Ανοικτή Επιστολή Νo 5α
-Προτάσεις-θέσεις και διαχρονικές σχέσεις με το Γερμανικό Κράτος
Η παρούσα ανοικτή επιστολή Νο 5α είναι συνέχεια της προηγούμενης ανοικτής επιστολής Νo 5 με τίτλο «Που ανήκει η Ελλάδα πνευματικά;» και θα προσπαθήσουμε να κάνουμε μία ανάλυση των τίτλων της.
Μέχρι σήμερα διαπιστώνεται ότι η αυτοκριτική μας για τα γεγονότα της οικονομικής κρίσης στην χώρα μας είναι επιδερμική-επιφανειακή και ο κάθε ένας, συμπολίτευση, αντιπολίτευση, φορείς, πολίτες, ρίχνουμε το “μπαλάκι” μεταξύ μας και περιμένουμε που θα καθίσει, θεωρώντας ότι στις επόμενες εκλογές με το ανέβασμα ή κατέβασμα των πολιτικών εξιλεωνόμαστε. Διάγνωση του παθήματος κάναμε; Βέβαια, «Μαζί τα φάγαμε». Σε βάθος ανάλυση του προβλήματος κάναμε; Βέβαια, μηδενίσαμε το εισόδημα του πολίτη και τον τοποθετήσαμε κάτω από το όριο της φτώχιας.
Η ιστορία κάποια στιγμή θα τα καταγράψει και εάν δεν κάνουμε τώρα το αυτονόητο της αυτοκριτικής μας, θα είναι μετά αργά και το στίγμα θα αιωρείται σ’ όλους μας μόνιμα.
Εμείς πάντως, οι υπογράφοντες την παρούσα επιστολή, πριν 18 χρόνια, με άρθρο μας που δημοσιεύσαμε στις εφημερίδες (1-5-2001) και είχε το τίτλο “Μαύρες τρύπες στον «πλεονασματικό» Κρατικό Προϋπολογισμό, πως δημιουργείται σιγά-σιγά αλλά σταθερά η δημοσιονομική κρίση” και το έχουμε, πρόσφατα, επισυνάψει και στην ανοικτή μας επιστολή Νο 1γ (θυμίζουμε πως οι εργασίες μας βρίσκονται όλες αναρτημένες στην ιστοσελίδα μας thomasgkatzoflias.wordpress.com με τον τίτλο “Η Πολιτεία της Ουτοπίας”), σημειώσαμε με ακρίβεια και με κάθε λεπτομέρεια τους παράγοντες που προκάλεσαν την επικείμενη Οικονομική Κρίση στην Ελλάδα. Άραγε οι πολιτικοί μας όλοι, χωρίς εξαίρεση, δεν τους έβλεπαν; Τους έβλεπαν και δεν τους αντιμετώπισαν εγκαίρως με τους κανόνες της οικονομίας. Προτίμησαν την μικροπολιτική της καρέκλας και την διατήρηση της εξουσίας, όλοι τους χωρίς εξαιρέσεις. Kαι έφτασαν στο αδιέξοδο, με κατάληξη το Καστελόριζο και μετά από πιέσεις των ξένων, να καλέσουν τους Τροϊκανούς, οι οποίοι χωρίς χρονοτριβή δήλωσαν παρόντες. Γιατί; Απλούστατα, γιατί εάν άφηναν το φαινόμενο της συγκεκριμένης κρίσης να συνεχιστεί απρογραμμάτιστα και άναρχα, αυτό θα είχε απρόβλεπτες συνέπειες στην Παγκόσμια Οικονομία και κατ’ επέκταση στις δικές τους οικονομίες. Από αυτή την κρίση όλοι οι δανειστές με πολλούς τρόπους είναι κερδισμένοι. Δημοσιεύτηκε( Published on Monday), 16 October 2017 00:01 | | | Hits: 2332, σε άρθρο του Eric Toussaint γράφει για «Τα απεχθή κέρδη της ΕΚΤ εις βάρος του ελληνικού λαού» και ακόμα πως «Οι δανειστές έσωσαν τον εαυτό τους, όχι τους Έλληνες», διαβάζουμε στο Newsroom, CNN Greece 22:44, Τετάρτη, 22 Αυγούστου 2018.
Βέβαια ο μεγαλύτερος κερδισμένος είναι αναμφίβολα το Ομοσπονδιακό το Γερμανικό Κράτος(KfW), εξαιτίας της μεγαλύτερης συμμετοχής του σε ευρώ 22.336.133.611,30, από τα 80 δις ευρώ, στο πρώτο μνημόνιο, (και με ελάχιστη τη συμμετοχή της Μάλτα στα 74.543.025,89 ευρώ) ως δανειστής, επειδή έχει την ισχυρότερη οικονομική δύναμη στην Ε.Ε. και εάν όχι η πρώτη, μέσα στις πρώτες οικονομικές δυνάμεις του κόσμου, σε ονομαστική αξία, σε αγοραστική δύναμη και τα στοιχεία δείχνουν ότι το 2017 ήταν το χρυσό έτος των εξαγωγών της (“Σπάει το κοντέρ το εμπορικό πλεόνασμα της Γερμανίας”, Newsroom , CNN Greece 08:50 Τρίτη, 11 Ιουλίου 2017).
