Είναι γεγονός ότι ο λαός και η χώρα μετά τη διάρκεια μιας πενταετούς περιόδου οικονομικής κρίσης και ύφεσης, εισέρχονται στη δεύτερη φάση της κρίσης, που είναι η απαρχή μιας διακριτικής εγκατάλειψης των δανειστών και εγγυητών της οικονομικής μας διάσωσης από μία καθολική και βίαιη χρεοκοπία.
Για πρώτη φορά ο ελληνικός λαός βρίσκεται εγκλωβισμένος σε υπαρξιακά διλήμματα και πολιτικά αδιέξοδα, που καλείται εντός προκαθορισμένων χρονικών ορίων να αντιμετωπίσει.
Ο πολιτικός καταναγκασμός των δανειστών μας να επιλύσουμε τις χρόνιες πολιτικές μας ανεπάρκιες εν μέσω των πιο σημαντικών εορτών της ελληνοχριστιανικής μας παράδοσης, είναι μια πράξη έσχατης βαρβαρότητας. που υποκρύπτει μάλιστα τις ανάλγητες προθέσεις των φίλων μας, που θα ακολουθήσουν αμέσως μετά τα καλαντόφωτα και το δωδεκαήμερο των εορτών.
Ο ελληνικός λαός θα υποχρεωθεί να μετατρέψει τις ελπιδοφόρες ημέρες της γέννησης του Θεού του σε ημέρες Γολγοθά και σταύρωσής του.
Η πολυπόθητη ή απευκτέα εκλογή του προέδρου της δημοκρατίας αποτελεί απλά το προοίμιο ενός προεξαγγελθέντος θανάτου της ελληνικής κοινωνίας, που τα νέα μέτρα απλά θα επιφέρουν αμέσως μετά την επιβολή τους από τους υμετέρους και την αποδοχή τους από τους ημετέρους.
Την ίδια στιγμή, που οι θεόσταλτοι μάγοι και αγιοβασίληδες θα προσμοιράζουν δώρα και μυνήματα χαράς και αισιοδοξίας, οι Έλληνες κρατούντες προετοιμάζονται να συμπλεύσουν με τους αδυφάγους δανειστές μοιράζοντάς μας τα νέα μέτρα και τις νέες περικοπές αμέσως μετά το πέρας των εορτών.
Μια πολιτική και οικονομική ατζέντα προκαθορισμένη και προαποφασισμένη από το πολιτικό σύστημα της χώρας είτε εκλεγεί είτε δεν εκλεγεί ο νέος ένοικος του προεδρικού μεγάρου επι της Ηρώδου του Αττικού.
Για πρώτη φορά το μήνυμα των Χριστουγέννων αντί για αγαλίαση και αισιοδοξία εμπεριέχει ανησυχία και απαγοήτευση. Οι άγιες ημέρες της ελπίδας και της χαράς έχουν μετατραπεί σε άχρωμες και πεσιμιστικές. Είναι διάχυτη η άποψη, ότι το εφτασφράγιστο μυστικό, που αποκρύπτεται μεθοδικά, είναι ότι η οικονομική χρεοκοπία της χώρας είναι απόλυτη, είναι ηθική, πολιτική, κοινωνική, θεσμικήκαι πολιτιστική. Οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί αυτής της χρεωκοπίας είναι το άκριτο πολιτικό σύστημα, που εξακολουθεί να ηγείται της καθημαγμένης και καταρέουσας χώρας μας.
Η απαγοήτευση είναι τόσο διάχυτη, που εξώθησε ακόμα και τους μικρούς καταθέτες να ακολουθήσουν το παράδειγμα των μεγαλοκαταθετών και να μεταφέρουν τις λιγοστές οικονομίες τους στις τράπεζες του εξωτερικού.
Το σχέδιο των ευρωπαίων τραπεζιτών, που δεν είναι άλλο από την πλήρη βουλγαροποίηση της ελληνικής οικονομίας, άρχισε να αποκαλύπτεται και να γίνεται εμφανές στη συνείδηση του ελληνικού λαού.
Διαφαίνεται ακομα,πως τα πολιτικά κόματα με τη σημερινή τους δομή αποτελουν παλαιωμένους πολιτικούς σχηματισμούς, που εξακολουθούν να κινούνται σε παράλληλες διαχωριστικές γραμμές, που αδυνατούν να συγκλίνουν προβάλοντας ανύπαρκτα ιδεολογικά διλήμματα που πέραν του χωροταξικού τους προσανατολισμού τα τελευταία χρόνια υπήρξαν κενά περιεχομένου.
Εκτός όμως από την ιδεολογική τους αποστέωσηπιο έντονη είναι η ανυπαρξία εθνικών στόχων και οραματισμών, που μετέτρεψε την Ελλάδα σε εξαρτημένο δορυφόρο των εκάστοτε γεωοικονομικών εξελίξεων στο χώρο της νοτίου Ευρώπης και της Μεσογείου.
Επιπλέον της πολιτικής ανεπάρκειας εξίσου απούσα είναι και η μορφωτική και πνευματική ελίτ, που παρά τα εκρικτικά προβλήματα και τις δυσοίωνες προβλέψεις, παραμένει ανέκφραστος παρατηρητής των θλιβερών και αποκαρδιωτικών εξελίξεων.
Η θλιβερή πραγματικότητα αποκρύπτεται μεθοδικά από τον ελληνικό λαό, που προστρέχει, όπως στα χρόνια της δικτατορίας, να ενημερωθεί για την ελληνική οικονομική κατάσταση από το διαδίκτυο και τα μπλογκς. Τα πολιτικά διλήμματα για καλούς και κακούς διαπραγματευτές είναι ανύπαρκτα. γιατί απλά η ελληνική χρεοκοπία δεν είναι ζήτημα διαπραγμάτευσης αλλά ασκούμενης μεσοπρόθεσμης και μακροπρόθεσμης πολιτικής. Είναι ζήτημα οικονομικου προγράματος σωτηρίας και ανάγεννησης της χώρας.
Ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα, που οι δυνάμεις της χρεοκοπίας Ν.Δ.-ΠΑ.ΣΟ.Κ. ποτέ δεν κατέθεσαν και ο ΣΥ.ΡΙ.ΖΑ. ως διάδοχη πολιτική δύναμη,δεν επεξεργάστηκε.
Ο ελληνικός λαός απαγοητευμένος για μια ακόμη φορά,θα συρθεί να ψηφίσει τους παραδοσιακούς σχηματισμούς μη ελπίζοντας σε ένα καλύτερο μέλλον, που οι ξένοι θεματοφύλακές του έχουν προδιαγράψει και προεξοφλήσει εκ των προτέρων. Εκτός και αν ο δυτικόφερτος Άγιος Βασίλης (Santa Claus) θα είναι δεόντος φιλέλλην και φιλεύσπλαχνος, ώστε να μας διαγράψει το δυσθεόρατο και αβάσταχτο χρέος πριν επιβιβασθεί στο υπτάμενο έλκιθρό του .
Ένα χρέος που μας κληροδότησαν οι γαλαζοπράσινοι μάγοι της πολιτικής καρικατούρας.
