Η Δέσποινα Γιώβη ξεκίνησε να παίζει χαντ-μπολ από το Διγενή Ακρίτα από πολύ μικρή ηλικία και στη συνέχεια για αρκετά χρόνια αγωνιζόταν με τα χρώματα του Αρίωνα.
Ήταν πάντα από τις καλύτερες παίκτριες και σε κάθε αγώνα έδινε το καλύτερο της εαυτό για το καλό της ομάδας και πανηγύρισε μαζί της πολλές επιτυχίες.
Επίσης ο χαρακτήρας της την έκανε να είναι και από τις πιο αγαπητές παίκτριες στην ομάδα της.
Πέρσι στην Α1 έκανε ορισμένες φανταστικές εμφανίσεις και έτσι ήταν φυσιολογικό να κινήσει το ενδιαφέρον πολλών ομάδων ειδικά από τη στιγμή που ο Αρίων υποβιβάστηκε.
Τελικά αυτός που τη κέρδισε (και σίγουρα θα βγει και αυτός κερδισμένος) ήταν ο Άρης Θεσσαλονίκης και έτσι από τη νέα χρονιά η όμορφη Δέσποινα θα αγωνίζεται με την ομάδα του Θεού του Πολέμου.
Τη συναντήσαμε πριν μερικές μέρες και μας μίλησε για τη περσινή χρονιά όσο και για τα σχέδια της από εδώ και πέρα:
Ερ.: Δέσποινα η περσινή χρονιά ήταν μια περίεργη χρονιά που χρειαζόταν πολύ θέληση, κόπο και όρεξη για να συνδυάσεις χαντ-μπολ και μαθήματα όντας στη Γ΄ Λυκείου. Μίλησε μας λίγο για αυτή.
Δ.Γ: Όντας η χρονιά ήταν δύσκολη. Προσπάθησα να συνδυάσω σχολείο, φρονιστήριο και χάντ-μπολ και σίγουρα δεν μπορούσα να κάνω όλες τις προπονήσεις που έκανε η ομάδα. Έκανα μόνο 3 από τις 5 προπονήσεις αρχικά, στη συνέχεια το μείωσα στις 2 και μετά το Μάρτιο σταμάτησα εντελώς και αφοσιώθηκα στο διάβασμα.
Στην αρχή πήγαινα καλά έχοντας τα «αποθέματα» της προηγούμενης χρονιάς αλλά μετά τον Ιανουάριο ένιωθα τις δυνάμεις μου να με εγκαταλείπουν με αποτέλεσμα να μη μπορώ να βοηθήσω καθόλου στα τελευταία παιχνίδια αλλά και στη τελική φάση Νεανίδων που πήρε μέρος η ομάδα.
Τη νέα χρονιά ευελπιστώ να διορθωθούν τα πράγματα και να γίνω ξανά η αθλήτρια που ήμουν πάντα.
Ερ.: Τελικά το διάβασμα απέφερε καρπούς;
Δ.Γ: Για το διάβασμα και για τις δυνατότητες μου τα πήγα πολύ καλά, ξεπέρασα τον εαυτό μου αφού δεν ήμουν η μαθήτρια που όλα τα χρόνια διάβαζα όλη τη μέρα. Φέτος προσπάθησα να το κάνω αλλά δεν μπορείς από τη μια στιγμή στην άλλη να φτάσεις κάποιον που το έκανε όλα τα χρόνια.
Στόχος μου τελικά ήταν να ξεπεράσω τον εαυτό μου, όπως ανέφερα, το κατάφερα αυτό έχει σημασία και νομίζω ότι τα αποτελέσματα θα με δικαιώσουν.
Ερ.: Η ομάδα του Αρίων τελικά «δίκαια» υποβιβάστηκε;; Ήταν τόσο αδύναμη;;
Δ.Γ.: Αδύναμη δεν μπορώ να μας χαρακτηρίσω αφού οι προπονήσεις μας ήταν δυνατές όπως κάνουν ομάδες μεγαλύτερης κλίμακας αλλά αυτές είχαν και την εμπειρία που όπως αποδείχθηκε εμείς δεν είχαμε.
Ερ.: Πέρα από την εμπειρία τι άλλο πιστεύεις ότι έλειψε από την ομάδα σου;
Δ.Γ.: Έχει αποδειχθεί πως στο ελληνικό πρωτάθλημα η ξένη ή οι ξένες αθλήτριες κάνουν τη διαφορά αφού έχουν εμπειρίες και βιώματα από καλύτερα πρωταθλήματα. Έτσι σίγουρα βοηθάνε μια ομάδα να ανέβει ένα σκαλί παραπάνω.
