Έφηβοι λόγοι: Οι πιο πολλοί πεθαίνουνε… μες στις μικρές τους έγνοιες, εμπνευσμένο από την ποιητική συλλογή του Χ. Τουμανίδη «Πάνω σε μια χορδή»

Τι είναι οι έφηβοι λόγοι; Είναι οι σκέψεις και τα όνειρα των εφήβων του σήμερα, όσα τους πληγώνουν κι όσα τους γεμίζουν ελπίδα. Είναι οι στίχοι, τα πεζά κείμενα, τα σκίτσα και τα συνθήματα τους. Σ’ αυτήν εδώ τη στήλη, λοιπόν, οι μαθητές του 1^ου Γυμνασίου Πτολεμαΐδας τολμούν και τα παρουσιάζουν.

Οι πιο πολλοί πεθαίνουνε… μες στις μικρές τους έγνοιες

(Ο παραπάνω στίχος προέρχεται από την ποιητική συλλογή του Χρήστου Τουμανίδη, Πάνω σε μια χορδή. Το κείμενο που ακολουθεί είναι εμπνευσμένο από τον συγκεκριμένο στίχο)

Τα χρόνια σαν περάσουν δεν ξαναγυρνάνε πίσω. Δεν υπάρχει επιστροφή. Δεν μπορείς ν’ αλλάξεις το παρελθόν, όσο κι αν το επιθυμείς. Προχωράς γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχει επιστροφή. Κι ωστόσο, ενώ γνωρίζεις ότι έχεις μόνο μια ευκαιρία, γιατί την χαραμίζεις; Γιατί δεν κάνεις αυτήν την μοναδική ευκαιρία να αξίζει; Δεν το καταλαβαίνεις μέχρι να είναι αργά για να αλλάξεις κάτι.

Άκουσέ με και μένα που έχω ζήσει αρκετά, ώστε να γνωρίζω τι είναι η ζωή και πώς τα φέρνει καμιά φορά. Είμαι 80 χρονών, τα έφαγα τα ψωμιά μου και όμως βλέπω τη νέα γενιά και τρομάζω. Τρομάζω γιατί εγκαταλείπει τα όνειρά της, τα αφήνει να γίνονται σφυρίγματα τρένων που απομακρύνονται. Λένε πως δεν μπορούν να κάνουν αλλιώς. Αυτά είναι δικαιολογίες.

Έζησα πόλεμο και κατοχή, αλλά αυτό δε με εμπόδισε να ονειρεύομαι και να προσπαθώ να πετύχω τους στόχους μου. Στενοχωριέμαι να βλέπω τους νέους να ταλαιπωρούνται και να βασανίζονται για να επιβιώσουν. Εμείς περάσαμε τόσα και επιζήσαμε και αυτοί πεθαίνουν μες στις μικρές τους έγνοιες.

Παιδιά μου, θα σας δώσω μια συμβουλή και να την ακούσετε: ό,τι και να γίνει μην εγκαταλείψετε τα όνειρα και τους στόχους σας. Θα ζήσετε μια φορά μόνο και δε θα μπορείτε να αλλάξετε ό,τι έχετε κάνει. Μην αφήσετε τον εαυτό σας να ζήσει μέσα στη μιζέρια. Και το κυριότερο: Ζήστε!