Μέρος της ομιλίας στο συνέδριο του ΕλληνοΚαναδικού Κογκρέσου. Τορόντο Νοέμβριος 2016.
Ο ανιδιοτελής αγώνας για την αναγνώριση της Γενοκτονίας των προγόνων μας, η συνεχής προσπάθεια σε όλον τον πλανήτη χωρίς χρήματα, αποτελεί νίκη της ζωής έναντι του θανάτου, νίκη της Ελληνικότητας έναντι της βαρβαρότητας .
Αποτελεί μία ανθρώπινη και πολιτική στάση και πορεία, έναν μεγάλο και ειλικρινή διάλογο που έχουμε εδώ και χρόνια με έντιμες, δημοκρατικές και αγωνιστικές προσωπικότητες σε όλον τον κόσμο ακόμη και στην Τουρκία.
Οι αναγνωρίσεις, από εδώ τον Καναδά και τις γειτονικές ΉΠΑ, μέχρι την Αρμενία και τη Σουηδία και την Αυστραλία, είναι αποτέλεσμα της προσπάθειάς μας που έχει συνέπεια, ανιδιοτέλεια, σοβαρότητα, ειλικρίνεια, δεν διαπραγματεύεται ούτε αποσιωπά την αλήθεια, δεν καταναλώνει ούτε ευτελίζει το ζήτημα και συνεργάζεται μεταξύ των άλλων και με δημοκράτες Τούρκους που γνωρίζουν την πραγματικότητα.
Συνομιλήσαμε όλα αυτά τα χρόνια με ανθρώπους, μεταξύ των άλλων, όπως ο Τανέρ Ακσάμ, ο Ραγκίπ Ζαράκολου, ο Σαίτ Τσετίνογλου, συνεργαστήκαμε σε διεθνή συνέδρια και συναντήσεις, από το Γερεβάν, την Καβάλα, την Κατερίνη και την Αθήνα, μέχρι το Σικάγο, την Νέα Υόρκη και τη Στοκχόλμη, έγραψαν για εμάς και γράψαμε μαζί και κάναμε άλλα τόσα για την υπόθεση της Γενοκτονίας.
Οι αναγνωρίσεις της Γενοκτονίας στον Καναδά είναι ένα «φυσιολογικό» αποτέλεσμα όλων των παραπάνω, γιατί έρχεται η ώρα και η ιστορική στιγμή που πρέπει να βλέπεις τους καρπούς των αγώνων σου, να τους ζεις και να τους αγγίζεις.
Αυτά τα πετύχαμε γιατί έχουμε μαζί μας το Θεό και τους προγόνους μας, γιατί είμαστε με τη ζωή και την Ανάσταση, με τη μνήμη και την αναγνώριση, γιατί υπερασπιζόμαστε την Ελληνικότητα.
Αφήνουμε στη Φασιστική και Ναζιστική Τουρκία των δολοφόνων και στην χρεοκοπημένη Ελλάδα των υπονομευτών, των αρνητών και των θαυμαστών του Κεμάλ και του Αλή πασά τη βαρβαρότητα……