Σε αυτό το σημείο ρωτούμε τον τότε Υπουργό Οικονομικών και σήμερα Πρόεδρο της Ομοσπονδιακής Βουλής κ. Σόϊμπλε Βόλφγκανγκ, γιατί δεν μας υποδείξατε, δεν βοηθήσατε στο επερχόμενο οικονομικό πρόβλημά μας, πριν γίνει οικονομική κρίση ; Άλλωστε το ξέρατε καλύτερα απ όλους εμάς. Την απάντηση θα την δώσουμε εμείς. Είναι εύλογη. Απλούστατα θα μας πει “δεν μας το ζητήσατε”. Απόλυτα δικαιολογημένη η «απάντηση», διότι έχουμε να κάνουμε με κρατικές οντότητες, δεν είναι μεταξύ φίλων, γνωστών, συγγενών ή επειδή είμαστε ωραίοι, καλοί, υπάκουοι και έχουμε και το διαβατήριο για τον Παγκόσμιο Πολιτισμό! Τι λέτε έτσι πρέπει να είναι;
H ιστορία όλα τα βρίσκει και τα καταγράφει, είναι αμείλικτη.. Πριν δύο αιώνες στο Βαυαρικό Κράτος Βασιλιάς ήταν ο Λουδοβίκος Α΄ (της Γερμανικής βασιλικής οικογένειας Βίττελσμπαχ 1180-1918). Ο Λουδοβίκος ήταν κάτοχος πολλών ευρωπαϊκών γλωσσών, γνώστης των Αρχαίων Ελληνικών, λόγιος, ποιητής, μελετητής και είχε ενστερνισθεί τον ελληνικό πολιτισμό. “Απ’ αρχής σχεδόν του αγώνος μας το όνομα του βασιλέως Λουδοβίκου ήταν όχι γνωστόν μόνον, αλλ’ ιερόν εις έκαστον αληθή Έλληνα”, γράφει ο πρώην υπότροφος του βασιλιά Α. Ρ. Ραγκαβής, όταν μεταφράζει τα Ποιήματα περί Ελλάδος του Λουδοβίκου (1833). Τότε ακόμη, που δεν υπήρχε η οντότητα του Ελληνικού Κράτους, (ανήκε στην Οθωμανική Αυτοκρατορία), ο εν λόγω Βαυαρός ηγεμόνας, χωρίς να τον καλέσει κανείς (άλλωστε ποιός να τον καλέσει, η Φιλική Εταιρεία, που διώκονταν από τα περισσότερα τότε υπάρχοντα Κράτη της Ευρώπης ή οι αγράμματοι οπλαρχηγοί ήρωες μας, που ήταν στα βουνά της Ελλάδος και μάχονταν με άνισες δυνάμεις), δήλωνε παρών με πολλούς τρόπους στην απελευθέρωση από τον Οθωμανικό ζυγό. Επιγραμματικά αναφέρουμε μερικά σημαντικά ή ασήμαντα θα τα κρίνετε εσείς:
-Πριν την Επανάσταση με δεκάδες ποιήματα-ελεγείες προς τους έλληνες τους προέτρεπε για την απελευθέρωση τους. Παραθέτουμε ένα τυχαίο μικρό απόσπασμα που δείχνει τον θαυμασμό του για την μικρή και σκλαβωμένη Ελλάδα:
«Ω πατρίς του Μιλτιάδη, Αισχύλου και Φειδία
Η ενδοξοτάτη μήτηρ των τεχνών των αμίμητων θαυμασμέ της υφηλίου
και περίτρανη καθέδρα των Μουσών και των Χαρίτων».
-Βοήθησε έμπρακτα και αυτεπάγγελτα την Φιλική Εταιρεία και τους οπλαρχηγούς με διάφορους τρόπους για την Επανάσταση.
-Στη συνέχεια, μετά την απελευθέρωση, βοήθησε στην συγκρότηση του Ελληνικού Κράτους, την οργάνωση και στελέχωσή του σ’ όλους τους τομείς, ακόμη και στην πολεοδομία, με χρήματα του Βαυαρικού Κράτους.
-Κατέβαλε δόσεις δανείων ανώνυμα και επώνυμα προς την Ελλάδα, άλλων Κρατών τα οποία αθέτησαν την συμφωνία και τις υποχρεώσεις στο νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος.
-Μερίμνησε να καταβληθούν μισό εκατομμύριο Ελβετικά Φράγκα εκείνης της εποχής, στους Οθωμανούς κατακτητές, για να ελευθερώσουν τα γυναικόπαιδα και έτσι να μην καταλήξουν στα σκλαβοπάζαρα της Ανατολής, μετά την πολιορκία του Μεσολογγίου.
-Μετέφερε και φιλοξένησε δεκάδες παιδιά Ελλήνων στο Μόναχο, ίδρυσε ελληνικό Λύκειο, το οποίο λειτουργεί μέχρι σήμερα και η περιουσία του ανήκει στο Ελληνικό Κράτος.
-Δημιούργησε τις προϋποθέσεις Πανεπιστημιακών εδρών στο Μόναχο για τον Ελληνικό Πολιτισμό και Πνεύμα, οι οποίες λειτουργούν και σήμερα.
–Από τα πολλά πού είπε για την Ελλάδα σημειώνουμε:
“Προνόμιο για μένα δεν είναι η διαδοχή του θρόνου, αλλά ότι μου επιτρέπεται να ζω με τους έλληνες”.
“Καλύτερα πολίτης της Ελλάδος παρά κληρονόμος του θρόνου”.
Όταν κέρδισε ο Καραϊσκάκης την μάχη της Αράχοβας, αναφώνησε “Ανεστήθη η Ελλάς”.
-Λάτρης της αρχαιότητας, ο Λουδοβίκος, πριν ακόμη ανέβει στον βαυαρικό θρόνο, δημιούργησε με βασικό σύμβουλο τον Γ. Μ. φον Βάγκνερ μια αξιοπρόσεκτη συλλογή ελληνικών γλυπτών, που στεγάζεται στη Γλυπτοθήκη του Μονάχου (ARGOLIKOS ARCHIVAL LIBRARY OF HISTORY AND ).
-Φιλέλληνας, λάτρης της κλασσικής τέχνης, ο ηγεμόνας της Βαυαρίας πίστευε ακράδαντα πως όσα χρωστούσε η Δύση στον Όμηρο, τον Πλάτωνα και τους Τραγικούς όφειλε να τα ανταποδώσει στον Υψηλάντη, τον Μαυροκορδάτο και τον Κολοκοτρώνη.
Ως βασιλιάς της Βαυαρίας από το 1825 ως το 1848, ρύθμισε το σχεδιασμό και δημιούργησε το σύγχρονο Μόναχο, München–Hellenica ( www.Hellenic a.de/Europa/Geographic /Menschen.htm). Οι υπήκοοί του τον θεωρούν απλούστατα τρελό, ακίνδυνο, όμως και γεμάτο ιδέες για την διακυβέρνηση του λαού του. Ο Γκαίτε παρομοιάζει τον Λουδοβίκο «ως μια ανοιξιάτικη μέρα, ξένοιαστη και φωτεινή» (Λουδοβίκος Α΄ της Βαυαρίας ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ / 16/03/2015 ).
