Η Ελένη Δημοπούλου είναι η νέα καλλιτεχνική διευθύντρια του Δημοτικού Περιφερειακού Θεάτρου (ΔΗΠΕΘΕ) Κοζάνης, μετά και τη σχετική απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Κοζάνης, που πραγματοποιήθηκε σήμερα το μεσημέρι.
Διαβάστε πιο κάτω το βιογραφικό της κας Δημοπούλου, που μας εστάλη από τον Δήμο Κοζάνης:
Ελένη Δημοπούλου
Βασικό μέλος της Πειραματικής Σκηνής της “Τέχνης” από το 1987, η Ελένη Δημοπούλου μαθήτευσε σε ένα ουσιαστικό θέατρο όπου η δύναμη της συλλογικότητας πολλαπλασίαζε το αθροιστικό αποτέλεσμα της ατομικής συμμετοχής των καλλιτεχνών. Μετά από 37 συνεπή και πιστά χρόνια στο χώρο του θεάτρου υπηρέτησε την θεατρική τέχνη από όλες τις θέσεις (ηθοποιός, βοηθός σκηνοθέτη, καθηγήτρια υποκριτικής, καλλιτεχνική διευθύντρια, οργάνωση παραγωγής, ιδρύτρια νέων δυναμικών καλλιτεχνικών σχημάτων, επιμελήτρια σημαντικών θεατρικών δράσεων, οργάνωση σεμιναρίων, συντονίστρια θεατρικών φεστιβάλ κ.ά ). Απόκτησε την κατάλληλη εμπειρία και γνώση δίπλα σε σπουδαίους δασκάλους όπως ο Νικηφόρος Παπανδρέου, ο Νίκος Χουρμουζιάδης, ο Απόστολος Βέττας, η Ρούλα Πατεράκη, κ.ά. Παράλληλα ακολούθησε τις σύγχρονες θεατρικές ανησυχίες και τάσεις νέων σκηνοθετών καθώς υπήρξε συντελεστής παραστάσεων που άφησαν ένα «καθαρό» στίγμα στην διαμόρφωση της νεωτερικότητας της θεατρικής Τέχνης. Εργάστηκε με πολύ νέους δραματουργούς και σκηνοθέτες που αντιστέκονται στο δυσμενές καλλιτεχνικό κλίμα της εποχής μας και ξεχωρίζουν για την ποιότητα των προτάσεών τους, όπως η Ελένη Ευθυμίου, η Σοφία Ευτυχιάδου, η Χριστίνα Χατζηβασιλείου, ο Γιάννης Μόσχος, ο Γιάννης Καλαβριανός, η Δήμητρα Χουμέτη κ.ά.
Είναι παντρεμένη με τρία παιδιά. Κάτοικος Θεσσαλονίκης που τώρα επιθυμεί κάνει την πόλη της Κοζάνης το δεύτερο σπίτι της.
Εργάζεται στο χώρο των Τεχνών από τότε που γνωρίζει τον εαυτό της. Έχει μεγάλη εμπειρία και γνώσεις γύρω από την “εφεύρεση “, την υλοποίηση και τον συντονισμό δράσεων που αφορούν την πόλη και τους κατοίκους της. Το έργο που έχει καταθέσει όλα αυτά τα χρόνια κατέχει μια αρκετά σημαντική και αξιόλογη θέση. Τέλος η συνεχής και αδιάλειπτη συνεργασία της με νέους καλλιτέχνες την βοηθάει να είναι ενήμερη και ανοιχτή σε νέες καλλιτεχνικές αναζητήσεις.
Οραματίζεται ένα θέατρο άμεσο, ζεστό, οικείο, αληθινό και παράλληλα ανήσυχο, ασυνήθιστο, δυναμικό. Ένα θέατρο που βρίσκεται εκεί που γεννιούνται οι καλές και θετικές σκέψεις, που διεκδικεί τη θέση του στα σύγχρονα καλλιτεχνικά γεγονότα της εποχής του και ταυτόχρονα εκπροσωπεί το γενέθλιο τόπο του.
