Περπατώντας στον μικρό και ήσυχο παραποτάμιο πεζόδρομο της Φλώρινας, αυτό που τραβά αμέσως το βλέμμα είναι η αρχιτεκτονική και χρωματική ποικιλία των σχεδόν στρατιωτικά παρατεταγμένων σπιτιών στη μία και στην άλλη όχθη του μικρού ποταμού Σακουλέβα. Πρόκειται για σπίτια-σιωπηλά απομεινάρια μιας άλλης εποχής που ακολουθούν πιστά την φιδίσια ροή του μικρού ποταμού Σακουλέβα και φιγουράρουν σχεδόν στερεοτυπικά σε κάθε εικόνα που έρχεται από τη Φλώρινα.
Άλλοτε σφραγισμένα ή αφημένα στην τύχη τους ή σε κάποιες περιπτώσεις διατηρημένα και ζωντανά, τα παλιά αρχοντικά αποτελούν σήμα κατατεθέν της φλωρινιώτικης τοπικής παράδοσης εμπνέοντας καλλιτέχνες και γεμίζοντας κάθε λευκή επιφάνεια από πίνακες ζωγραφικής μέχρι γραμματόσημα ή ιριδίζουσες ψηφιακές εικόνες.
Σπίτια με τις δικές τους ιστορίες και τα βουβά -ξεπεσμένα πλέον- μεγαλεία μιας άλλης εποχής, συνθέτουν το αρχιτεκτονικό background μιας μικρής πόλης που κάθε χρόνο γίνεται δημοφιλής συννεφιασμένος φθινοπωρινός-χειμερινός προορισμός.
Ίσως, αυτός ο συνδυασμός του -εξαφανισμένου πλέον- οθωμανικού-βαλκανικού εκλεκτικισμού με τα έντονα αρχιτεκτονικά πρόσθετα, τις ζωηρές χρωματικές αντιθέσεις ανάμεσα στο κεραμιδί, στην ώχρα και στο γκρι, αλλά και τα προσεκτικά τοποθετημένα παράθυρα να είναι το στοιχείο που προσδίδει σε αυτή την μικρή πόλη αυτόν τον έντονο φθινοπωρινό, ομιχλώδη χαρακτήρα κάνοντάς την να μοιάζει παγωμένη στον χωροχρόνο μιας άλλης εποχής.
διαβάστε περισσότερα στο https://www.travel.gr