Τολμούμε να σημειώσουμε και να συγκρίνουμε ότι: Όπως ο Σωκράτης δέχθηκε το κώνειο σεβόμενος την δικαιοσύνη, ο Κολοκοτρώνης την φυλακή στο Ναύπλιο, ο Δίκαιος Αριστείδης μεταξύ των πολλών περιπετειών του, όταν χρειάστηκε στήριξε τον Θεμιστοκλή που βρισκόταν σε δυσμένεια με γνώμονα την δικαιοσύνη, αν και πολιτικά και στρατιωτικά εξόριστος από τον Θεμιστοκλή στην Αίγινα κ.ά., έτσι και ο Ηγεμόνας της Βαυαρίας Λουδοβίκος συνέχισε το Φιλελληνικό του έργο, ακόμη και όταν οι Έλληνες απομάκρυναν τον γιο του από την Βασιλεία του Ελληνικού Κράτους.
Το Συμπέρασμα από τις παραπάνω ενέργειες του Ηγεμόνα είναι απλό και κατανοητό: Τα Κάστρα, τα Παλάτια, τα Βασίλεια, οι Αυτοκρατορίες, κάποτε πέφτουν, η καρδιά του Φιλέλληνα μένει στην Ελλάδα και ανήκει στον Ελληνικό Πολιτισμό και Πνεύμα. Είμαστε περήφανοι και πολύ πλούσιοι γι αυτή την απλόχερη κληρονομιά που μας έδωσε ο Θεός.
Συμπεραίνεται ότι, ως Έλληνας ή Φιλέλληνας, εάν αποκτήσει κάποιος εμπειρικές, απλές, πανεπιστημιακές, χρηστικές γνώσεις του Ελληνικού Πολιτισμού και Πνεύματος “εγκλωβίζεται” μόνο στη αύρα της αγάπης για την πρόοδο αυτού του τόπου και κατά προέκταση όλης της ανθρωπότητας με οποιοδήποτε τίμημα. Δεν το λέμε εμείς, αλλά οι σοφοί του κόσμου (βλέπε ανοικτή επιστολή Νο 5).
Στη συνέχεια στο Συνέδριο του Βερολίνου παραχωρήθηκαν στην Ελλάδα η Θεσσαλία και η Άρτα το 1878 (ενέργεια που επικυρώθηκε με τις συνθήκες της Κωνσταντινούπολης τον Μάιου και τον Ιούλιο του 1881) και διαμελίστηκε, περαιτέρω, η Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Μετά δυστυχώς τα κεντρικά κράτη της Ευρώπης (Γερμανία και Αυστροουγγαρία) συμμετείχαν με τους Νεότουρκους στην μεγάλη σφαγή των Ελλήνων και Αρμενίων 1914-1918, (της Μικράς Ασίας, του Πόντου και του Ελληνισμού του Βυζαντίου, που έδωσε απλόχερα τον πολιτισμό του τον 13ο και 15ο αιώνα και απάλλαξε την Ευρώπη από τον σκοταδισμό του Μεσαίωνα). Ακολουθεί βέβαια η Μικρασιατική καταστροφή με συμμετοχή εναντίον μας, όλων των Δυτικών Χωρών, που σήμερα τους έχουμε ή μας έχουν φίλους (διάλεξε φίλε αναγνώστη όποια σειρά φιλίας θέλεις), αλλά συμπεραίνεται στην επιεικέστερη λέξη «ΑΧΑΡΙΣΤΟΙ» και για το αληθές βλέπε την τεκμηρίωση στην επιστολή μας Νο 5.
Και τέλος το επιστέγασμα όλων είναι η μεγάλη καταστροφή-λεηλασία και της χώρας μας στον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο, όπου πρωταγωνιστής ήταν και πάλι το Γερμανικό Κράτος.
Γνωρίζεις, φίλε αναγνώστη, ότι τo 1953 υπογράφηκε στο Λονδίνο σύμφωνο το οποίο απάλλασσε τη Γερμανία από την καταβολή πολεμικών αποζημιώσεων μέχρι την οριστική επίλυση του γερμανικού ζητήματος, δηλαδή την ένωση της ανατολικής και δυτικής Γερμανίας;
Το 1990, που έγινε η επανένωση, οι Μεγάλες Δυνάμεις (ΗΠΑ, Σοβιετική Ένωση, Γαλλία, Αγγλία), με τη λεγόμενη συνθήκη «4+2» δεν συμπεριέλαβαν στην συμφωνία της επανένωσης των δύο Γερμανικών Κρατών τον όρο «συνθήκη ειρήνης», για να μην μπορεί και πάλι η Ελλάδα να χρησιμοποιήσει την συνθήκη του Λονδίνου προκειμένου να ζητήσει πολεμικές αποζημιώσεις, δημιουργώντας την ψευδή εικόνα εμπόλεμης ακόμη κατάστασης (η παράλειψη του όρου «συνθήκη ειρήνης» ονομάστηκε κόλπο του Χέλμουτ Κολ παίρνοντας το όνομα του τότε Καγκελάριου, εφημερίδα Spiegel, η Μηχανή του Χρόνου).
Αλήθεια, αυτοί οι φίλοι μας, οι Δυτικοί πολιτικοί, ρώτησαν τους λαούς τους γι αυτή την εσκεμμένη απάτη, που αφορά τις χώρες, που είχαν συμμάχους στο Β’ παγκόσμιο πόλεμο και έχασαν τα πάντα, για να είναι σήμερα αυτοί ελεύθεροι; Ξέχασαν τι έγραφαν και τι δήλωναν για την Ελλάδα το 1940-1944; (βλέπε επιστολή μας Νο 5). Είναι το ελάχιστο αστεία και διπλωματικά αισχρή η εκ του πονηρού παράληψη του όρου «συνθήκη ειρήνης». Διότι σήμερα υπάρχει ειρήνη και όχι εμπόλεμη κατάσταση, καθώς είναι όλοι σύμμαχοι στην Ενωμένη Ευρώπη και το ΝΑΤΟ. Κατόπιν τούτου καμία λογική δικαστηρίου, που εφαρμόζει το δίκιο, δεν μπορεί να αποδεχθεί σήμερα ότι βρίσκεται σε εκκρεμότητα η ειρήνη στην περιοχή.
