Με τίτλο “Τα ελληνικά κρασιά επιστρέφουν στις ρίζες του” η Florence Fabricant, δημοσιογράφος των N.Y.Times, εξερευνεί τις δυνατότητες των ελληνικών αυτόχθονων ποικιλιών και τις δυνατότητες τους στην διεθνή αγορά.
2016 xinomavro, από το Hedgehog Vineyard, βγήκε στην κορυφή.
Διαβάστε το σχετικό άρθρο: Εκπληκτικά ταννικά κόκκινα κρασιά με ενέργεια και ισορροπία από την Ελλάδα
Αυτή η γευσιγνωσία κρασιού κάλυπτε μόνο κρασιά φτιαγμένα από αυτόχθονα σταφύλια, κυρίως xinomavro (zee-no-MAHV-ro), το σταφύλι που χρησιμοποιήθηκε για να γίνει το κρασί Alpha Estate. Είναι ένα όνομα που πρέπει να γίνει όλο και πιο οικείο στους λάτρεις του κρασιού που είναι πρόθυμοι να εξερευνήσουν τα κρασιά της Ελλάδας.
Ενώ οι κορυφαίοι Έλληνες οινοπαραγωγοί ασχολούνται με την καλλιέργεια διεθνών ποικιλιών όπως το Merlot και το Sauvignon Blanc, ο προβολέας αρχίζει να λάμπει σε μερικές από τις εκατοντάδες των ιθαγενών σταφυλιών της χώρας, πολλές από τις οποίες πιθανότατα υπήρχαν από τις μέρες του Ομήρου.
Ο Άγγελος Ιατρίδης, ένας από τους ιδιοκτήτες και οινοπαραγωγός του Alpha Estate, τον οποίο συνάντησα κατά τη διάρκεια μιας επίσκεψης στην Μακεδονία και σε πολλά από τα οινοποιεία της περιοχής φέτος, είναι πεπεισμένος για την αξία των ελληνικών ποικιλιών και ελπίζει ότι ο υπόλοιπος κόσμος του κρασιού θα έρθει γύρω αυτό. “Το Ξινόμαυρο είναι πολύ σημαντικό”, είπε. “Πρέπει να κατανοήσουμε την καθαρότητα αυτών των ποικιλιών και να μάθουμε γι ‘αυτά”.
“Είναι ένα trade-off όσον αφορά τη δημοσιότητα των ελληνικών κρασιών”, είπε. “Είναι ζήτημα ποιος, εκτός της Ελλάδας, θα αγόραζε ξινόμαυρο αντί για merlot;”
Στη δεκαετία του 1980, οι εξαγωγές ελληνικών κρασιών ανέβηκαν μετά από δεκαετίες στις σκιές. Η κακή ρετσίνα, η γεύση της ρητίνης, δεν βοήθησε τη φήμη του κρασιού της Ελλάδας. Νέοι Έλληνες οινοπαραγωγοί με εμπειρίες από την την διεθνή αγορά, τοποθέτησαν γνωστές ευρωπαϊκές ποικιλίες όπως το Merlot και το Sauvignon Blanc, συχνά σε χαρμάνια, προσφέροντας ένα “λούστρο” εξοικειωμένο με τους καταναλωτές που δεν είχαν ιδέα τι να περιμένουν από ένα μπουκάλι ασύρτικο ή λημνιό.
Ορισμένα κρασιά είναι 100 τοις εκατό γαλλικές ποικιλίες, και κερδίζουν βραβεία σε διεθνείς εκθέσεις οίνου. Ο Michel Rolland, Γάλλος σύμβουλος οίνου, ο οποίος είναι γνωστός ότι ευνοεί δυνατά, φρουτώδη κρασιά, έχει συμβουλέψει μερικούς από τους οινοπαραγωγούς που προτιμούν κρασιά από διεθνείς ποικιλίες.
