Προσκυνῶ σε, Δέσποτα. Εὐλογῶ σε, Ἀγαθέ.
Ἱκετεύω σε, Ἅγιε. Γονατίζω Φιλάνθρωπε.
Δοξάζω σε, Χριστέ.
Ὁ μονογενὴς Δεσπότης τῶν ἁπάντων καὶ μόνος ἀναμάρτητος παρεδόθης στὸν θάνατο γιὰ μένα τὸν ἁμαρτωλό. Μάλιστα θάνατο σταυρικό. Γιὰ νὰ ἐλευθερώσης ψυχὴ ἁμαρτωλοῦ ἀπὸ τὰ δεσμὰ τῶν ἁμαρτιῶν.
Δέσποτα, τὶ νὰ σοῦ ἀνταποδώσω γιὰ ὅλα αὐτά;
Δόξα σὲ σένα, φιλάνθρωπε.
Δόξα σὲ σένα, ἐλεῆμον.
Δόξα σὲ σένα, μακρόθυμε.
Δόξα σὲ σένα, συγχωρητὴ ὅλων τῶν παραπτωμάτων.
Δόξα σὲ σένα, ποὺ κατῆλθες, γιὰ νὰ σώσης τὶς ψυχές μας.
Δόξα σὲ σένα, ποὺ σαρκώθηκες στὴν μήτρα τῆς Παρθένου.
Δόξα σὲ σένα, ποὺ σὲ ἔδεσαν μὲ δεσμά.
Δόξα σὲ σένα, ποὺ σὲ μαστίγωσαν.
Δόξα σὲ σένα, ποὺ σὲ ἐνέπαιξαν.
Δόξα σὲ σένα, ποὺ σὲ σταύρωσαν.
Δόξα σὲ σένα, ποὺ σὲ ἔθαψαν.
Δόξα σὲ σένα, ποὺ ἀναστήθηκες.
Δόξα σὲ σένα, ποὺ κηρύχθηκες.
Δόξα σὲ σένα, ποὺ σὲ πίστεψαν.
Δόξα σὲ σένα, ποὺ ἀνελήφθης.
Δόξα σὲ σένα, ποὺ κάθησες μὲ δόξα στὰ δεξιὰ τοῦ Πατρός.
Θὰ ξαναέλθης μὲ τὴν δόξα τοῦ Πατρός καὶ μὲ ἁγίους ἀγγέλους.
Ἐκείνη τὴ φρικτὴ καὶ φοβερὴ ὥρα θὰ κρίνης κάθε ψυχὴ ποὺ ἀθέτησε τὸ ἅγιο πάθος σου.
Τότε θὰ σαλευθοῦν οἱ δυνάμεις τῶν οὐρανῶν. Θὰ ἔλθουν μαζὶ Ἄγγελοι, Ἀρχάγγελοι, Χερουβείμ καὶ Σεραφείμ. Αὐτὰ θὰ στέκουν μὲ φόβο καὶ τρόμο μπροστὰ στὴ δόξα σου. Τότε θὰ τρέμουν πάλι τὰ θεμέλια τῆς γῆς. Ὅλα τὰ πλάσματα θὰ τρέμουν μπροστὰ στὴν ἀσύλληπτα μεγάλη δόξα σου.
Στὴν ὥρα ἐκείνη ἂς μὲ σκεπάση ἡ χάρι σου μὲ τὶς φτεροῦγες της. Ἂς γλυτώση ἡ ψυχή μου ἀπὸ τὸ φοβερὸ πῦρ, ἀπὸ τὸν τρόμο τῶν δοντιῶν, ἀπὸ τὸ ψηλαφητὸ σκότος κι ἀπὸ τὸν αἰώνιο θρῆνο.
Ἔτσι εὐλογώντας θὰ λέγω.
Δόξα σαὐτὸν ποὺ θέλησε νὰ σώση ἕναν ἁμαρτωλό μὲ τοὺς πολλοὺς οἰκτιρμοὺς τῆς εὐσπλαγχνίας του.
Λόγος περὶ τοῦ πάθους τοῦ Σωτῆρος, ὁσίου Εφραὶμ τ. 7ος σελίδες 39-41
Μεγάλη Παρασκευὴ 17.4.2020
μτφρασς ἀρ.νι.μα.