Βέβαια το δάνειο, που άρπαξε από το ελληνικό κράτος το Γ’ Ράιχ, δεν έχει καμία σχέση με τις αποζημιώσεις, και ενδεχομένως εδώ να ισχυριστούν οι φίλοι μας Γερμανοί ότι παραγράφεται. Μας συμφέρει αυτό για να πούμε και εμείς λυρικά παραγράφεται και το δικό μας χρέος. Τα αστεία στις παραπάνω σοβαρές αδικίες των φίλων μας Δυτικών πρέπει να έχουν κάποιο στόχο. Οι υπογράφοντες την παρούσα επιστολή τα καταγράφουν ως απλοί πολίτες, χωρίς να έχουν καμία γνώση από την νομική και διπλωματική επιστήμη.
Στη διάρκεια ζωής δύο αιώνων το Γερμανικό Κράτος ως συνέχεια του Βαυαρού Βασιλιά (1825-1848), του Βίσμαρκ (Πρωσία), που πολλάκις ευνοήθηκε ή δεν καταδικάσθηκε διεθνώς, όπως με το συνέδριο του Βερολίνου (1878), με τις σφαγές των Ελλήνων και Αρμενίων (1914-1918), με τις θηριωδίες του δικτάτορα-κατακτητή Χίτλερ (1940-1944), με τη διαγραφή του Γερμανικού Χρέους στο σύμφωνο του Λονδίνο στις 27-2-1953 και την αναδιατύπωσή του το 1990, χωρίς τον όρο «συνθήκη ειρήνης» (ρύθμιση, που σκωπτικά ονομάσθηκε κόλπο του Χέλμουτ Κολ, Helmut Kohl), σε σύγκριση με το ρυθμιζόμενο (και όχι διαγραφόμενο) σημερινό Ελληνικό χρέος, οδηγεί την σκέψη του πολίτη ότι η συμπεριφορά ιδιαίτερα του Γερμανικού Κράτους απέναντι στη χώρα μας, είναι κατάφορα άνιση, απάνθρωπη, αντικοινωνική, αντιοικονομική, αντιδεοντολογική και θα επισημάνουμε δύο μόνο άδικες ρυθμίσεις:
α. Οι διαφορές στις αποζημιώσεις μεταξύ Κρατών και Γερμανίας δικάζονται στα Γερμανικά δικαστήρια. Αντίθετα για την Ελλάδα δικάζονται με το Αγγλικό δίκαιο και την αποκλειστική αρμοδιότητα έχουν τα Δικαστήρια του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου (Βλέπε: Σύμβαση δανειακής διευκόλυνσης πρώτου μνημονίου Μάιος 2010, Νόμος 4111/25-1-2013 ΦΕΚ Α18/2013).
β. Ο υπολογισμός του χρέους της Γερμανίας έγινε με το τότε υποτιμημένο Μάρκο και της Ελλάδος με το τωρινό υπερτιμημένο Ευρώ.
Με τα παραπάνω διαπιστώνεται η διαχρονική διαφορά χαρακτήρων των ηγετών της ίδιας χώρας απέναντι στον Ελληνισμό, ανάλογα με την κουλτούρα τους και τα συμφέροντα τους, δηλαδή ως φίλοι ή ως κατακτητές-δολοφόνοι ή ως στεγνοί δανειστές και εταίροι.
Η Ελλάδα πάντως στηρίζονταν, στηρίζεται και θα στηρίζεται στους Έλληνες της διασποράς και τους χιλιάδες-χιλιάδες Φιλέλληνες από όλο τον κόσμο, οι οποίοι μπολιάζονται από τις γνώσεις που παίρνουν διαχρονικά από τον Ελληνικό Πολιτισμό (απλά, εμπειρικά, επιστημονικά, γνωστικά). Αντίστοιχα και εύλογα φαίνεται, πως έχουμε χιλιάδες τέτοιες διαπιστώσεις και παραδείγματα και για το Γερμανικό λαό, όπως π.χ. : τη συμμετοχή των 250 Γερμανών, από τους 1200 Φιλέλληνες στην μάχη του ΠΕΤΑ, της Άρτας (4-7-1822) (Πηγή εκδόσεις «Οδός Φιλελλήνων», ΒΙΚΕΠΑΙΔΕΙΑ), τις πράξεις και ενέργειες των ΓΙΓΑΝΤΩΝ των Γερμανικών Γραμμάτων, Schiller, Goethe, Muller (BΙΚΕΠΑΙΔΙΑ) για την Ελλάδα, τους απλούς Γερμανούς πολίτες, όπως τον Λούντβιχ και τη Νίνα, που έδωσαν τα χρήματα που τους αντιστοιχούσαν για τις Γερμανικές αποζημιώσεις (πηγή FAN PAGE) και όπως π.χ. τους Φιλέλληνες, από όλο τον κόσμο, που επισκέπτονται την Ελλάδα και έχουν γνωρίσει και νοιώσει την θετική της αύρα.
Ομάδες πίεσης (Λόμπυ) σε βάρος άλλων κρατών δεν είναι στην φιλοσοφία των Ελλήνων και της Χώρας μας. Οι πεντακόσιες χιλιάδες τουλάχιστον Έλληνες που ζουν στη Γερμανία θα μπορούσαν να πολιτογραφηθούν και να ψηφίζουν στις Εθνικές Εκλογές και να εκλέγουν εκεί Έλληνες βουλευτές. Από αυτούς ούτε 40.000 δεν ψηφίζουν με αποτέλεσμα στις πρόσφατες εκλογές ο μοναδικός που εξελέγη και μάλιστα με τους ψήφους των ψηφοφόρων Γερμανών είναι ο κύριος Αγγελίδης Γρηγόρης. Τον συγχαίρουμε και του ευχόμαστε υγεία και δύναμη. Αντίθετα οι Τούρκοι στις πρόσφατες εκλογές με τις ψήφους τους εξέλεξαν 14 βουλευτές Τουρκικής καταγωγής, από τους 11 που είχαν στο παρελθόν, στην Ομοσπονδιακή Βουλή της Γερμανίας.