Εμείς δεν το είχαμε ήμασταν μια αμιγώς ελληνική και πολύ νεανική ομάδα που δεν μας βοηθούσε και ο σωματότυπός μας αφού ήμασταν σχετικά μια κοντή ομάδα σε αντίθεση με τις περισσότερες στην Α1.
Έτσι όλα αυτά και σε συνδυασμό με τον νεαρό της ηλικίας μας έφεραν τον υποβιβασμό.
Γιατί τελικά καλός ο ενθουσιασμός αλλά από μόνος του δεν φτάνει όπως αποδείχθηκε.
Ερ.: Πιστεύεις ότι η ομάδα έχει τις δυνατότητες να επανέλθει άμεσα στην Α1;
Δ.Γ.: Νομίζω ότι για να γίνει αυτό δεν φτάνει μόνο η δουλειά και οι αθλήτριες αλλά χρειάζεται και μια ισχυρή διοίκηση για να διεκδικήσει η ομάδα πάλι την άνοδο. Γιατί το να τρέχει μόνο ένας άνθρωπος για όλα δεν αρκεί αλλά δεν φτάνει κιόλας.
Ερ.: Ο Αρίων μπορεί να υποβιβάστηκε αλλά η Δέσποινα Γιώβη θα συνεχίσει να κοσμεί τα γήπεδα της Α1 και αυτό γιατί ήρθε η μεταγραφή στον Άρη. Μίλησε μας λίγο για αυτό.
Δ.Γ.: Όλα ξεκίνησαν όταν δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από τον προπονητή του Άρη Ευθύμη Πιπελίδη ο οποίος μου εξέφρασε τον ενδιαφέρον να πάω στην ομάδα του.
Συζήτησα μαζί του, μου ανέλυσε τις σκέψεις του για την ομάδα, τι ήθελε να κάνει, μου ανέλυσε τα σχέδια και τι ήθελε από εμένα. Όλα αυτά σε σχέση με κάποια πράγματα που μου πρόσφερε η ομάδα με έκαναν να νιώσω ασφάλεια να τους εμπιστευτώ και να αποφασίσω να πάω να παίξω στον Άρη. Νιώθω σίγουρη για την επιλογή μου, πως όλα θα πάνε καλά και πως αυτή είναι μια δικαίωση των προσπαθειών μου όλα αυτά τα χρόνια.
Ερ.: Πιστεύεις ότι η περσινή σου εμπειρία από την Α1 θα συντελέσει να παρουσιαστείς ακόμα πιο έτοιμη φέτος και να βοηθήσεις τον Άρη που είναι και αυτός νεοφώτιστος;
Δ.Γ.: Σίγουρα θα βοηθήσει αφού πλέον ξέρω πως αγωνίζονται οι ομάδες στην Α1 και εγώ θα προσπαθήσω να δώσω το 100% στη νέα μου ομάδα για να πετύχει τους στόχους της. Φέτος είμαι πιο έμπειρη όσο μπορώ κανείς να το πει αυτό και έτσι σίγουρα θα προσφέρω περισσότερα.
Ερ.: Τι γνωρίζεις για τη νέα σου ομάδα:
Δ.Γ.: Ξέρω ότι έχει ενισχυθεί πάρα πολύ με έμπειρες αθλήτριες, έχει πάρει τη Ταϊρίδου που είναι και από τη Πτολεμαΐδα, τη γνωρίζω από τον Αμύντα και το σημαντικότερο είναι μια από τις κορυφαίες τερματοφύλακες που σίγουρα χρειάζεται μια ομάδα. Γιατί είναι μια θέση πολύ νευραλγική σε κάθε σύλλογο και μια ομάδα εξαρτάται πολύ από αυτόν;
Ερ.: Ο Αρίων πλέον αποτελεί παρελθόν. Νιώθεις την ανάγκη να ευχαριστήσεις κάποιον ή κάποιους;
Δ.Γ.: Σίγουρα ότι έγινα το οφείλω καταρχάς στη συνένωση του Διγενή Ακρίτα που ξεκίνησα και του Αρίωνα. Έτσι θέλω να ευχαριστήσω αρχικά το πρώτο μου προπονητή του Γιάννη Παπουλίδη που μας «μάζεψε» από τα Δημοτικά και μας έφτασε σε ένα πολύ καλό σημείο για να μας «δώσει» στον επόμενο που ήταν ο Βακάλης Σωκράτης που με την εμπειρία του μας έδωσε και άλλα στοιχεία στο παιχνίδι μας.
