‘-Γεια σου, Κάκκο. Ντ’ εφτάς;
-Τσιπ καλά, Γιάννε. Τσιπ καλά! Είδες, Γιάννε, που έμαθα κι εγώ με τον καιρό λίγα ποντιακά;
-Έμαθες, Κάκκο και μπράβο σου. Η Πτολεμαΐδα είναι χωνευτήρι, Κάκκο. Πολλοί πολιτισμοί. Όλοι μαζί. Και ιδιώματα πολλά. Και όλοι, τσάτρα – πάτρα κάτι ξέρουν να μιλήσουν απ’ τη διάλεκτο των άλλων. Από το άλλο ιδίωμα.
-Καλό είν’ αυτό, Γιάννε. Πολύ καλό! Άαα, να κι ο Χάμπος. Καφέ ήπιες, Γιάννε;
-Όχι. Όχι, Κάκκο. Σας περίμενα για. Πετράκη…τρεις καφέδες σε παρακαλώ. Έλα, Χάμπο.
-Γεια χαρά σας. Ντ’ εφτάτε;
-Αυτό λέγαμε με τον Κάκκο. Πως όλοι, λίγο – πολύ, κάτι ξέρουμε απ’ τη διάλεκτο του άλλου. Το ιδίωμα ας πούμε.
-Έεε, βέβαια – βέβαια, αλλά εμένα, Γιάννε, κάτι άλλο με απασχολεί. Εδώ και μέρες μάλιστα.
-Τι βρε,Χάμπο. Εμείς το ξέρουμε λες;
-Αλοίμονο αν δε το ξέρετε, Γιάννε. Αυτό ακριβώς Θέλω να σας πω. Είναι κάτι που το ξέρουμε όλοι μας. Είναι σοβαρό. Μάλιστα πολύ σοβαρό. Όμως δε το συζητάμε. Τουλάχιστον όχι όσο θα άξιζε η σοβαρότητά του.
-Δηλαδή, τώρα σα να κατάλαβα, Χάμπο. Μάλλον ξέρω γιατί μιλάς. Να μαντέψω;
-Για μάντεψε, βρε Γιάννε, και θα αναθαρρήσω αν το βρεις. Γιατί αλλιώς…
-Για το λιγνίτη δε λες; Για το 2028 που λιγνίτης “καπούτ”. Κατά τα λεγόμενα τουλάχιστον…
-Σωστά, Γιάννε. Εγώ τ’ άκουσα και…θορυβήθηκα!
-Έεε, καλά, βρε Χάμπο. Εγώ από το λίγο που παρακολουθώ και δηλώσεις γίναν από αρμόδιους και το δουλεύουν το θέμα…
-Ναι, βρε Κάκκο. Δε λέω, αλλά πάλι όχι όσο του αξίζει. Όχι απ’ τον πολύ τον κόσμο. Πιο πολύ μιλάμε για το Voice παρά για το λιγνίτη και τους εργαζόμενους. Γιατί;
-Τώρα, Χάμπο, θα κάνω τον έξυπνο φοβάμαι, αλλά επειδή το θέμα αυτό…”πως αντιδρά ο κόσμος στα γεγονότα” με απασχολούσε πάντα…
-Λοιπόν – λοιπόν; Κατέληξες κάπου, Γιάννε;
-Κατέληξα, Κάκκο. Κατέληξα. Μπορεί και να κάνω λάθος, αλλά θα πω τη γνώμη μου.
-Για πες, βρε Γιάννε, ψοφάω να καταλάβω κάτι…
-Ας πούμε, Χάμπο, συμβαίνει ένα γεγονός. Παράδειγμα σε λέω, πάει στο X FACTOR μία Πτολεμαϊδιώτισα και τα φέρνει έτσι και κόβεται. Την άλλη μέρα σ’ αυτό το ασήμαντο αντικειμενικά θέμα, όλοι θα έχουν άποψη. Και γιατί κόπηκε; Και είπε είμαι απ’ την Κοζάνη. Και γιατί είπε είμαι απ’ την Κοζάνη και όχι απ’ την Πτολεμαΐδα. Μήπως ντρέπεται;
-Ναι, έχεις δίκιο. Τι γεγονός, αυτό έγινε!
-Έγινε, Κάκκο. Έγινε. Τώρα, ας πούμε γίνεται κάτι πιο σοβαρό. Μια απεργία. Ένας νέος φόρος. Τότε μιλάει ο κόσμος πάλι, αλλά όχι και σα την περίπτωση της Πτολεμαϊδιώτισας.
-Ναι, Γιάννε. Κάτι τέτοιο πιο σοβαρό, απ’ έξω – απ’ έξω το σχολιάζουν.
-Σωστά. Κι άμα γίνει κάτι πολύ σοβαρό. Μα πολύ. Ας πούμε όταν έγινε λευκός ο Μάικλ Τζάκσον. Όταν έπεσε το τείχος του Βερολίνου, όταν σου λένε πως ο λιγνίτης θα σταματήσει το 2028, τότε ξέρετε τι παθαΙνει ο κόσμος;
-Τι, Γιάννε, για πες;
-Τότε, Χάμπο, ο κόσμος, σα να παθαίνει ένα σοκ, βουβαίνεται. Βουβαίνεται ο κόσμος τότε!