Εδώ Πολυτεχνείο – Γράφει ο Γιώργος Χατζηπαυλίδης

Τον Νοέμβριο του 1973 η νέα γενιά πήρε την σκυτάλη από τους παλαιότερους και έγραψε το δικό της κομμάτι στην ιστορία των αγώνων του λαού μας για την ελευθερία. Οι συνθήκες όμως έχουν αλλάξει από τότε.. Ζούμε πλέον στην Ελλάδα της κλισέ φράσης: «Δεν είσαι αυτός που θα βγάλει το φίδι από την τρύπα». Για αυτό στην Ελλάδα το φίδι είναι ακόμα εκεί μέσα.
Εν έτη 2019 υπάρχουν ακόμα κάποιοι οι οποίοι προσπαθούν να αποδείξουν ότι αυτά τα γεγονότα δεν είναι πραγματικά και αποτελούν δημιούργημα επιστημονικής φαντασίας. Χρησιμοποιούν ακραίες φράσεις όπως: «Πού είναι οι νεκροί;». Ας τελειώνουμε με την πλάκα. Δεν μπορεί στον βωμό της μικροπολιτικής και του λαϊκισμού να χτίζεται ένα νέο αφήγημα που στρεβλώνει τα πραγματικά γεγονότα. Και νεκροί υπήρχαν και βασανισμοί υπήρχαν και φυλακίσεις υπήρχαν. Μιλάνε πολλοί με απαξιωτικό τρόπο για την γενιά του πολυτεχνείου. Θέλω να τους θυμίσω ότι είναι άλλο τι έκαναν κάποιοι από εκείνη την γενιά και άλλο τι συνέβη πραγματικά μέσα στο Πολυτεχνείο και πως αυτό σηματοδότησε τις εξελίξεις που είχε ως αποτέλεσμα την πτώση της δικτατορίας. Το Πολυτεχνείο δεν ήταν εξέγερση του κτιρίου. Ήταν ο ξεσηκωμός μίας ολόκληρης γενιάς, μιας γενιάς που δεν φοβήθηκε να αμφισβητήσει. Μιας γενιάς που θυσίασε την ζωή της για την ελευθερία και σε αυτούς οφείλουμε ακόμα και σήμερα την δημοκρατία που έχει πλέον ισχυρά θεμέλια στην Ελλάδα. Γιατί πολύ απλά, η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν είναι μόνο ένα σπουδαίο πολιτικό γεγονός που ανήκει κάπου στο μακρινό παρελθόν της πατρίδας μας. Είναι ο αγώνας της γενιάς του αντιδικτατορικού αγώνα και του 114 για δημοκρατία, ελευθερία και κοινωνική πρόοδο. Μιας γενιάς που – φυσικά με τα λάθη και τις αστοχίες της – κατάφερε πολλά, στο δρόμο για μια πιο δίκαιη κοινωνία.
Σήμερα λοιπόν η ακροδεξιά παρελαύνει για ακόμα μια φορά από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και μιλάει για εκείνους τους«αλήτες». Όμως η ιστορία έχει αποδείξει ότι οι φιλήσυχοι πολίτες αυτής της χώρας δεν άλλαξαν ποτέ την πορεία της. Μήπως ήρθε η ώρα να πιστέψουμε σε αυτούς τους αλήτες; Υποχρέωση μας είναι όχι απλά να διατηρήσουμε στην μνήμη μας τους αγώνες για την δημοκρατία, αλλά και να την υπερασπιστούμε απέναντι στον αναθεωρητισμό και την ιστορική παλινόρθωση χουντικών ιδεών και πρακτικών. Ο αγώνας για την Δημοκρατία είναι διαρκής και ως εκ τούτου πάντα επίκαιρος!
Χατζηπαυλίδης Γιώργος
Φοιτητής του τμήματός Διεθνών Ευρωπαϊκών και Οικονομικών Σπουδών του Παν. Δυτ. Μακεδονίας