Σε αρκετές περιπτώσεις κατά τη διάρκεια του πρόσφατου ταξιδιού μου στην Ελλάδα, δοκιμάσαμε λευκά από ασύρτικο, ένα σταφύλι αυτόχθονο στο νησί της Σαντορίνης που έχει γίνει γνωστό εκτός Ελλάδας. Πολλά ασύρτικα αναμειγνύονται με Sauvignon blanc, αλλά προτιμώ εκείνα, χωρίς το γαλλικό σταφύλι. Είχαν περισσότερο χαρακτήρα και πλούτο, ισορροπημένα με αναζωογονητική κιτρώδη οξύτητα. Όπως είπε ένας wine-loving Έλληνας φίλος στο δείπνο στην Αθήνα, “το καθαρό ασύρτικο είναι το καλύτερο λευκό κρασί στην Ελλάδα”.
Σε όλη την Ελλάδα, σταφύλια καλλιεργούνται και το κρασί παράγεται σχεδόν σε κάθε περιοχή, συμπεριλαμβανομένων των νησιών, με περίπου 152 εκατομμύρια acres αμπελώνων(615 εκ. στρέμματα) φυτεύονται κυρίως με αυτόχθονες ποικιλίες. Νέος σεβασμός αποδίδεται σε αυτά τα ιθαγενή σταφύλια σε όλες τις σημαντικές εξαγωγικές αγορές, οι οποίες αντιπροσωπεύουν μόλις το 13% της παραγωγής, αλλά ανέρχονται σε αξία περίπου 82,6 εκατ. Ευρώ (περίπου 91 εκατ. Δολάρια).
Είναι μια αντίδραση στην παγκόσμια τυποποίηση των οίνων με γνωστές ποικιλίες σταφυλιών. Μετά την γευστική δοκιμή, ήταν σαφές ότι πολλά από τα κρασιά εξέφραζαν το terroir της περιοχής τους και μπορούσαν να προσελκύσουν τον κόσμο του κρασιού που όλο και περισσότερο ενδιαφέρεται να ανακαλύψει αυτά τα χαρακτηριστικά και τις παραδόσεις.
Τώρα κρασιά που παράγονται από ελληνικά σταφύλια, σε φιάλες με φελλό και βιδωτά καπάκια, γεμίζουν τα δοχεία και τα ράφια των εστιατορίων στην Αθήνα, σε μαγνητικά νησιά όπως η Μύκονος και η Σαντορίνη, και αλλού στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Στο οινοποιείο, ένα υπέροχο κτίριο με κόκκινη terra cotta, έχει εγκαταστήσει ένα σύστημα ανανέωσης του αέρα στα υπόγεια κελάρια τρεις φορές την ημέρα και έχει πέτρες κάτω από τα βαρέλια για να βοηθήσει στον έλεγχο της υγρασίας. Η βιωσιμότητα είναι στο επίκεντρο. Το 65% της ενέργειας που χρησιμοποιείται από το οινοποιείο είναι ηλιακή. Το κτήμα δεν εφαρμόζει χημικές ουσίες στους αμπελώνες ούτε τις χρησιμοποιεί κατά τη διάρκεια της οινοποίησης για να παράγει το γεμάτο αλλά κομψό κόκκινο ξινόμαυρο ή άλλα κρασιά, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που παράγονται από γαλλικά σταφύλια όπως το Syrah.
Το οινοποιείο είναι τυχερό που βρίσκεται σε ένα μικροκλίμα που απολαμβάνει αρκετά σταθερούς καιρούς με δροσερές νύχτες, δύο μεγάλες λίμνες κοντά για να καταπραΰνουν τη θερινή θερμότητα της Μακεδονίας και τις ξηρές συνθήκες καθώς ωριμάζουν τα σταφύλια – συνθήκες που εξασφαλίζουν καλή οξύτητα για τα κρασιά.
Αλλά ο κ. Ιατρίδης δεν παίρνει τίποτα ως δεδομένο. “Πολλά από τα ελληνικά σταφύλια υπάρχουν εδώ και χιλιάδες χρόνια, μέσα από κλιματικές διακυμάνσεις που τα ανάγκασαν να προσαρμοστούν”, ανέφερε. “Μπορεί να τα καταστήσει κατάλληλα για τις καιρικές συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι αμπελοκαλλιεργητές τώρα”.
Greek Wines Get Back to Their Roots
Πηγή: krasiagr.com
