Τι είναι οι έφηβοι λόγοι; Είναι οι σκέψεις και τα όνειρα των εφήβων του σήμερα, όσα τους πληγώνουν κι όσα τους γεμίζουν ελπίδα. Είναι οι στίχοι, τα πεζά κείμενα, τα σκίτσα και τα συνθήματα τους. Σ’ αυτήν εδώ τη στήλη, λοιπόν, οι μαθητές του 1ου Γυμνασίου Πτολεμαΐδας τολμούν και τα παρουσιάζουν.
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα παιδί που τον έλεγαν Πέτρο. Ήταν 15 χρονών και ζούσε με την πλούσια οικογένειά του. Οι γονείς του ήταν στρατιωτικοί και χρειάστηκε να μετακομίσουν σε μια πόλη, όπου υπήρχε πολλή φτώχεια.
Εκεί ήταν πολύ δύσκολα για τον Πέτρο. Δεν είχε τίποτα που να του άρεζε και να τον ενδιέφερε. Πήγε σε ένα σχολείο, στο οποίο φοιτούσαν πολύ φτωχοί μαθητές. Υπήρχε κι ένα παιδί, ο Σάκης, με ειδικές ανάγκες, αλλά πανέξυπνο και καλόκαρδο. Είχε πάρει πολλά βραβεία σε διάφορους διαγωνισμούς.
Την πρώτη μέρα ο Πέτρος πήγε στο σχολείο και κοιτούσε όλους τους συμμαθητές του με μισό μάτι. Όταν πήγαιναν να του μιλήσουν, αυτός έφευγε. Τη δεύτερη μέρα στο σχολείο ο Σάκης ζήτησε από τη μητέρα του να του φτιάξει ένα κέικ και να το μοιραστεί με τον Πέτρο. Όταν τον πλησίασε για να του δώσει το κέικ, εκείνος έφυγε γρήγορα. Τότε ο Σάκης τον ακολούθησε με το αναπηρικό καροτσάκι. Όταν τον έφτασε, του είπε να σταματήσει, για να του πει κάτι σημαντικό. Ο Πέτρος γύρισε νευριασμένος. Αμέσως ο Σάκης του έδωσε ένα κομμάτι κέικ και ο Πέτρος του απάντησε απότομα, «Δεν πρόκειται να φάω αυτό το σκουπίδι. Θες να πάθω τίποτα;». Ο Σάκης τον κοίταξε με βουρκωμένα μάτια και του ζήτησε συγγνώμη. Κατέβασε το κεφάλι, γύρισε σιγά σιγά πίσω και πήγε στην τάξη.
Όταν χτύπησε το κουδούνι, ο Σάκης έφυγε για το σπίτι του. Στην επιστροφή είδε ένα αυτοκίνητο που κατευθυνόταν με μεγάλη ταχύτητα προς τον Πέτρο. Αμέσως έφτασε τον Πέτρο και τον έσπρωξε στην άκρη του δρόμου. Ο Πέτρος ξαφνιασμένος γύρισε και είδε ότι ο Σάκης ήταν στη μέση του δρόμου, πεσμένος με αίματα στο κεφάλι. Έτρεξε γρήγορα, κάλεσε ταξί και τον συνόδευσε στο νοσοκομείο. Τον άφησε στους γιατρούς, πήρε τηλέφωνο κι ενημέρωσε τόσο τους δικούς του γονείς του όσο και τους γονείς του Σάκη.
Δυστυχώς, μετά από λίγες μέρες και πάρα τις προσπάθειες των γιατρών, ο Σάκης άφησε την τελευταία του πνοή και από εκείνη τη στιγμή ο Πέτρος ζούσε ένα μαρτύριο. Συνεχώς έλεγε από μέσα του, «Μου έσωσε τη ζωή, μου έσωσε τη ζωή…» κι έκλαιγε ασταμάτητα.
Ένα βράδυ εμφανίστηκε στον ύπνο του ο Σάκης και του είπε, «Πέτρο, από την πρώτη στιγμή που σε είδα, ήθελα να γίνουμε φίλοι! Θέλω να μου κάνεις μια χάρη. Από εδώ και πέρα να βοηθάς κάθε άνθρωπο και να μην τον κρίνεις από τον πλούτο που έχει, την ομορφιά, το χρώμα του δέρματος και την αναπηρία του». Ο Πέτρος ξύπνησε τρομαγμένος και είδε στο κομοδίνο του το κομμάτι κέικ, που του είχε προσφέρει ο Σάκης. Ο Πέτρος αποφάσισε ότι θα τηρεί αυτό που του ζήτησε ο Σάκης. Από τότε ο Πέτρος βοηθάει κάθε άνθρωπο ανεξάρτητα από την εμφάνιση ή τις δυνατότητες που έχει. Οι γονείς του Σάκη έγιναν πολύ καλοί φίλοι με τους γονείς του Πέτρου κι έτσι έζησαν αυτοί καλά κι εμείς… καλύτερα.
Κυριακή Παπαδοπούλου
Μαθήτρια της Γ΄ τάξης
του 1ου Γυμνασίου Πτολεμαΐδας