Σ αυτό το σημείο θα ήταν παράλειψη να μην τονίσουμε ότι ο δανεισμός προς την Ελλάδα έγινε με αίτηση (23-4-2010) και δήλωση των Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων της Ζώνης του ευρώ (25-3-2010) και όχι με απαίτηση ή άλλου είδους δυναμική. Η Ελλάδα όμως χορήγησε στην Κατοχή στο Γερμανικό Κράτος δάνεια χωρίς την θέληση της και χωρίς την οικονομική ευρωστία, όταν οι Έλληνες λιμοκτονούσαν στους δρόμους. Σημειώνουμε ότι την πρώτη δόση του συγκεκριμένου δανείου την επέστρεψε τότε, το καθεστώς του Ναζιστικού Τρίτου Ράϊχ και μετά τίποτα !!!
Βέβαια πέρα από τα δάνεια με αίτηση ή χωρίς αίτηση, υπάρχουν σε εκκρεμότητα ακόμη οι αποζημιώσεις ηθικές και υλικές, από τις ανθρώπινες βάρβαρες απώλειες και τις υλικές ζημιές που έχουμε υποστεί. Με την ευκαιρία αυτής της παραγράφου σημειώνουμε:
Α. Σε απόρρητο πόρισμα το 2014 το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους εισηγείται στην Ελληνική Δημοκρατία, εφόσον εξαντληθούν όλες οι διπλωματικές διαπραγματεύσεις χωρίς αποτέλεσμα, να προσφύγει απλά στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης, «σε δεσμευτική για τα μέρη δικαιοδοτική κρίση» ( Πηγή CNN Greece-Ζαχαριάδης Αδ 27-11-2015).
Β. Αποφασίστηκε από την Επιτροπή Αναφορών του Ευρωκοινοβουλίου να σταλεί σχετική επιστολή στην Ελλάδα, στη Γερμανία και στην Κομισιόν προκειμένου να εκφράσουν εγγράφως τις απόψεις για τις Γερμανικές Πολεμικές Επανορθώσεις, το Αναγκαστικό Κατοχικό Δάνειο και τις αποζημιώσεις των Συγγενών των Θυμάτων που εκτελέστηκαν από τα Γερμανικά Στρατεύματα (Πηγή MATRIX 24 (17-7-2018), REAL.GR (17-7-2018), χωρίς «φως» !!!.
Μήπως έπρεπε να είμαστε κατακτητές για να έχουμε τουλάχιστον ίδια μεταχείριση; Όφειλε σήμερα το Γερμανικό Κράτος, που επαγγέλλεται και συμφωνούμε ότι έχει πραγματική Δημοκρατία, να το αποδείξει: «Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί να είναι τίμια πρέπει και να φαίνεται».
Εκείνη την εποχή η Ευρώπη προστατεύτηκε και ειδικά η Δυτική Γερμανία με το σχέδιο Μάρσαλ (1947), γιατί οι Αμερικάνοι είχαν γεωπολιτικούς στόχους (αντιπερισπασμός στα Κουμουνιστικά καθεστώτα) και παρεμβατισμούς (π.χ. Βασιλεία στην Ελλάδα 1949) και αναγκάστηκε και η Σοβιετική Ένωση (1949) να κάνει και αυτή αντίστοιχο οικονομικό σχέδιο, για τις χώρες επιρροής της και έτσι είχαμε τις αντίστοιχες Επιτροπές διαχείρισης των σχεδίων OEEC και COMECON.
Στην Ιστορία όλες οι Αυτοκρατορίες έχουν ένα πίνακα με μία μεγάλη ή μικρή καμπύλη (χωρίς εξαίρεση) Ανθούσης ζωής. Οι μακροβιότερες άντεξαν, γιατί στην πολιτική τους έγκαιρα εφήρμοζαν: αυτοκριτική, αναθεωρήσεις, θεραπείες, υποχωρήσεις, εκχωρήσεις προνομίων κ.ά.
Η Ελλάδα στους πραγματικούς φίλους είναι παρούσα και στα εύκολα και στα δύσκολα, το καταγράφει η Παγκόσμια Ιστορία επανειλημμένα, εδώ και χιλιετίες (βλέπε ανοικτή επιστολή Ν ο 5).
Σήμερα το Γερμανικό Κράτος παρεμβαίνει στην χώρα μας οικονομικά με πολλούς τρόπους, έχοντας στόχο αποκλειστικά το κέρδος και αιτιολογία τη διατήρηση-επιτήρηση της σωστής οικονομικής λειτουργίας της χώρας μας (χωρίς κοινωνικές ευαισθησίες) άμεσα και έμμεσα με τα όργανα της Ε.Ε., με τις Κεντρικές Τράπεζες και το ΔΝΤ, ώστε να διατηρείται ομαλότητα στις αγορές της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όχι μόνο.
Στις παρακάτω, τέσσερις, ανοικτές επιστολές μας Νο 1, 2, 2α και 3 που δημοσιεύσαμε και εγκαταστήσαμε στην ιστοσελίδα μας gkatzofliasthomas.wordpress.com με τον τίτλο «Η Πολιτεία της Ουτοπίας», με τίτλους :
Νο 1. Η συνέχεια και το μέλλον στα Ορυχεία της Δυτικής Μακεδονίας,
Νο 2. Ανάπτυξη-αναβάθμιση-βελτίωση της Λίμνης του Πολυφύτου περιφερειακά, εντός εκτός και παραπλεύρως,
Νο 2α. ΠΑΙΔΙΚΕΣ ΧΑΡΕΣ: Αρχές και προϋποθέσεις σχεδιασμού και λειτουργίας τους και
Νο 3. Διαχείριση Πρώτου, Δευτέρου και τρίτου βαθμού Νοσηλείας στη Δυτική Μακεδονία,
προσπαθούμε να αναδείξουμε τις Δυνατότητες της Περιοχής μας, δημιουργώντας προϋποθέσεις ανάπτυξης και αξιοποίησης έργων και δράσεων, ώστε να δώσουμε μία ελπίδα για κάτι καλύτερο στο παρόν και το μέλλον των νέων, που αντιμετωπίζουν την ανεργία και που ανέρχεται στο 30% στη Δ.Μ., τη μεγαλύτερη απ’ όλες τις Περιφέρειες της χώρας το 2017 (πηγή ΕΛΣΤΑΤ). Εάν υπολογίσουμε και τους νέους που έχουν φύγει στο εξωτερικό, τότε το ποσοστό της ανεργίας αυξάνεται, πολύ περισσότερο.