Άρα ότι έγινα το οφείλω σε αυτούς. Επίσης ευχαριστώ τη διοίκηση και το κ. Τσερέπη που ήταν συνέχεια κοντά μας και δεν στάθηκε εμπόδιο στη μεταγραφή μου.
Ερ.: Αθλητισμός σπουδές φοιτητική ζωή . Εύκολος συνδυασμός;
Δ.Γ.: Σίγουρα άλλο είναι να διαβάσεις για να περάσεις και άλλο να διαβάζεις σε μια σχολή. Εκεί μαθαίνεις να κάνεις ποιοτικότερο και όχι ποσοτικό διάβασμα και έτσι θα μπορέσω να δώσω περισσότερα πράγματα στο χαντ-μπολ και να πάω όσο πιο ψηλά γίνεται.
Από εκεί και μετά η φοιτητική ζωή που πολλά παιδιά καρτερούν να ζήσουν έχω να πω πως επειδή αγαπώ πολύ τον αθλητισμό ο μοναδικός μου σκοπός είναι να αθλούμαι και να βρίσκομαι στα γήπεδα. Προτιμώ να θυσιάσω τα φοιτητική ζωή για να κάνω κάτι καλύτερο σε αυτό που αγαπώ. Νιώθω πως μόνο κερδισμένη θα μπορώ να βγω.
Ερ.: Είσαι μια όμορφη αθλήτρια. Πολλοί όμως θεωρούν πως όλες οι αθλήτριες χάνουν πολύ από τη θηλυκότητα και την ομορφιά τους κάνοντας κάποιο άθλημα. Ποια η άποψη σου;
Δ.Γ.: Νομίζω πως δεν μπορεί να μειώσει την ομορφιά και τη θηλυκότητα ενός κοριτσιού ο αθλητισμός. Ίσως τη κάνει πιστεύω καλύτερη αφού το γυμνασμένο σώμα είναι πολύ καλύτερο από ένα κανονικό.
Το χαντ-μπολ ή κάποια πολεμικά αθλήματα που είναι κάπως άγρια πιστεύω ότι πειθαρχούν περισσότερο παρά αγριεύουν την υφή ενός κοριτσιού.
Άρα πιστεύω πως όλα αυτά που λέγονται για ομορφιά και αθλητισμό είναι φήμες και υπερβολές.
Ερ.: Αν το χαντ-μπολ είχε μεγαλύτερη προβολή θα βοηθούσε;
Δ.Γ.: Είναι ένα χαντ-μπολ πολύ ενδιαφέρον, δεν ξέρω το λόγο που προβάλλεται και είναι σίγουρο πως αν γίνει πολλά περισσότερα παιδιά με τη βοήθεια και των προπονητών θα το ακολουθούσαν.
Ερ. Το κεφάλαιο Εθνική το σκέφτεσαι καθόλου;
Δ.Γ.: Σίγουρα δεν υπάρχει αθλητής και αθλήτρια που μένει αδιάφορος στο να κληθεί στην Εθνική. Εγώ θα δίνω σε κάθε παιχνίδι το καλύτερο μου εαυτό θα προσπαθώ να γίνομαι καλύτερη και αν έρθει κάποια κλήση θα είναι μεγάλη τιμή για μένα.
Φυσικά πιστεύω ότι η Εθνική δεν πρέπει να είναι κυρίαρχο μέλημα ενός αθλητή και δεν πρέπει να είναι αυτοσκοπός. Γιατί πολλές φορές οδηγεί σε αντίθετα αποτελέσματα.
Ερ.: Κλείνοντας Δέσποινα θα ήθελα να σου κάνω μια ερώτηση που πολλοί κάνουν σε αθλητές που φεύγουν από μια ομάδα. Θα επέστρεφες κάποια στιγμή στον Αρίωνα:
Δ.Γ.: Κοιτάξτε όλα θα εξαρτηθούν από τη στιγμή. Σκοπός μου από εδώ και πέρα είναι να ανεβαίνω επίπεδα και όχι να παίζω για να παίζω. Θέλω να κοιτάξω πλέον τι πρέπει να κάνω και να ενδιαφερθώ για τον εαυτό μου. Τι πρέπει να κάνω για να γίνω ακόμα καλύτερη.
Αν τώρα ο Αρίων κάνει μια προσπάθεια που δω ότι έχει προδιαγραφές και θα βοηθήσει και εμένα σίγουρα θα το σκεφτώ.
Αυτή ήταν η Δέσποινα Γιώβη. Αθλήτρια και χαρακτήρας πάντα προσγειωμένη μας ανέλυσε τα σχέδια τας και τα θέλω της και εμείς μέσα από τη στήλη της ευχόμαστε τα καλύτερα.
