Ένα συγκινητικό γράμμα των μαθητών, της θεατρικής ομάδας του 2ου ΓΕΛ Πτολεμαΐδας μετά την παράσταση ΜΑΟΥΤΧΑΟΥΖΕΝ του Ιάκωβου Καμπανέλη.
Ένα γράμμα που δεν απευθύνεται μόνο στις υπεύθυνες καθηγήτριες αλλά έμμεσα και στον Θέμη Μουμουλίδη για την ουσιαστική βοήθειά του.
Σας οφείλουμε ένα καρδιόβγαλτο <<ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ>> για την ευκαιρία που μας προσφέρατε! Ακόμα οφείλουμε μια <<ΣΥΓΝΩΜΗ>>για τις στιγμές που – όντας άνθρωποι- δεν καταφέραμε να παλέψουμε και να απαλλαχθούμε από τις αδυναμίες μας.
Κυρίως , όμως σας οφείλουμε το γεγονός ότι εφοδιάσαμε τους εαυτούς μας με αξίες και ιδανικά, που θα λειτουργήσουν αποφασιστικά, ώστε να αποτραπούν παρόμοιες καταστάσεις με αυτήν που παρουσιάζεται στο θεατρικό. Τόσο εμείς, όσο και εσείς δοκιμάσαμε τα όρια μας, και το συμπέρασμα που συνάγεται αβίαστα είναι πως τελικά <<ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΟΡΙΑ>>.
Ακόμη, μάθαμε πως όταν καταθέτεις ψυχή σε αυτό που κάνεις το αποτέλεσμα είναι ΑΨΟΓΟ.
Κάποια στιγμή μας είπατε πως για εσάς επιτυχία σημαίνει να καταφέρετε να αντιληφτεί έστω και ένα παιδί τις συνέπειες αυτών των καθεστώτων….. Μπορείτε να είστε σίγουρες πως έχετε καταφέρει κάτι πολύ περισσότερα…….
Κρατάμε λοιπόν όλα όσα ζήσαμε στο σεντούκι της καρδιάς μας, προικισμένοι με τα αποστάγματα και νοήματα της θεατρικής μας παράστασης, όντας πλέον σε θέση να ομολογήσουμε πως δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο. Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας, το κοινό που μας παρακολουθεί και όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέραιος πολιτισμός στον τόπο μας!
Χάρη σε εσάς φεύγουμε πλουσιότεροι!
Να είστε πάντα καλά!!!!!!!!!!!!
Με αγάπη , εκτίμηση και χιλιάδες απερίγραπτα συναισθήματα.
Η θεατρική ομάδα του 2ου ΓΕΛ Πτολεμαΐδας σχολ έτος 2015-2016
Με την σειρά μας εκ βάθους ψυχής θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τους μαθητές μας της θεατρικής ομάδας για την αξέχαστη εμπειρία ζωής που μας πρόσφεραν ,
πέρα από το γεγονός ότι μας έδωσαν την δυνατότητα να ανεβάσουμε μια εξαιρετική παράσταση, το ήθος τους, η ευγένεια της ψυχής τους , μας άφησαν άφωνες και εξαιρετικά συγκινημένες.
Ήταν από εκείνες τις στιγμές που αισθανθήκαμε υπερβολικά τυχερές που ασκούμε το λειτούργημα του εκπαιδευτικού.
Κοντογουλίδου Όλγα φιλόλογος
Στεφανίδου Κυριακή κοινωνιολόγος