Το φαινόμενο αυτό οφείλεται στην παντελή αποβιομηχανοποίηση της Περιοχής μας, στην επερχόμενη ραγδαίως μεταλιγνιτική περίοδο, στην οικονομική κρίση της χώρας και την διαχρονική αδράνεια και κωλυσιεργία της Κεντρικής εξουσίας, της Χώρας μας και των Κεντρικών Υπηρεσιών της Ε.Ε.
Στην προκειμένη περίπτωση με την έννοια της εμπορικής-οικονομικής-κοινωνικής συναλλαγής το Γερμανικό Κράτος άμεσα η μέσω των Νομικών Προσώπων, του δημοσίου και του ιδιωτικού τομέα του ή των Οργάνων της Ε.Ε. έχει την δυνατότητα να συμβάλει στη δημιουργία και αξιοποίηση έργων και στην Περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας, σύμφωνα με τους κανόνες της αγοράς και με συμβάσεις διακρατικές, Ε.Ε., διεθνείς (θα σταλεί ιδιαίτερη, αναλυτική επιστολή και προς το Ευρωκοινοβούλιο).
Στα αναφερόμενα και προτεινόμενα παρακάτω έργα αξιοποίησης στη Χώρα μας, το Γερμανικό Κράτος με τους Φορείς του έχει την οικονομική ευχέρεια να συμμετέχει και εξαιτίας των ιδιαίτερων και τεράστιων εμπειριών και επιτυχιών που απέκτησε από αντίστοιχα έργα στο έδαφός του (αποκατάσταση – αξιοποίηση Ορυχείων, απλόχερες παροχές και υπηρεσίες στην Πρόνοια, λειτουργία Πανεπιστημιακών Νοσοκομείων με οργάνωση και απόδοση, που είναι προς μίμηση), επί ωφελεία όλων των πολιτών της Γερμανίας, χωρίς διακρίσεις και ιδιαίτερα των ατόμων με ειδικές ανάγκες, όπως επιγραμματικά σημειώνουμε:
-Την αποκατάσταση των πρώην ορυχείων στην Περιοχή του ΡΟΥΡ: Από τα ανθρακωρυχεία στην πολιτιστική δημιουργία και διαθρωτική μετεξέλιξη της Περιοχής αυτής. Πολλές βιομηχανικές εγκαταστάσεις έχουν μετατραπεί σε πολιτιστικά πάρκα, σε μιντιακά κέντρα και συγκροτήματα παροχής υπηρεσιών και έχουν αποτινάξει το στίγμα της γκρίζας Περιοχής. Το τελευταίο τραπέζι φιλοξενίας που πραγματοποιήθηκε για όλες τις εθνότητες και κοινωνικές τάξεις στην περιοχή του ΡΟΥΡ είχε μήκος 60 χιλιόμετρα, μεταξύ Ντούισμπουργκ και Ντόρτμουντ. Τις δύο τελευταίες δεκαετίες κατασκευάστηκαν στην περιοχή 600 χιλιόμετρα ποδηλατοδρόμοι. Ο μικρός ΡΟΥΡ της Δυτικής Μακεδονίας είναι σε αναμονή. Η μεταλιγνιτική εποχή ξεκίνησε πριν τουλάχιστον 20 χρόνια.
-Την τεράστια ευαισθησία του Γερμανικού Κράτους, της Αυτοδιοίκησης, των χιλιάδων συλλόγων και οργανώσεών του, για τις συγκεκριμένες κοινωνικά ομάδες με ειδικές ανάγκες: Στα Γυμναστήρια, στους Ζωολογικούς κήπους, στα Ιπποτροφεία ,στα Πάρκα, στους Δρόμους, στα Φανάρια των δρόμων, στα Πεζοδρόμια, στις Υπηρεσίες, στα Μέσα Μαζικής Κίνησης, στα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας, στις Πισίνες, στα Ευαγή Ιδρύματα με πρωταγωνιστή την κοινωνικοποίηση των τροφίμων και σε εκατοντάδες άλλες δραστηριότητες. Παράλληλα οι τεχνητές λίμνες Πολυφύτου και Ιλαρίωνος της Δυτικής Μακεδονίας είναι σε αναμονή 50 και 10 χρόνια αντίστοιχα, για αξιοποίηση με την πρόταση μας, ως πάρκο της Ευρώπης.
Επισημαίνουμε μία δραστηριότητα απλή, που αφορά όλους τους πολίτες στη Γερμανία: Μερικές φορές που πηγαίνουμε για εκκλησιασμό στην πόλη του Βέτσλαρ της Έσσης, περνούμε με τα πόδια ένα γραφικό γεφυράκι του παραπόταμου του Ρήνου, τον Λάν. Σ’ ένα σημείο νηνεμίας του ποταμού, η Αυτοδιοίκηση τοποθέτησε υποβρύχιους πίδακες και την νύχτα ειδικά όταν λειτουργούν είναι μια πανδαισία οπτική, ακουστική, ψυχική, πνευματική, καθώς οι πίδακες λειτουργούν σύμφωνα με τις νότες της μουσικής επώνυμων μεγάλων μουσικών τους και οι νότες συγχρονίζονται και συμμετέχουν με όλα τα χρώματα της ίριδος.
