον εαυτό σου! Χωρίς αυτήν την μικρή ανησυχία δεν θα τα κατάφερνες. Όμως ο πανικός δεν πρέπει να είναι τόσο ισχυρός ώστε να σε εμποδίσει να δώσεις το γραπτό σου. Μήπως κολλάς στην πρώτη ερώτηση και είσαι έτοιμος να παραιτηθείς; Πίσω από αυτήν την παραίτηση κρύβεται ένας φόβος αποτυχίας. Συνέχισε στην επόμενη ερώτηση. Μην τα παρατάς. Αντί για 18 μπορεί να πάρεις 15. Αν τα παρατήσεις μπορεί να πάρεις μηδέν. Σίγουρα το 15 είναι καλύτερο από το μηδέν. Αντιθέτως αν είσαι διαβασμένος δεν πρέπει να φοβάσαι τίποτα! Πρέπει να εμπιστευθείς τον εαυτό σου…
Γιατί μιλάω συνέχεια στην τάξη;
Σου αρέσει να χάνεις τον καιρό σου; Είναι κρίμα γιατί παρακολουθώντας το μάθημα είναι λες και το έχεις μάθει. Όταν μιλάς στην τάξη, δεν μπορείς να παρακολουθήσεις και ,όταν πας σπίτι σου, διαβάζεις δύο ώρες ενώ θα μπορούσες να διαβάσεις μία. Είναι ωραίο να μιλάς…. έχεις τόσα πράγματα να πεις! Όμως αν το καλοσκεφτείς δεν είναι και τόσο σημαντικά αυτά που λες. Δεν είναι κάτι που επείγει… μπορείς να το πεις στο διάλειμμα. Για να μάθεις κάτι πρέπει να ακούς. Προσπάθησε να μην μιλάς γιατί θα δυσκολευτείς αργότερα. Μήπως μιλάς επειδή αυτόν τον καιρό σε προβληματίζει κάτι; Δεν είναι τρόπος να το λύσεις…
Γιατί βαριέμαι στην τάξη;
Είναι κρίμα να περάσουν αυτές οι χίλιες ώρες στα θρανία με χασμουρητά! Δεν είναι φυσιολογικό να συμβαίνει αυτό. Συμβαίνει γιατί είτε μαθαίνεις πιο γρήγορα από τους συμμαθητές σου είτε έχεις παραιτηθεί επειδή έχεις μείνει πίσω ή ακόμα επειδή έχεις προβλήματα που δεν σ’ αφήνουν να συγκεντρωθείς. Πρέπει να αντιδράσεις!
Αν πιστεύεις πως το μάθημα ακολουθεί πολύ αργούς ρυθμούς μπορείς να ζητήσεις από τον δάσκαλο σου να σου αναθέσει μια εργασία ή μπορείς να κάνεις έρευνες στη βιβλιοθήκη ή να βοηθήσεις κάποιον συμμαθητή σου που έχει δυσκολίες. Αν αντίθετα δεν μπορείς να παρακολουθήσεις τον ρυθμό, μπορείς να ζητήσεις από τους γονείς, δασκάλους σου να σε βοηθήσουν να φτιάξεις ένα πρόγραμμα επανάληψης των προηγούμενων μαθημάτων. Μήπως κάποιος σε πλήγωσε και δυσκολεύεσαι να το αποδεχθείς; Μην τους αφήνεις να βρίσκονται στο μυαλό σου και να σε κυριαρχούν ώστε να μην μπορείς να παρακολουθήσεις το μάθημα. Μίλησε με τους γονείς σου. Σίγουρα αυτοί θα σε βοηθήσουν. Με αυτόν τον τρόπο θα ‘’πετάς’’ στην τάξη ξανά.
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ
ΚΑΡΑΚΑΤΣΑΝΗΣ Α1
ΠΗΓΗ: Beller,Costa-Prades, Πώς να επιβιώσεις
στο σχολείο
