Σε όλους έχει τύχει να μπουν σε ένα δωμάτιο και να ξεχάσουν τι εψαχναν. Ή να προσπαθούν απεγνωσμένα να θυμηθούν μια λέξη. Δε συμβαίνει, όμως, σε όλους καθημερινά, διαταράσσοντας την καθημερινότητα και τις συνήθεις λειτουργίες τους.
«Για να καταλάβουμε τη διαφορά μεταξύ άνοιας και ενός τυχαίου περιστατικού απώλειας μνήμης, αρκεί να σκεφτούμε κάποιον που έχει ξεχάσει τα κλειδιά του. Ένας άνθρωπος με φυσιολογική εγκεφαλική λειτουργία θα μπορέσει να θυμηθεί τις κινήσεις του, ώστε να εντοπίσει πού είναι πιθανό να τα άφησε, σε αντίθεση με κάποιον που έχει άνοια, ο οποίος δεν είναι σε θέση να ανακαλέσει με λεπτομέρεια τις κινήσεις του», εξηγεί η δρ. Nicole Purcell, νευρολόγος και διευθύντρια κλινικής πρακτικής στην Ένωση Αλτσχάιμερ.
Η άνοια περιγράφει την απώλεια της δυνατότητας σκέψης, μνήμης και συλλογισμού, σε σημείο που παρεμποδίζει τις καθημερινές δραστηριότητες, εξηγεί το Εθνικό Ινστιτούτο Γήρανσης (NIA). Σύμφωνα με τον Glen Finney, συμπεριφορικό νευρολόγο και συνεργάτη της Αμερικανικής Ακαδημίας Νευρολογίας, υπάρχουν πολλοί τύποι άνοιας, με τη συχνότερη να είναι η νόσος Αλτσχάιμερ, που εμφανίζεται κυρίως σε ανθρώπους άνω των 65 ετών. Ακολουθεί η αγγειακή άνοια, που προκαλείται από βλάβες στα αιμοφόρα αγγεία του εγκεφάλου και η νόσος Πάρκινσον.
Αν και η άνοια είναι συχνότερο φαινόμενο στις μεγαλύτερες ηλικίες, δεν αποτελεί φυσιολογικό μέρος της γήρανσης, τονίζει το Εθνικό Ινστιτούτο Γήρανσης. Στην πραγματικότητα, πολλοί άνθρωποι ζουν μέχρι τα βαθιά γεράματα χωρίς κανένα ίχνος γνωστικής έκπτωσης.