-Την υψηλού επίπεδο προσφορά του Γερμανικού Κράτους στον Τομέα Υγείας: Εύλογο είναι να προτείνουμε και να εισηγηθούμε σ ένα από τα πολλά αξιόλογα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία τους, τα πολλά κέντρα αποκατάστασης, ευεξίας, αποθεραπείας κλπ, που λειτουργούν ως ΝΠΙΔ ή ΝΠΔΔ, να υιοθετήσουν άμεσα, Ψυχικά, Πνευματικά και Πρακτικά, το προτεινόμενο προς ίδρυση Νοσοκομείο μας στη Δυτική Μακεδονία, με στόχο να καλυφθούν οι ανάγκες των πολιτών της Δυτικής Μακεδονίας, που στερούνται τριτοβάθμιας νοσηλείας και αποθεραπείας και να καλύψει έτσι τις ανάγκες των Δυτικών Βαλκανίων, για να αποσυμφορηθούν και τα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία Ιωαννίνων, Λάρισας και Θεσσαλονίκης. Με τον τρόπο αυτό θα δημιουργηθεί ακόμη μία νέα συνεργασία με τα αντίστοιχα Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία της χώρας μας. Άλλωστε το 30% των Ελλήνων γιατρών, από τις 18.000 περίπου που βρίσκονται στο εξωτερικό, εργάζονται και διαπρέπουν στα δικά τους Πανεπιστημιακά Νοσοκομεία, ενώ σήμερα οι Έλληνες γιατροί είναι περίπου 69.000 (Πηγή: Α Κόντης, Καθηγητής, Διευθυντής του εργαστηρίου Μελέτης της Μετανάστευσης και Διασποράς, εκδόσεις «Οδός Φιλελλήνων», Εφημερίδα Καθημερινή 11-7-2018, Πέννy Μπουλούτζα, thetoc times of chance (www.thetoc.gr/opinion/article/times-of-chang).
Επειδή πρόκειται για εμπορική, οικονομική συναλλαγή-χειρονομία, εμείς ως απλοί πολίτες προτείνουμε, άτυπα, αντισταθμιστικά οφέλη, σε περίπτωση που υπάρξει θετική ανταπόκριση και συμμετοχή του Γερμανικού Κράτους στις παρακάτω προτάσεις μας:
- Στα πρώην ορυχεία της Δυτικής Μακεδονίας που είναι σήμερα περίπου 50.000 ενιαία στρέμματα και θα φθάσουν σε 10-15 χρόνια περίπου στα 300.000 στρέμματα (συμμετέχοντας και άλλες εκτάσεις ανενεργές του Δημοσίου και της Αυτοδιοίκησης) και έχουν γίνει πολλά έργα αποκατάστασης από τον Τομέα Περιβάλλοντος του Λιγνιτικού Κέντρου Δ.Μ. (απέκτησε και iso), σ’ αυτό το χώρο δίνεται η δυνατότητα μαζικής παραγωγής πρωτογενών προϊόντων, όποια έχουν έλλειψη οι αγορές και εφόσον προγραμματίζονται για εξαγωγή να υπάρχει το προνόμιο να καλύπτονται πρώτα οι Γερμανικές αγορές και τα κράτη, που θα συμμετάσχουν σ αυτή την προσπάθεια, εάν τα έχουν ανάγκη.
Η Περιφέρεια μας διαθέτει άριστες κλιματολογικές συνθήκες, τέσσερες εποχές το χρόνο, χωρίς ακραία φαινόμενα, διαυγή, υγιεινά και ελεγχόμενα ύδατα, κατέχει δε το 60% των επιφανειακών νερών της Ελληνικής Επικράτειας. Βρίσκεται σε κόμβους της Εγνατίας και κάθετους με την Κεντρική Ευρώπη, διαθέτει δύο τοπικά αεροδρόμια και είναι πλησίον μέσω της Εγνατίας (μία ώρα περίπου) στο αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης. Διαθέτει επίσης εξειδικευμένους εργατοτεχνίτες με τεράστια τεχνογνωσία , Τεχνολόγους, Επιστήμονες όλων των ειδικοτήτων και άρτια Πανεπιστήμια , Τεχνολογικές και Τεχνικές Σχολές. Η πρόταση μας πρέπει να ενταχθεί από την πλευρά της Ε.Ε. στο πρόγραμμα για την αυτάρκεια Πρωτογενών Προϊόντων, όπως γίνεται παρόμοια προσπάθεια για το πετρέλαιο ή το φυσικό αέριο και άλλα αγαθά. Σ’ αυτή την προσπάθεια των προτεινόμενων έργων δεν εξαιρούμε κανένα, όπως τις συμπράξεις και άλλων χωρών ή της Ε.Ε. με τα ταμεία της (όπως της Δίκαιης Μεταβίβασης, της Καινοτομίας κ.ά.). Σχετικά θα ακολουθήσει και άλλη αναλυτική επιστολή μας, προς το Ευρωκοινοβούλιο και τη Βουλή των Ελλήνων.
- Στις Τεχνητές Λίμνες της Δυτικής Μακεδονίας (Πολυφύτου και Ιλαρίωνος), οι οποίες παράγουν ηλεκτρικό ρεύμα, υδρεύουν και υδροδοτούν τεράστιες περιοχές, οραματιζόμαστε να λειτουργήσει ένα θέρετρο 365 μέρες το χρόνο με ποικίλες δραστηριότητες για τους Ευρωπαίους πολίτες όλων των ηλικιών και ειδικά για άτομα με ειδικές ανάγκες, ώστε οι λειτουργίες του να βοηθούν και να εξυπηρετούν όλες τις ανθρώπινες ανάγκες και οι δραστηριότητες, που θα εξυπηρετεί, να καλύπτουν ταυτόχρονα και τις αισθησιακές ανάγκες των επισκεπτών.
Στο πλαίσιο λοιπόν αυτού του οράματος, έχουν προταθεί στην επιστολή Νο 2α με τίτλο «Παιδικές Χαρές : αρχές και προϋποθέσεις σχεδιασμού, ίδρυσης και λειτουργίας τους» η ίδρυση και λειτουργία καταλλήλων χώρων, που μαζί με τους παιδότοπους για όλες τις ηλικίες αποτελούν τόπους αναψυχής, διασκέδασης, επικοινωνίας και γενικά δραστηριότητας, που είτε λόγω ηλικίας, είτε λόγω ειδικών αναγκών στη ζωή τους στερούνται, πέραν των προτεινομένων δραστηριοτήτων στην επιστολή μας Νο 2 με τίτλο «Ανάπτυξη – αναβάθμιση- βελτίωση της Λίμνης του Πολυφύτου περιφερειακά εντός, εκτός και παραπλεύρως». Οραματιζόμαστε ένα πρωτότυπο πάρκο πολύ-δραστηριοτήτων για όλες τις φάσεις της ανθρώπινης ζωής μέσα στη φύση, χωρίς επιβάρυνσή της με ρύπους και μόλυνση, εμπνευσμένο από αυτή καθ’ εαυτή τη φύση του τοπίου και του ανθρώπου. Όπως το Γερμανικό Κράτος επενδύει τεράστια ποσά για την ευεξία, αποθεραπεία και αποκατάσταση των πολιτών του, το προτεινόμενο πάρκο μπορεί να συμμετέχει με πολλούς τρόπους σ αυτή την προσπάθεια και συγχρόνως το Ελληνικό Κράτος να μιμηθεί τα θετικά αυτής της παροχής, για την πρόνοια των πολιτών του.
- Στην ίδρυση, κατασκευή και λειτουργία ενός Πανεπιστημιακού Περιφερειακού Νοσοκομείου και συμπληρωματικά με Κέντρα αποκατάστασης, ευεξίας, αποθεραπείας, φιλοξενίας ειδικών περιπτώσεων, συνοδών, εργαζομένων, φοιτητών, ημεδαπής και αλλοδαπής, Γηροκομείο και Στέγη για παιδιά που στερούνται της μητρικής αγκαλιάς. Τα οφέλη και των δύο πλευρών θα είναι πολλαπλά όπως άλλωστε εξηγήσαμε και πιο πάνω.
Οι υπογράφοντες, ιδρυτές και πρώην προεδρεύοντες του Συλλόγου Ψυχικής Υγείας, έχουμε τις απαραίτητες ευαισθησίες και την τόλμη να προχωρήσουμε και να επιμείνουμε στις προτάσεις μας. Ζητούμε ηθικούς συμπαραστάτες που ενδεχομένως να μας συμπληρώσουν ή να μας διορθώσουν.
Οι Τοπικές εξουσίες της Δυτικής Μακεδονίας σε συνεργασία με την Κεντρική εξουσία, έπρεπε εδώ και καιρό να προχωρήσει στην έκδοση επιστημονικών ολοκληρωμένων μελετών με προκάτ για τα αναφερόμενα έργα (μεμονωμένες παρεμβάσεις αξιοποίησης, χωρίς την καθοδήγηση ολοκληρωμένων επιστημονικών μελετών δεν βοηθάει) και να δημιουργήσει ενδιαφέρον προσέλκυσης επενδυτών. Σ’ αυτή την φάση δεν λειτουργεί ο από μηχανής θεός, πρέπει όλοι μας ανάλογα με τις δυνατότητες και εξουσίες που έχουμε να συμβάλουμε. Δεν περισσεύει κανείς.
Πέρα από την ευόδωση ή μη των προτάσεων μας, εμείς οι απλοί πολίτες της Δυτικής Μακεδονίας προτείνουμε στην Αυτοδιοίκηση (Α και Β βαθμού), χωρίς πολλά πρωτόκολλα, να καλέσει το Προεδρείο της Μπούντεσταγνκ για να γνωρίσει προσωπικά την Περιοχή μας και την ζεστασιά των ανθρώπων της. Αυτών των ανθρώπων των οποίων οι παππούδες (παππούδες μας), την εποχή της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, ως λόγιοι, εργαζόμενοι, επιστήμονες, επιχειρηματίες, έμποροι ζούσαν τα μισά χρόνια της ζωής τους στην Κεντρική Ευρώπη, από όπου πήραν και έδωσαν πολλά ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ Η ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΜΑΣ, ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ ΚΑΙ ΕΦΟΔΙΑ, ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΑΚΟΜΗ ΚΑΛΥΤΕΡΑ. (βλέπε ανοικτή επιστολή Νο 4α).
Ακολουθεί αναλυτική ανοικτή επιστολή Νο 6 προς όλους τους Τοπικούς Φορείς της Δυτικής Μακεδονίας με τον τίτλο «Ενημερώσεις-επισημάνσεις-προτάσσεις προς τους Τοπικούς Φορείς της Δυτικής Μακεδονίας» με όλες τις εργασίες μας, που δημοσιεύσαμε στα ΜΜΕ, εδώ και ένα χρόνο και τώρα πλέον τις εγκαταστήσαμε στην ιστοσελίδα μας «Η Πολιτεία της Ουτοπίας», η οποία παρακολουθείται και σχολιάζεται με μεγάλο ενδιαφέρον από πολλούς πολίτες και βρίσκεται στην πρώτη θέση, στην πρώτη σελίδα της Google μεταξύ χιλιάδων-χιλιάδων αποτελεσμάτων κάθε λεπτό, κάθε ώρα, κάθε μέρα.
Κοζάνη 20-10-2018
Θωμάς Γκατζόφλιας thomasgkatzoflias@yahoo.com
Φωτεινή Χατζάρα ag-ygias@yahoo.gr
Υστερόγραφο. Η παρούσα επιστολή είναι ένα σχέδιο, που μπορεί να σταλεί στο Προεδρείο της Γερμανικής Δίαιτας, ως αίτημα ενός αγώνα για την επικράτηση του καλού, σε μία διαβούλευση των δύο Κρατών, προς όφελος και ευημερία των δύο λαών, με ίσους όρους. Το Γερμανικό Κράτος το οφείλει ιστορικά στο Ελληνικό Έθνος, για πολλούς γνωστούς λόγους και αιτίες, που μεταφράζονται σε υπαρκτά και αυταπόδεικτα ανυπολόγιστα χρέη : ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ-ΨΥΧΙΚΑ-ΗΘΙΚΑ και ΥΛΙΚΑ.
